Μέσα στον ίδιο χρόνο, το Λαύριο ζει τρεις εκρήξεις. Στις 5 Μάη, γίνεται η πρώτη έκρηξη, χωρίς ευτυχώς θύματα, με κάποιους ελαφρούς τραυματισμούς. Ο κώδων του κινδύνου κτύπησε, όμως δεν έφτασε μέχρι τα αυτιά των αρμοδίων.

Οπως θα καταγγείλει ο Σαλή Μεμέτ,μέλος της διοίκησης του Σωματείου και της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας του εργοστασίου, "διεύθυνση εργοστασίου και κυβέρνηση έχουν εγκληματικές ευθύνες. Τα απόνιτρα είναι πολύ εύφλεκτα και επικίνδυνα. Από το καζάνι, ρίχνονται με ένα απλό λάστιχο σε ένα πηγάδι, στο οποίο δεν υπάρχει τσιμέντο μέχρι κάτω και απορροφούνται απ' το έδαφος. Πυροσβεστικά μέσα υπάρχουν, αλλά ορισμένα είναι χαλασμένα, ορισμένα βουλωμένα... Γενικά, οι συνθήκες είναι άθλιες".

Μετά την έκρηξη στις 5 Μάη, αποφασίστηκε να αγοραστεί από την Ιταλία ένας"πύργος", που είναι ειδική δεξαμενή, στην οποία θα γίνεται επεξεργασία των απόνιτρων, τα οποία στη συνέχεια θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή απορρυπαντικών. Ο "πύργος" είχε φτάσει στο εργοστάσιο, όμως δεν είχε τοποθετηθεί ακόμα. Μέχρι να τοποθετηθεί, θα έπρεπε να είχε σταματήσει η λειτουργία του εργοστασίου, όπως άλλωστε υπήρχε δέσμευση από την κυβέρνηση."Υπήρχαν παραγγελίες - θα πει ο Σαλή - και στο όνομα των κερδών συνέχισαν τη λειτουργία και φτάσαμε να θρηνούμε νεκρό. Ευθύνες έχει και η πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου. Ο πρόεδρος Π. Παφίλιας και ο αντιπρόεδρος Σ. Καλοπάκης,ενώ γνώριζαν, ήταν οι ίδιοι που καθόντουσαν τα βράδια και δούλευαν, ρίχνοντας τα απόνιτρα στο πηγάδι".Στον τόπο του δυστυχήματος, έσπευσε ο Στ. Παναγιώτου,βουλευτής του ΚΚΕ, που μας δήλωσε: "Είναι βαρύς ο φόρος, μεγάλο το τίμημα, που για άλλη μια φορά πληρώνει η εργατική τάξη. Εμείς σαν Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, μόλις πληροφορηθήκαμε το συμβάν, τρέξαμε να ενημερωθούμε για τα αίτια του δυστυχήματος και να διαπιστώσουμε τυχόν ευθύνες. Η πρώτη εντύπωση, που δημιουργείται, είναι ότι υπάρχουν σοβαρές ευθύνες, γιατί δεν τηρήθηκαν οι όροι για την προστασία και ασφάλεια των εργαζομένων. Θα φέρουμε το θέμα στη Βουλή και θα αγωνιστούμε για να αποδοθούν ευθύνες σε όσους υπάρχουν και να ληφθούν εκείνα τα μέτρα που είναι απαραίτητα για να αποφευχθούν τέτοια ατυχήματα".

Ο γραμματέας της ΓΣΕΕ, Γ. Μαυρίκος, που και αυτός βρέθηκε αμέσως εκεί, μας δήλωσε: "Είναι γνωστό ότι, στη χώρα μας, κάθε δεκαπέντε λεπτά γίνεται ένα εργατικό ατύχημα και κάθε τρεις μέρες γίνεται ένα θανατηφόρο. Μέσα σε ένα χρόνο, έχουμε θρηνήσει αρκετούς συναδέλφους μας, που έδωσαν τη ζωή τους, εξαιτίας των μεγάλων ευθυνών που έχει η εργοδοσία και η κυβέρνηση. Για εγκλήματα σαν το σημερινό που έγινε στην ΠΥΡΚΑΛ, υπάρχουν φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί. Οι ηθικοί αυτουργοί είναι η κυβέρνηση και η πολιτική της, φυσικοί είναι οι ίδιοι οι εργοδότες. Βασικοί λόγοι για δυστυχήματα, όπως αυτό, είναι ότι δε γίνεται ο απαραίτητος τεχνολογικός εκσυγχρονισμός και εξοπλισμός δεμένος άρρηκτα με τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, είναι η μείωση προσωπικού που οδηγεί στην εντατικοποίηση και σε πολλές άλλες παρενέργειες και, τέλος, ότι δεν έχει τιμωρηθεί μέχρι τώρα κανένας υπεύθυνος. Οι ευθύνες, λοιπόν, της κυβέρνησης είναι πελώριες και καλούμε επιτέλους να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα, προκειμένου να σταματήσει η εργατική τάξη να θρηνεί θύματα άδικα και ο εργαζόμενος όπως φεύγει υγιής να επιστρέφει και σώος στο σπίτι του".

Ο Ν. Στεφανίδης,σύμβουλος της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" Α. Αττικής, μας δήλωσε: "Δυστυχώς, όψιμα και προκειμένου να αποποιηθούν των εγκληματικών τους ευθυνών, έδειξαν ενδιαφέρον οι αρμόδιοι της κυβέρνησης".