Δεν είναι η πρόσκληση για σένα. Για σένα που 'χεις ταξική συνείδηση, που ξέρεις ποιος είσαι, πού ανήκεις, για ποιον δουλεύεις και ποιος θησαυρίζει απ' τον ιδρώτα σου. Που πάντα στάθηκες ακλόνητα στο μετερίζι του αγώνα, στην εμπροσθοφυλακή της αντίστασης, στις γραμμές των λαϊκών διεκδικήσεων. Οχι, δεν απευθύνομαι σε σένα με το καθαρό μυαλό, τη φωτεινή συνείδηση, την πίστη και την αφοσίωση στον άνθρωπο. Εσύ ήσουν πάντα στα "ΜΠΛΟΚΑ". Πάντα στο πεδίον της τιμής, στο δρόμο της θυσίας, του πατριωτισμού.

Σε σένα απευθύνομαι, τον αιώνια απόντα. Που πάντα ήσουν του συμβιβασμού, ο δειλός, ο καιροσκόπος, ο συμφεροντολόγος. Σε σένα τον οσφυοκάμπτη, τον λιβανιστή, που πάντα ξεγλιστρούσε και την "έβγαζε λάδι". Σε σένα τον αδιάφορο, τον άσχετο, τον γνήσιο απόγονο άδοξων, εφιαλτικών, προδοτικών προγόνων, που 'χαν μοναδική τους στόχευση την επιβίωση, το ίδιον όφελος, το κέρδος, έστω και με το θάνατο των άλλων.

Επλενες και ξέπλενες τα χέρια σου και έλεγες ότι δεν είδες, δεν ξέρεις, δεν άκουσες, δεν είναι πρόβλημά σου. Ούτε τότε που εξόριζαν, βασάνιζαν, εκτελούσαν το λαό. Ούτε κατόπιν που 'πεσαν σαν βρόμικες ακρίδες οι "νικητές" και κατασπάραζαν σαν ύαινες το πτώμα της Ελλάδας. Οι μεγαλόσχημοι απατεώνες, εφοπλιστάδες, βιομήχανοι, εργολάβοι, αεριτζήδες και κομπιναδόροι που ξεπουλούν τα ιερά και τα όσια της πατρίδας, αντί πινακίου φακής, προς ίδιον χρηματισμό.

Ελα, λοιπόν, κι εσύ αποστασιοποιημένε, αδιάφορε, "οχαδερφικέ", ευδαιμονιστή, με τους συναγερμούς, τις κινητές τηλεφωνίες, τα βίντεο, τις τσόντες, τους αστρολόγους και τις χαρτορίχτρες σου, έλα κι εσύ να δεις το χάλι! Να δεις πώς την κατάντησες την Ελλάδα. Να δεις τον εκπεσμό των γραικύλων. Να δεις το δουλεμπόριο των παιδιών, τη φτώχεια, την ανεργία, το έγκλημα, την πορνεία, τα χασίσια, την πατριδοκαπηλία. Να αναλογιστείς τις ευθύνες σου, να συναισθανθείς τις ενοχές σου, να συνειδητοποιήσεις κι εσύ το έγκλημά σου, γιατί φταις κι εσύ. Υπεύθυνη για τη μικρή, αδύναμη, καταφρονεμένη και υπόδουλη Ελλάδα είναι η ψήφος σου. Αυτή μας φόρτωσε στην πλάτη τους δοσίλογους, τους εφιάλτες, τους ξένους αφεντάδες, τα αδηφάγα τρωκτικά, τους νεοταξικούς ψευτοσοσιαλιστές.

Ελα λοιπόν να δεις μήπως ξυπνήσεις. Μήπως και λυτρωθείς από τη νάρκη. Είναι καιρός, καιρός να βρεις το δρόμο σου και τη χαμένη ύπαρξή σου.

Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Καθηγητής

Καλλιθέα