Απολαμβάνουν των αγαθών της εξουσίας. Κατέχουν τα υψηλά τα υψηλά και προσοδοφόρα αξιώματα. Ολα τα έχουν και από θέση ισχύος στριμώχνουν τις λαϊκές τάξεις. Τις καταδικάζουν σε λιτότητα, που γίνεται όλο και πιο αβάσταχτη. Κι αν κάνουν πως διαμαρτύρονται, χρησιμοποιούν παλιές και νέες μεθόδους για να πνίξουν τη διαμαρτυρία τους. Ετσι φέρνονται αυτοί οι κύριοι στα πλατιά λαϊκά στρώματα και όμως δεν παραλείπουν να δηλώσουν, σε κάθε ευκαιρία, ότι είναι σοσιαλιστές! Το λένε και το φωνάζουν και το παινεύονται! Σοσιαλιστές!...

- Κύριε Μπενάκη, όλα τα έχετε. Και χρήματα, και κτήματα, και μέγαρα, και αμάξια, και λακέδες, και υπηρέτες. Αφήστε τουλάχιστον σ' εμάς τους φουκαράδες το σοσιαλισμό...

Αλλά πού να τον αφήσουν οι αχόρταγοι Μπενάκηδες, οι τότε και οι μετέπειτα; Λίγο να σφίξουν τα πράγματα γι' αυτούς, κάνουν φραστική χρήση του σοσιαλισμού. Τον πιπιλάνε στα αδηφάγα στόματά τους, δίκην καραμέλας, για να γίνουν γλυκομίλητοι προς τους εργαζόμενους και να τους απαλύνουν τα βάσανα και τις στερήσεις.

- Δώστε κάτι στους εργαζόμενους, μην τα χάσετε όλα.

Και τότε τον ηγέτη αυτόν τον αποκάλεσαν οι ομόφρονές του σοσιαλμανή. Επειδή τα πράγματα για τους εκμεταλλευτές όλο και θα σφίγγουν σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, αλλά και σε παγκόσμια, η σοσιαλμανία θα εκδηλώνεται όλο και πιο συχνά. Θ' αρχίσουν τ' αφεντικά να υποκρίνονται, ότι δεν παραγνωρίζουν την αξία του σοσιαλισμού και, διάβολε, άνθρωποι είναι κι αυτοί και θα ενδιαφερθούν για τους υποφέροντες συνανθρώπους τους!

Μπορεί να προβλέψει κανείς, ότι και νέα πολιτικά κόμματα θα δημιουργηθούν, που θα περιέχουν τον όρο σοσιαλισμός.

Το ίδιο θα κάνουν και τα νέα κομματικά σχήματα των πάσης φύσεως πολιτικάντηδων, που θα επιδιώκουν να εξαπατήσουν τον κοσμάκη. Στην προμετωπίδα τους, μετά τις λέξεις νεοφιλελευθερισμός, εκσυγχρονισμός και λοιπά, θα προσθέσουν και το σοσιαλισμός. Προς θεού, να μη λησμονηθεί, θα λένε προς εαυτούς και αλλήλους!

Σαφή και απλή εικόνα του πώς αντιλαμβάνονται τ' αφεντικά το σοσιαλισμό, έδωσε σ' ένα νεοελληνικό θεατρικό έργο ένα πρόσωπο αυτού του έργου. Το πρόσωπο αυτό ήταν χρόνια υπάλληλος σε μια επιχείρηση. Ανθρωπος θρησκευόμενος, ψάλτης στο ναό της ενορίας του, απλοϊκός μέχρι αφελείας, έλεγε για το πρώην αφεντικό του, που είχε πεθάνει:

- Ο αείμνηστος Δαμάσκος ήταν καλός άνθρωπος. Προοδευτικός. Σοσιαλιστής. Με αγαπούσε πολύ και όλα τα μοιραζόταν μαζί μου. Τα προβλήματά του, τα σχέδιά του, τις πίκρες του και τις χαρές του. Ολα, εκτός από τα κέρδη της επιχειρήσεως...

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ