Από τον λογοτέχνη ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ,πήραμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο:

"Φίλε μου, σε θαύμασα προχθές στων παλιών αγωνιστών τη σύναξη και παίνεψα τον τρόπο που 'χες αποθηκέψει στο μυαλό μια ντάνα από γεγονότα που μας σημάδεψαν!..

Μίλησες απλά, κατανοητά, ανθρώπινα και γλύκανες με τα λόγια σου στιγμές, που απαράδεκτα, με τις ούγιες της άρνησης, είχαμε φασκιώσει κι ας είχαν το μεγαλείο τους μέσα στην τραγικότητά τους. Αισθάνθηκα περήφανος, όταν σε είδα να αντρασκελάς τις θημωνιές με τις πίκρες και να τραβάς τον ανήφορο για των αετών τις ράχες με την καρδιά ταμάχι!..

Αθελά μου, ζήλεψα τη σιγουριά και τ' αλαφροπατήματά σου. Ησουν υπέροχος και σου αξίζουν θερμά συγχαρητήρια που μιας μεγάλης μάζωξης ψυχή και σώμα αποτέλεσες, κι από την άλλη ψύχραιμα, πολύ ψύχραιμα, ξετύλιξες τις ματωμένες γάζες για να δείξεις τις αμέτρητες πληγές των μπροστάρηδων που ακόμα αιμορραγούνε, κι είναι τιμή, τιμή σου, που σκέφτηκες ένα μικρό μνημόσυνο γι' αυτούς που για την πατρίδα πέσανε να κάνεις.

Να 'σαι καλά και πάντα κοντά να σ' έχουμε, να κουβαλάς ηλιόλουστες αυγές, να πρωτοστατείς σε κάθε ευγενική εκδήλωση και να προβληματίζεις.

Την τέχνη και την προκοπή να διακονεύεις και των αγνών ιδανικών το όμορφο κοπάδι, μαζί σου να κρυφακούει και να 'σαι στάλος και μαντρί να είσαι και τσοπάνος.

Με την πείρα σου, σε δύσκολους καιρούς και καταστάσεις, εσύ θα πιάνεις το βυζί, θ' αρμέγεις την αλήθεια, θ' αρμέγεις τη λιακάδα και με του φεγγαριού το φως, θα λούζεις την Ελλάδα!".