Οι δεκάδες χιλιάδες εργάτες από το Βέλγιο, τη Γαλλία και όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες που συγκεντρώθηκαν και διαδήλωσαν την Κυριακή στις Βρυξέλλες, ενάντια στην απόφαση της "Ρενό" να πετάξει στο δρόμο 3.100 εργαζόμενους - ενώ η αυτοκινητοβιομηχανία σχεδιάζει άλλες 2.800 απολύσεις - αποτελεί ένα εξαιρετικά ελπιδοφόρο μήνυμα. Δηλώνει, κατ' αρχάς, τη δυνατότητα που έχουν οι παραγωγοί του πλούτου, οι εργαζόμενοι, να μην παρατηρούν παθητικά τα όσα προωθούν "πριν από αυτούς - γι' αυτούς" τα "αφεντικά" των πολυεθνικών και της ΕΕ. Πέρα, όμως, από τη δυνατότητα που υπάρχει για πανευρωπαϊκό συντονισμό και δράση των λαϊκών στρωμάτων, το ποτάμι που ξεχύθηκε στην πρωτεύουσα του Διευθυντηρίου έστειλε ένα επιπλέον μήνυμα: Μήνυμα για την αξία και τη σημασία που έχει αυτός ακριβώς ο συντονισμός.

Οι λαοί μπορούν και πρέπει να κάνουν χρήση της δύναμής τους. Μπορούν και πρέπει να αντιπαρατεθούν, ενωμένα και αποφασισμένα, ενάντια στα κέντρα απομύζησης και περιθωριοποίησής τους. Πρέπει και μπορούν, δηλαδή, να επιδείξουν οργάνωση και "άτεγκτη" συμπεριφορά, ανάλογη με αυτήν των πολυεθνικών. Μόνο που εδώ η συντροφικότητα και η αγωνιστική αλληλεγγύη δε θα κινείται από τις κεφαλαιοκρατικές "αξίες" και τις "αρχές" της ελεύθερης αγοράς, της ασυδοσίας κίνησης του κεφαλαίου και της απελευθέρωσης των καπιταλιστών από κάθε έννοια φραγμού στις επελάσεις τους κατά των εργασιακών σχέσεων. Η αγωνιστική συστράτευση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο των εργαζομένων σκοπεύει στην υπεράσπιση αξιών όπως ο άνθρωπος, η εργασία, η ποιότητα ζωής, η προστασία και κατάκτηση ελευθεριών και δικαιωμάτων, πέρα και έξω από το σύστημα της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης των πολλών προς όφελος των λίγων.

Οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, που την Κυριακή ένωσαν τις φωνές και τις γροθιές τους ενάντια στις απολύσεις της "Ρενό", έδωσαν μια φωτεινή απάντηση σχετικά με το είδος, αλλά και την αντιμετώπιση, της περίφημης διεθνοποίησης και παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, της οποίας ηγούνται οι πολυεθνικές. Αυτή η πορεία, η πορεία του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου", δεν είναι το μέλλον της Ευρώπης και των λαών της. Η ανεργία και η περιθωριοποίηση των λαών δεν είναι παρά τα "δώρα" της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, που προσφέρει το πολυεθνικό κεφάλαιο της Ευρώπης, στο όνομα του ανταγωνισμού του με εκείνο των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Αυτά τα "δώρα" οι ευρωπαϊκοί λαοί μόνο με την πάλη τους μπορούν και πρέπει να (ξ)αποστείλουν με την ένδειξη "επιστρέφεται" στους αποστολείς τους.

Αυτός είναι ο πραγματικός μονόδρομος για τους λαούς. Και πρέπει να τον πορευτούν από κοινού, συντονισμένα και οργανωμένα. Διαδηλώνοντας με σαφήνεια ότι δε θα αποδεχτούν να γίνουν τα θύματα ενός ανελέητου και βάρβαρου ανταγωνισμού μεταξύ των "δεινόσαυρων" του χρηματιστικού "κανιβαλισμού". Δε θα αποδεχτούν να γίνουν πιόνια ενός ανταγωνισμού για περισσότερα κέρδη ανάμεσα στις πολυεθνικές, που στην ουσία σημαίνει συμμετοχή σε έναν ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζόμενων για το ποιου η εκμετάλλευση θα είναι μεγαλύτερη και η ένταξη στο κοινωνικό απαρτχάιντ θα είναι πιο ολοκληρωμένη.