Μέσα από το μείγμα κινδυνολογίας και ιδεολογικής τρομοκρατίας για την... τύχη του τόπου (!), στην περίπτωση που ο ελληνικός λαός αρνηθεί να υποταχθεί στον Προκρούστη των πολυεθνικών και να προστεθεί στις αλυσίδες της Μπούντεσμπανκ, το οποίο απέπνεε η χτεσινή ομιλία του πρωθυπουργού, πέρασε η χτεσινή φιέστα - έναρξη του "κοινωνικού διαλόγου" που έστησε η κυβέρνηση. Ο Κ. Σημίτης, με το δογματικό μένος που αρμόζει στους υπαλλήλους της πλουτοκρατίας και με την - περισσότερο έκθεση ιδεών, παρά συγκροτημένη πολιτικά - τοποθέτησή του στα πλαίσια του μίζερου, οικογενειακού "πανηγυριού" που έλαβε χώρα στο Γενικό Λογιστήριο, φρόντισε, ωστόσο, να ξεκαθαρίσει: Η κυβέρνησή του φιλοδοξεί να αναδειχτεί "επαρκής" οδηγός του αντιλαϊκού οδοστρωτήρα ενάντια στα εργασιακά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα του λαού.

Ο πρωθυπουργός σε ένα κρεσέντο καταστροφολογίας, έφτασε μέχρι του σημείου να μιλήσει για "εθνική ήττα" (!),στην περίπτωση που η χώρα δεν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ΟΝΕ και ο - κατά τα άλλα χωρίς "προειλημμένες" αποφάσεις - "κοινωνικός διάλογος", δεν καταλήξει σε "συναινετικά" αποτελέσματα, που θα υπηρετούν το στόχο της ολιγαρχίας!

Συγκεκριμένα, ο Κ. Σημίτης, αφού υπερτόνισε την "κρίσιμη χρονικά στιγμή" έναρξης του "κοινωνικού διαλόγου", λόγω της συγκρότησης της ΟΝΕ, δήλωσε: "Αν δεν πετύχουμε το στόχο αυτό (σσ: της ΟΝΕ), θα οδηγήσουμε τη δραχμή σε υποτίμηση, τον πληθωρισμό σε αύξηση, τον εξωτερικό δανεισμό σε ανοδική πορεία και ταυτόχρονα την απασχόληση και την ευημερία σε κάθετη πτώση. Θα έχουμε επιλέξει οι ίδιοι μια εθνική ήττα, που θα έχει επιπτώσεις στην κοινωνία και οικονομία της χώρας, αλλά και στη διεθνή της θέση"!

Οι κινδυνολογικές εκρήξεις δεν περιορίστηκαν εκεί, αφού σε άλλο σημείο της πρωθυπουργικής ομιλίας, οι πολίτες της χώρας... ενημερώθηκαν πως σε περίπτωση που αντισταθούν στο όραμα του Μάαστριχτ", τότε "θα βρεθούμε σε λίγα χρόνια αντιμέτωποι με χειρότερα προβλήματα, που θα απαιτούν πιο σοβαρές θυσίες, θυσίες που θα πληρώνουν και για τα λάθη που θα έχουν γίνει"...

Λίγο πριν, ακτινογραφώντας τον "κοινωνικό διάλογο" ως επιχείρηση προσαρμογής των εργαζόμενων στην "παγκοσμιοποιημένη" κεφαλαιοκρατική βαρβαρότητα, είπε με εμφανή διάθεση να... στιγματίσει σαν "αντεθνικώς δρώντες", όσους δεν υποκύπτουν στα κηρύγματά του: "Η καθυστέρηση προσαρμογής δεν αποτελούν στρατηγικές που υπόσχονται επιτυχία. Αντίθετα λειτουργούν διαβρωτικά μαζί με άλλους παράγοντες και επιδεινώνουν τη θέση της χώρας και τελικά του κοινωνικού συνόλου"...

Για να μην υπάρξουν, πάντως, παρεξηγήσεις ή αυταπάτες ότι η λιτότητα έχει ημερομηνία λήξης, ο Κ. Σημίτης, που προηγουμένως είχε ζητήσει "πιο γρήγορα βήματα"... ξεκαθάρισε: "Ομως, η επιτυχία του προγράμματος σύγκλισης δεν αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη για τη σταθερή συμμετοχή μας στην ΟΝΕ"... Για όσους δεν κατάλαβαν, οι σημερινές "θυσίες" για να "μπούμε" στην ΟΝΕ, θα αντικατασταθούν αργότερα με τις "θυσίες" για να "παραμείνουμε" στην ΟΝΕ... Αυτά για το λαό. Οσο για τους πλουτοκράτες, ο πρωθυπουργός είχε άλλο μήνυμα: Αφού περιέγραψε γλαφυρά τα φιλομονοπωλιακά μέτρα, τα "νέα και ισχυρά κίνητρα" που τους παρέχει η κυβέρνηση, τους ζήτησε να επιδείξουν περισσότερη "τόλμη"...

Σε ό,τι αφορά τον "κοινωνικό διάλογο" ο πρωθυπουργός δεν απέκρυψε ότι αποτελεί "στρατηγικό σχεδιασμό" της κυβέρνησης για "κοινές δράσεις με συναίνεση", οι οποίες θα αποσκοπούν:

• Στην αντιδραστική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων αφού, όπως ανέφερε, "δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και να μην αναλύσουμε τις αλλαγές που συντελούνται στην αγορά εργασίας και τις μελλοντικές τους συνέπειες για την απασχόληση",αλλά, αντίθετα, πρέπει "να εφεύρουμε νέες λύσεις με το μικρότερο δυνατό κόστος και τους λιγότερους κραδασμούς".
• Στο "ξήλωμα" κάθε έννοιας κοινωνικού δικαιώματος για το λαό, αφού διά χειλέων Σημίτη ξεκαθαρίστηκε ότι "ο κοινωνικός διάλογος θα πετύχει, όχι αν καταλήξει σε συμβιβαστικές συμφωνίες συντήρησης των κεκτημένων...".
• Στην πλήρη κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, αφού σύμφωνα με τον Κ. Σημίτη "ο διάλογος για το ασφαλιστικό θα διεξαχθεί παράλληλα με αυτόν" που άνοιξε χτες, και υποστήριξε ότι "η προστασία και η ασφάλεια που ως τώρα γνωρίζαμε και στο πλαίσιο των οποίων συνηθίσαμε να λειτουργούμε, έχουν περιοριστεί σημαντικά" και "στα επόμενα χρόνια, το κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον θα έχει τελείως διαφορετική μορφή".
• Ο "κοινωνικός διάλογος", δε, σε εκείνο που κυρίως στοχεύει είναι, κατά τα λεγόμενα του πρωθυπουργού, "να επαναλάβουμε το πλαίσιο και τους στόχους της οικονομικής μας πολιτικής, να αιτιολογήσουμε την απόφασή μας για την έγκαιρη συμμετοχή της χώρας στην ΟΝΕ, να εξηγήσουμε ποιες θα είναι οι πιθανές συνέπειες της αποτυχίας επίτευξης των στόχων μας"...

Ν. Μπ.