Αν η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε στην κατάργηση της ΑΤΑ με το επιχείρημα ότι η τιμαριθμική αύξηση των μισθών συμβάλλει στην άνοδο του πληθωρισμού, με το ίδιο επιχείρημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στρώνει το χαλί για την κατάργηση του διορθωτικού ποσού,δηλαδή την εκ των υστέρων κάλυψη της διαφοράς της εισοδηματικής πολιτικής από την αύξηση του επίσημου πληθωρισμού. Αδιάψευστος μάρτυρας, η εκτενής αναφορά στο διορθωτικό ποσό, που γίνεται στην έκθεση της επιτροπής Σπράου, και η εμφάνισή του ως ενός εκ των μέτρων για τη συγκράτηση του πληθωρισμού τα επόμενα χρόνια.

Με δεδομένη τη βασική επιλογή της κυβέρνησης, να μειώσει κι άλλο τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων στην επόμενη διετία και να εξασφαλίσει έτσι τη "σταθεροποίηση και ανάκαμψη" των υπερκερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών, ο Ι. Σπράος μηχανεύτηκε μια σειρά επιχειρήματα και προτείνει τους σχετικούς μηχανισμούς, για τη διαιώνιση της εισοδηματικής πολιτικής λιτότητας. Ενα από αυτά τα επιχειρήματα κινείται στη λογική πως, αν η κυβέρνηση συνεχίσει να χορηγεί το διορθωτικό ποσό με την εισοδηματική πολιτική του 1998 και του 1999, ο πληθωρισμός θα κλείνει σε υψηλότερα επίπεδα από το στόχο, ενώ, αν καταργηθεί το διορθωτικό ποσό εδώ και τώρα, ο πληθωρισμός θα συγκρατηθεί κοντά στο στόχο.Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, "απαιτείται μια εφάπαξ παρέμβαση για να εξαλείψει την απόκλιση του πληθωρισμού από το στόχο του 1998, ώστε να μην οφείλεται διορθωτικό στο τέλος του έτους!

Προετοιμάζοντας το έδαφος για την κατάργηση και του διορθωτικού ποσού, ο συνεργάτης του πρωθυπουργού θεωρεί δεδομένο, ότι και φέτος η κυβέρνηση θα πέσει έξω στο στόχο της για συγκράτηση του πληθωρισμού (δε μας εξηγεί ποιος θα φταίει). Εκτιμά ότι ο πληθωρισμός (αρχή - τέλος) θα κλείσει στο 5,5% και όχι 4,5% που είναι ο στόχος του προγράμματος "σύγκλισης", γεγονός που θα έχει ως συνέπεια τη χορήγηση "διορθωτικού ποσού" της τάξης του 1%. Αν δοθεί αυτό το διορθωτικό ποσό με την εισοδηματική πολιτική του 1998, τότε ο πληθωρισμός θα κλείσει στο 3,7%, αντί 2,5% που είναι ο στόχος του προγράμματος "σύγκλισης", ενώ αντίστοιχη επιβάρυνση θα υπάρχει κατά την επιτροπή και το 1999, αν επίσης δοθεί διορθωτικό ποσό. Με δυο λόγια πάντως υποστηρίζεται η άποψη ότι το διορθωτικό ποσό "παρατείνει τον πληθωρισμό". Ο Ι. Σπράος θεωρεί μεν ότι το διορθωτικό ποσό είναι μια ρήτρα για "τους εργαζόμενους ότι η εισοδηματική πολιτική δε θα τους εξαπατήσει", αφήνει όμως ανοιχτό το ενδεχόμενο υπονόμευσής του ή και πλήρους κατάργησής του. Σε ένα σημείο της έκθεσης αναφέρεται μάλιστα πως, "αν δε χρησιμοποιηθεί σε ορισμένους κλάδους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, προφανώς δε δημιουργεί δυσκολίες" (!), ενώ προβάλλει και το ενδεχόμενο πλήρους κατάργησής του σαν "όπλο έσχατης ανάγκης".

Στην περίπτωση που η κυβέρνηση απορρίψει την ακραία πρόταση για κατάργηση του διορθωτικού ποσού, ο Ι. Σπράος εισηγείται να καλυφθεί η αναμενόμενη για φέτος απόκλιση του πληθωρισμού είτε με μείωση των έμμεσων φόρων είτε με συγκρατημένες αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, χωρίς όμως να κρύβει ότι θεωρεί ως προσφορότερο τρόπο την κατάργηση του διορθωτικού ποσού ή την υπονόμευσή του (με το να αφαιρείται από την υπέρβαση του πληθωρισμού η επίπτωση που θα έχουν οι τιμές στα καύσιμα).