ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΣΤΑΜΑΤΗΣ,Νέα Κηφισιά: Ο αγώνας των αγροτών, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, έδωσε μάθημα και ελπίδα στην εργατική τάξη και άνοιξε το δρόμο για σκληρούς και ασταμάτητους αγώνες. Εδειξε ότι ξυπνάει ο γίγαντας λαός και σπάζει δεσμά κι αλυσίδες. Εδειξε ότι τρομάζουν οι τύραννοι μπροστά στην οργή του. Μηχανεύονται όλα τα ανέντιμα μέσα και προσπαθούν με την εξαπάτηση να καθησυχάσουν τους αδικημένους.

Αλλά έπεσαν πια οι μάσκες. Την οργή αυτού του λαού, θα τη γευτούν πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι νομίζουν. Η κυβέρνηση Σημίτη, κουρνιασμένη στην αγκαλιά των αφεντικών της ΕΕ και ΗΠΑ, νομίζει ότι είναι ασφαλής. Οι λεονταρισμοί της δε θα κάμψουν το αγωνιστικό φρόνιμα του λαού. Ας καταλάβουν ότι ο λαός είναι ποτάμι που δε στερεύει, ούτε γυρίζει πίσω. Τα φράγματα που βάζουν θα σπάσουν και η ορμή του θα σαρώσει το σαθρό οικοδόμημα της νέας τάξης. Οι τύραννοι θα πέσουν και οι λαοί θα βρουν το δρόμο τους.

ΠΑΡΙΣ Λ. ΜΑΡΕΒΕΛΑΚΗΣ,Νέος Κόσμος, Αθήνα: Θέλω να σε συγχαρώ, διότι είσαι η μόνη εφημερίδα που πραγματικά υποστηρίζει τα δίκαια των αγροτών.

Επίσης, απευθύνομαι στον κ. Σημίτη και του λέω ότι θα πρέπει να χαίρεται, όταν βλέπει ανθρώπους που ψήφισαν διαφορετικό κόμμα, να παλεύουν ενωμένοι για τα αιτήματά τους.

Τέλος, θέλω να αποταθώ στους υβριστές των αγροτών - βιομηχάνους, ιδιοκτήτες φορτηγών, στον Τζουμάκα και Γιαννόπουλο που τους πείραξε το κλείσιμο των εθνικών δρόμων - και να τους ρωτήσω ότι τόσο καιρό που κλείνουν τα διάφορα εργοστάσια και πετάνε τους εργάτες στο δρόμο, γιατί δε μιλούν;

Ο αγώνας των αγροτών είναι δικαιωμένος. Οι αγρότες με την ανυποχώρητη στάση τους άνοιξαν καινούριους δρόμους για να σηματοδοτήσουν κοινωνικούς αγώνες σ' όλους τους κλάδους των εργαζομένων πανελλαδικά.

ΑΡΗΣ ΚΟΖΙΑΚΑΣ,Αθήνα (Εμμετρα ο επιστολογράφος καταθέτει τις απόψεις του για τον αγώνα των αγροτών): Στους δρόμους του κάμπου/ της Θεσσαλίας βγήκαν πάλι/ οι αγρότες με τα τρακτέρ - τ' άροτρα/ μ' αγανάχτηση και κόμπο στο λαιμό, / τα χρέη που τους πνίγουνε/ εδώ κι αρκετό καιρό!...

Αυτοί οι ξωμάχοι της δουλιάς/ σε χωράφια μπαμπάκια, σιτάρια, καλαμπόκια/ και αμπέλια κι άλλοι με τις ελιές, / σαν είδαν κι αποείδαν είπαν/ αυτή τη φορά και με συνείδηση/ πως μ' αστικές κυβερνήσεις σαν/ του Εβερτ - Σημίτη κλπ. / δε γίνονται δουλιές!