"Αν εξετάσει κανείς τα κείμενα τα οποία συμφωνήθηκαν, μπορεί εύκολα να βγάλει το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κάτι το συγκλονιστικό, δεν υπάρχει κάτι που να αλλάζει ριζικά τη μορφή της ΕΕ". Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον πρωθυπουργό και έγινε μετά τη λήξη των εργασιών της Διακυβερνητικής. Και δε συνιστούν κρίση ειλικρίνειας. Είναι η αναγκαστική ομολογία μιας αλήθειας τόσο ευκρινούς που τίποτα δεν μπορεί να την παραχαράξει. Γιατί, όπως όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται, πλέον, η ΕΕ και το Μάαστριχτ δεν παίρνουν κανένα φτιασίδωμα, καμία μεταρρύθμιση, καμία αλλαγή. Ολο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι η μόνη δυνατή αλλαγή που επιδέχεται αυτό το υπερεθνικό κεφαλαιοκρατικό όργανο είναι προς το αντιδραστικότερο.

Πρόκειται για μια αλήθεια που αφ' ενός, εκθέτει όλους εκείνους που προσπαθούσαν μέχρι τώρα να εξαπατήσουν τον ελληνικό και όλους τους λαούς της Ευρώπης με τα κηρύγματα περί "φιλολαϊκής" αναθεώρησης του Μάαστριχτ. Αφ' ετέρου, πρόκειται για ομολογίες που πιστοποιούν τον πραγματικό μονόδρομο για τους εργαζόμενους. Το μονόδρομο του αγώνα για την ανατροπή και του "Μάαστριχτ 1" και του δίδυμου αδελφού του, του "Μάαστριχτ 2".