"Πληγωμένο λιοντάρι" χαρακτήρισε την Κροατία ο Κούλης Καραταϊδης και η άποψή του δεν απέχει από την πραγματικότητα. Η "σκακιέρα" (όπως αποκαλείται λόγω της εμφάνισής της) ξεκίνησε με όνειρο και σκοπό να κυριαρχήσει στη "γηραιά ήπειρο", μέχρι στιγμής όμως δεν το έχει καταφέρει. Αυτό είναι δυσβάσταχτο για τους ηγεμονικούς Κροάτες, που βρίσκονται με το "πιστόλι στον κρόταφο". Ξέρουν πως ακόμα και η ισοπαλία τούς απομακρύνει πολύ από την πρόκριση στο Μουντιάλ της Γαλλίας. Αν συμβεί θα πρόκειται για δεύτερο συνεχόμενο στραπάτσο, μετά το EYRO '96. Αρα λοιπόν στη συνάντηση του Καυταντζογλείου θα τα δώσουν όλα. Πώς θα λειτουργήσει η πίεση, θετικά ή αρνητικά, θα το μάθουμε σε τέσσερις μέρες.

Μετά το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας η φιλοδοξία της Κροατίας είναι ν' αποκτήσει τα πρωτεία στην Ευρώπη. Παρθενική ευκαιρία γι' αυτό ήταν το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έγινε στην Αγγλία. Πήγε ως ένα απ' τα φαβορί, με τον Πελέ να εκφράζει την πεποίθησή του πως θα κατακτήσει το τρόπαιο. "Γιατί να μη στεφθούμε πρωταθλητές αφού έχουμε τους κορυφαίους παίχτες στον κόσμο", αναρωτιούνταν οι ίδιοι. Από τη θεωρία ως την πράξη όμως η απόσταση είναι μεγάλη. Και οι Γερμανοί, πάτρωνές της σε πολιτικό επίπεδο, το επιβεβαίωσαν αφού στα προημιτελικά επικράτησαν με 2 - 1, "σφραγίζοντας" πρόωρα το εισιτήριο της επιστροφής.

Η απότομη προσγείωση έφερε απογοήτευση αλλά ταυτόχρονα πείσμωσε τους Κροάτες. Ετσι στράφηκαν στα προκριματικά του Μουντιάλ '98, τα οποία αντιμετωπίζουν ως μονόδρομο διάκρισης. Ούτε ως αστείο δε σκέφτονταν την πιθανότητα αποκλεισμού τους. Με δυσκολία συζητούσαν ακόμα και τη δεύτερη θέση στον πρώτο όμιλο. Ξεκίνησαν νικηφόρα αλλά στη συνέχεια ήρθαν οι δυσάρεστες εκπλήξεις. Πιο πρόσφατη το 3 - 3, εντός έδρας, με τη Σλοβενία. Κάτι η υπεροψία, κάτι η έλλειψη πειθαρχίας, δημιούργησαν απρόβλεπτες καταστάσεις.

Αυτό βέβαια δε μειώνει σε τίποτα την αξία της. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί κάτι τέτοιο όταν αποτελεί μια πασαρέλα αστέρων. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στη 18άδα που επέλεξε ο Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς μόνο τέσσερις παίχτες είναι ημεδαποί. Και όταν μιλάμε για ξενιτεμένους δεν αναφερόμαστε σε τίποτα "ποδοσφαιριστές σειράς". Ονόματα όπως Σούκερ, Μπόκσιτς, Μπόμπαν, Προσινέτσκι... μιλάνε από μόνα τους. Είναι ικανοί με μια ενέργειά τους να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ των "ερυθρολεύκων".

Να γιατί η Κροατία χρειάζεται προσοχή και σεβασμό, όχι όμως φόβο. Ολα αυτά τα γνωρίζουν ο Κ. Πολυχρονίου και οι διεθνείς, που δηλώνουν έτοιμοι ν' αντεπεξέλθουν στις υψηλές απαιτήσεις του αγώνα. Μακάρι την Τετάρτη το βράδυ να βγουν αληθινοί και η Εθνική Ελλάδας να "αγκαλιάσει" την πρόκριση σε τελική φάση παγκοσμίου πρωταθλήματος για δεύτερη, συνεχόμενη μάλιστα, φορά στην ιστορία της.