Αυτά απαντούν οι εκάστοτε κυβερνώντες, όταν ρωτιούνται, γιατί ξεζουμίζουν συνεχώς τους φτωχούς και δεν αγγίζουν το χοντρό πουγκί των πλουσίων. Βεβαίως, οι πλέον αφελείς γνωρίζουν σήμερα ότι οι κυβερνώντες δε θέλουν - κι όχι δεν μπορούν - να "βάλουν χέρι" στους "έχοντες" διότι, στην ουσία, είναι υπάλληλοί τους και η πολιτική που εφαρμόζουν αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Αλλά πέστε ότι λένε την αλήθεια - που δεν τη λένε - και δε φορολογούν το μεγάλο κεφάλαιο, διότι φοβούνται μήπως φύγει από τη χώρα μας. Κι αν φύγει πού θα πάει; Στην Αλβανία, στα Σκόπια, στη Βουλγαρία και σ' άλλες χώρες, όπου το κόστος εργασίας είναι μικρό και τα κέρδη μεγαλύτερα, λένε.

Ας αφήσουν, λοιπόν, την κινδυνολογία περί "φυγής κεφαλαίων", διότι δεν πείθουν. Ο λαός μας τους πήρε χαμπάρι και γι' αυτό εντείνονται οι λαϊκοί αγώνες εναντίον της συντηρητικής πολιτικής τους. Ο Βαρδινογιάννης, ο Κόκκαλης κι όλοι οι άλλοι μεγαλοσχήμονες του χρήματος δε θα ρισκάρουν να χάσουν τα "σίγουρα" που κερδίζουν στην Ελλάδα και να μπουν σε περιπέτειες στο άγνωστο. Κι όταν πάνε εκεί για πλιάτσικο έχουν εξασφαλίσει την αρωγή και την εγγύηση του ελληνικού κράτους, το οποίο αναλαμβάνει για λογαριασμό τους το ρίσκο. Αυτό δεν έδειξε και η συνάντηση των "τεσσάρων" - Βαρδινογιάννη, Κόκκαλη, Λάτση, Κοπελούζου - με την υπουργό Ανάπτυξης, Βάσω Παπανδρέου, για να καταστρωθεί σχέδιο "επιχειρηματικής εξόρμησης" για πλιάτσικο στα Βαλκάνια;

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ