Τους αφελείς παριστάνουν οι υπερασπιστές του κοινωνικού διαλόγου - απάτης, όταν βγαίνουν στα ΜΜΕ και επιχειρούν να παγιδεύσουν τους εργαζόμενους: "Ποιος εμπόδισε τους διαφωνούντες να έρθουν στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου και, αν δεν εισακουστούν, να καταγγείλουν και να αποχωρήσουν; Τόσα χρόνια ζητούσαν διάλογο με τις κυβερνήσεις και σήμερα, που η κυβέρνηση Σημίτη τον προσφέρει απλόχερα, γιατί δεν προσέρχονται;".

Είναι φανερό ότι ψαρεύουν στα θολά νερά και ψάχνουν για κορόιδα. Προσπαθούν να αποκρύψουν ότι αυτή τη φορά δε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα διάλογο, όπως στο παρελθόν, αλλά σε μια στημένη επιχείρηση λεηλασίας των δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων. Τα "αποτελέσματα" αυτού του διαλόγου είναι προδιαγεγραμμένα. Δεν είναι τυχαίο ότι από τα 19 σημεία του κυβερνητικού πλαισίου για τον κοινωνικό διάλογο ούτε ένα δεν είναι υπέρ των εργαζομένων.

Ακριβώς, όμως, επειδή αυτή είναι η πραγματικότητα, είναι ολοφάνερο ότι η συμμετοχή των εργαζομένων στον "κοινωνικό διάλογο" είναι συνενοχή και τους καθιστά συνυπεύθυνους για το μεγαλύτερο έγκλημα των τελευταίων δεκαετιών εναντίον των συμφερόντων τους.

Ε, λοιπόν, δε θα βρουν πολλούς πρόθυμους να τους υποστηρίξουν σ' αυτήν την απάτη.