Στην Κατοχή το ΤΕΕ σιωπούσε, ενώ στα μεταπολεμικά χρόνια και τον Εμφύλιο ήταν από τα πλέον αντιδραστικά όργανα - λίγο άρχισε να αλλάζει η κατάσταση το 1963, χωρίς όμως εντυπωσιακές διαφορές.

Σήμερα, ο πρόεδρος και η ηγετική ομάδα της Διοικούσας Επιτροπής του ολοκληρώνουν τη διαμόρφωση του ΤΕΕ σε μια συντεχνία σε πολλά επίπεδα, διαμορφώνοντάς το σε ένα ακόμη όργανο της άρχουσας τάξης:

• Συντεχνία μιας ηγετικής ομάδας μηχανικών, "επαγγελματιών συνδικαλιστών", που λυμαίνονται τους τεράστιους πόρους του ΤΕΕ μέσα από τις πραγματογνωμοσύνες, τις μεταβάσεις σε συσκέψεις και εκπροσωπήσεις στο εξωτερικό κ.ά., φθάνοντας ακόμη και σε αναθέσεις μελετών και κατασκευών από το ΥΠΕΧΩΔΕ, επιλεκτικά στα μέλη αυτής της ομάδας.
• Συντεχνία, που προωθεί τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων με τις συνεχείς και επίμονες (και προφανώς με ανταλλάγματα) πιέσεις προς το ΥΠΕΧΩΔΕ με τη μορφή είτε φανερών "επιστημονικών παρεμβάσεων" (για να θυμόμαστε και τον ρόλο του ΤΕΕ!) είτε παρασκηνιακών διαβουλεύσεων με τις άλλες ηγετικές ομάδες (Σύνδεσμο Ανωνύμων Τεχνικών Εταιριών κ.ά.).
• Συντεχνία, που προωθεί τα συμφέροντα των μικρομεσαίων κατασκευαστών, οι οποίοι, λόγω του πλήθους τους, είναι εξ ίσου καταστροφικοί για την πολεοδομική πολιτική και είναι οι υπεύθυνοι της τσιμεντοποίησης όλης της χώρας.
• Συντεχνία μιας κάστας μελών του, που λυμαίνονται τις πραγματογνωμοσύνες και τις άλλες οικονομικά παχυλώς αμειβόμενες - όχι όλες - επιτροπές.
• Συντεχνία, που προωθεί τα μέλη της σε ανώτερες πολιτικές θέσεις και ας μην ξεχνάμε ότι πολλά από τα στελέχη των αστικών κυβερνήσεων προέρχονται από τις τάξεις των ηγετικών ομάδων του ΤΕΕ (Τσιπλάκος, Γεννηματάς, Κατσίκης, Γείτονας, Κουλουμπής, Λιάσκας κ.ά.).
• Συντεχνία, τέλος, που μερικές από τις κορυφές της (γιατί υπάρχουν και άλλα κεφάλια πολύ μεγάλα που δρουν στο παρασκήνιο), έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε τις έγχρωμες φωτογραφίες τους (με δικά μας έξοδα, από τις εισφορές μας) στο Ενημερωτικό Δελτίο του ΤΕΕ.

Το τι κάνει σήμερα το ΤΕΕ στα καίρια προβλήματα της χώρας, αλλά και των απλών μηχανικών, είναι συνέπεια αυτής της ταξικής του διαστρωμάτωσης και, φυσικά, ό,τι κάνει ως τώρα εκφράζει τα συμφέροντα της ηγετικής του ομάδας και των περί αυτήν, ανεξάρτητα σε ποιο από τα κόμματα είναι - αρκεί να είναι κόμμα της αστικής τάξης, ή ουρά της.

Είναι γνωστό ότι οι θέσεις του ΤΕΕ απέναντι στα "μεγάλα έργα" ταυτίζονται με τις θέσεις του Συνδέσμου Ανωνύμων Τεχνικών Εταιριών:

- Στα Σπάτα απέφυγε να εμφανιστεί στη Βουλή, και ως τώρα δεν έχει πάρει θέση (ούτε και θα πάρει).

- Στο Ρίο - Αντίρριο το ίδιο, εκτός από κάποια "ανεξήγητη πολεμική" κατόπιν εορτής απέναντι στο ΥΠΕΧΩΔΕ, μέχρι που τα "ξαναβρήκαν" (πολύ σύντομα, βέβαια).

- Στον καταιγισμό των χρυσοφόρων για τους μεγαλοεργολάβους οδικών έργων ομοίως. Αναφερόμαστε όχι μόνο στα τεχνικοοικονομικά προβλήματα (αμαρτωλές συμβάσεις κλπ.), αλλά και επί της ουσίας των έργων (Σπάτα ή Τανάγρα, σιδηρόδρομος στο Ρίο - Αντίρριο, τραμ και ΜΜΜ αντί οδικών έργων κλπ.).

- Στο πρόβλημα της αποβιομηχάνισης, σιωπά επιμελώς ή εκδίδει ανώδυνες ανακοινώσεις (Λαύριο, Μαντούδι, Ναυπηγεία, "Πειραϊκή - Πατραϊκή" και πλήθος άλλων).

- Στο θέμα των μεταφορών στην Αθήνα, προωθεί με κάθε τρόπο το ΙΧ, δήθεν μέσω του τεχνολογικού εκσυγχρονισμού (καταλυτικά) και είναι γνωστό το θέμα, όχι μόνο του ποιος κερδίζει άμεσα από την απόσυρση, όσο και μακροπρόθεσμα, από την εμμονή στο ΙΧ και όχι στα ΜΜΜ.

- Στα πολεοδομικά προβλήματα της Αθήνας ιδιαίτερα ή δεν παίρνει θέσεις ή παίρνει έμμεσα ή και άμεσα τις πλέον αντιδραστικές (συντελεστές δόμησης, Ελαιώνας, τραμ Αθήνας, Πάρκο Ελευθερίας, Μουσείο Γουλανδρή, Δάσος Χαϊδαρίου και πολλά άλλα).

Σημειώνεται η ισχυρή σύμφυση του ΤΕΕ με τον Οργανισμό Λαμπράκη, που για να μην έχουμε αυταπάτες είναι πολύ βαθύτερος από μια απλή επαγγελματική σχέση του ιδιωτικού γραφείου του κ. Λιάσκα με τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Πρόκειται για την τυπική σχέση όλων των Ελλήνων αστών πολιτικών με τον μεγιστάνα των ΜΜΕ, και εντάσσεται στο σημείο που αναφέραμε, τη χρήση δηλαδή του ΤΕΕ ως προθαλάμου της ανώτερης πολιτικής εξουσίας. Ακόμη, σε ένα μεγάλο φάσμα φιλικών προς τον Λαμπράκη ενεργειών του, σημειώνεται η απόφαση της προηγούμενης ΔΕ του ΤΕΕ για σύμπηξη κοινού Ιδρύματος του ΤΕΕ με τον ΟΜΜΑ(η απόφαση ελήφθη με εισήγηση του κ. Λιάσκα, στη συνεδρίαση της ΔΕ την 21 - 10 - 93).

- Στα θέματα των απλών μηχανικών, συνταξιοδοτικά, αμοιβών, επαγγελματικής προστασίας τους, σιωπά επιμελώς, πλην των καθαρά συντεχνιακών και αυτών όχι σε σωστή κατεύθυνση, αλλά σε λαϊκίστικη.

- Στο θέμα της τράπεζας του ΤΣΜΕΔΕ, ξεπούλησε τις δικές μας εισφορές σε όφελος των μεγαλοεργολάβων και προμηθευτών του Δημοσίου.

Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ έχει ταξικό πρόγραμμα, πρόγραμμα που εξυπηρετεί όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα ανήκουν: Η ανεργία δεν έχει χρώμα, και οι συντάξεις είναι ίδιες για όλους, μόνο που κάποιοι δεν πλήττονται από την ανεργία και οι συντάξεις τους είναι εξασφαλισμένες από άλλες αποταμιεύσεις, που προέρχονται από την "επιχειρηματική δραστηριότητα", εκεί όπου δουλεύουν οι υπόλοιποι είτε ως υπάλληλοι είτε ως "συνεργάτες" (!) με τον γνωστό τρόπο απόληψης υπεραξίας μέσω του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών.

Εμείς, αρνούμαστε να γίνουμε μια συναινετική ουρά της αστικής τάξης και της ηγετικής ομάδας του ΤΕΕ και των συμφερόντων της και παλεύουμε για ένα ΤΕΕ, που θα εκφράζει τα συμφέροντα των εργαζόμενων μηχανικών, που δεν είναι διαφορετικά από τα συμφέροντα του εργαζόμενου ελληνικού λαού.

Γ. Μ. ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗΣ