"Κανόνι" έριξαν δύο μεταποιητικές βιομηχανίες ροδακίνων στην Ημαθία, αφήνοντας απλήρωτους εκατοντάδες παραγωγούς. Πρόκειται για τις βιομηχανίες ΕΒΙΚΟΝ και ΛΑΖΟΣ, που, όπως υπολογίζουν οι συνεταιριστές, χρωστάνε περισσότερα από 25.000.000 δραχμές σε παραγωγούς για προϊόντα που απορροφήθηκαν προς μεταποίηση. Παράλληλα, οι αγρότες καταγγέλλουν ότι, παρά τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης περί του αντιθέτου, κανένας παραγωγός δεν πληρώνεται με την τιμή στήριξης από τους εμπόρους και κάτω από πιέσεις και εκβιασμούς αποδέχονται, να τους κλέβουν εν γνώσει τους.

Με αφορμή το παραπάνω γεγονός, έρχονται για άλλη μια φορά στην επιφάνεια τα προβλήματα των ροδακινοπαραγωγών και γίνεται ξεκάθαρο πως οι αγρότες βρίσκονται ανυπεράσπιστοι απέναντι στις ορέξεις εμπόρων και βιομηχάνων. Η τραγική κατάσταση που βιώνουν οι παραγωγοί έρχεται να συμπληρωθεί με τις επιπτώσεις από το νέο κανονισμό για τα οπωροκηπευτικά, που ψηφίστηκε από την Κοινή Οργάνωση Αγοράς και ουσιαστικά προβλέπει το θάψιμο της ροδακινοκαλλιέργειας για τη χώρα μας.

Ιδιαίτερα στο Νομό Ημαθίας, υπολογίζεται ότι μέσα στο 1997 το 40% της παραγωγής θα μείνει απλήρωτο, αφού, με βάση τα όσα προβλέπει ο νέος κανονισμός, θα έχει δικαίωμα απόσυρσης το 50% της συνολικής ποσότητας που διατίθεται στην αγορά. Λόγω των ποσοτήτων που θα μείνουν απλήρωτες, αναμένεται να ασκηθεί μεγάλη πίεση προς τους παραγωγούς, οι οποίοι χωρίς καμία προστασία τελικά θα αναγκαστούν να πουλήσουν σε εξευτελιστικές τιμές. Μαύρο, λοιπόν, προβλέπεται το μέλλον για τους ροδακινοπαραγωγούς, που εξωθούνται με τη βία σε εγκατάλειψη της καλλιέργειας. Μαύρο, όμως, ήταν και το παρελθόν, αφού, όπως καταγγέλλουν έμποροι και ενώσεις, ποτέ δεν τους πλήρωσαν με την τιμή παρέμβασης που είχε καθοριστεί στις 85 δρχ. το κιλό.Οπως είπε ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Βέροιας Γ. Στόκας,τους έκοβαν λίγο από τον "αέρα", ένα 5% οι έμποροι και άλλο ένα 2,5% οι Ενώσεις, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα κίνησης, τελικά οι αγρότες έπαιρναν στο χέρι 72 δρχ. το κιλό,από τις οποίες οι 27 δρχ. ήταν η επιδότηση.

Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του ροδάκινου πέρσι οδηγήθηκε στις χωματερές. Το 40% του συμπήρυνου έναντι 38 δρχ. το κιλό και το 70% του επιτραπέζιου έναντι 45 δρχ. το κιλό θάφτηκαν, αφού η ελληνική κυβέρνηση, αντίθετα με την Ιταλία, αρνήθηκε να στηρίξει το προϊόν, ώστε να βγει με προοπτικές στην ευρωπαϊκή αγορά και στις αγορές των ανατολικών χωρών.

Μπροστά σ' αυτό το αδιέξοδο που υψώνεται, μετά και την εφαρμογή του νέου κανονισμού, ο νομάρχης Ημαθίας, ως "αιρετός άρχοντας", πήρε την πρωτοβουλία και με επιστολή του προς τον υπουργό Γεωργίας, αφού προβλέπει τα δεινά που έρχονται για τους παραγωγούς, ζητά ουσιαστικά την εφαρμογή τέτοιων μέτρων που τελικά θα εξωθήσουν τους αγρότες από την καλλιέργεια.

Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, προτείνει σε ό,τι αφορά τη θεσμική τιμή και το σύστημα πριμοδότησης για το συμπήρυνο ροδάκινο να παραμείνει ως έχει, δηλαδή το πριμ να εξακολουθήσει να πηγαίνει στους μεταποιητές. Βασιλικότερος του βασιλέως, όμως, εμφανίζεται για το πρόγραμμα εκρίζωσης που προβλέπει για το 1998 το "ξεπάτωμα" 36.000 στρεμμάτων.Ο νομάρχης κ. Βλαζάκης προτείνει να ισχύσει το πρόγραμμα από φέτος (1997 - 1998) και για 150.000 στρέμματα, ανεξάρτητα μάλιστα από το αν θα καθυστερήσει η καταβολή των κινήτρων για την εκρίζωση.

Οι αγρότες, που βλέπουν το τέλος τους να έρχεται και γνωρίζοντας ότι δεν είναι μονόδρομος η καταστροφή της ροδακινοκαλλιέργειας για τη χώρα μας, αντίθετα μπορεί να στηριχτεί και να βγει δυναμικά το προϊόν στην εσωτερική και διεθνή αγορά, απαιτούν από την κυβέρνηση: Μέτρα για την εξασφάλιση της τιμής παρέμβασης, να πηγαίνει η επιδότηση στους παραγωγούς, να δοθούν κίνητρα, ώστε να λειτουργήσουν μέσα από τους συνεταιρισμούς οι μεταποιητικές βιομηχανίες που έκλεισαν, μέτρα για τη μείωση του κόστους παραγωγής και οικονομική στήριξη του εξαγώγιμου προϊόντος, δηλαδή επιδότηση του κόστους μεταφοράς. Αρκεί να αναφέρουμε ότι το κόστος για τη μεταφορά 18 - 20 τόνων ροδάκινου ανέρχεται περίπου στο 1.000.000 δρχ.