Η στήριξη της ερασιτεχνικής δημιουργίας υπήρξε βασικό αίτημα του μαζικού πολιτιστικού κινήματος τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια. Αίτημα, που τότε βρήκε άμεση ανταπόκριση από τους κομμουνιστές δημάρχους και συμβούλους και άλλες προοδευτικές δυνάμεις στην ΤΑ, με τη δημιουργία καλλιτεχνικών εργαστηρίων, τα οποία στέγαζαν και χρηματοδοτούσαν οι δήμοι. Από τότε πολλά άλλαξαν, προς το χειρότερο δυστυχώς, καθώς στην οκταετία του ΠΑΣΟΚ επιχειρήθηκε παρέμβαση στην πολιτιστική δουλιά της ΤΑ μέσω των ΝΕΛΕ.

Ο πρόλογος γίνεται με αφορμή την ενδιαφέρουσα, επιτυχή και πλούσια σε αντικείμενα έκθεση - παζάρι ζωγραφικής (σε διάφορα υλικά), βιτρό, μπατίκ, διακοσμητικών αντικειμένων, κοσμημάτων και άλλων εικαστικών συνθέσεων, που παρουσίασε το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ηρακλείου στη "Βίλα Στέλλα". Πρόκειται για δουλιά του 60μελούς ερασιτεχνικού εικαστικού εργαστηρίου, που δημιουργήθηκε χρόνια πριν στο Δήμο Ηρακλείου Αττικής. Το εργαστήριο θα είχε διαλυθεί αν μετά την "εγκατάλειψή" του από τη ΝΕΛΕ,οι ίδιοι οι "σπουδαστές" του δεν πάλευαν να το διατηρήσουν, πληρώνοντας οι ίδιοι (μέχρι σήμερα) τους εικαστικούς δασκάλους τους (πτυχιούχους της ΑΣΚΤ). Αίτημά τους ήταν και είναι ο δήμος (παραχωρεί αίθουσα για τα μαθήματα) να αναλάβει και την αμοιβή των δασκάλων τους. Αίτημα σωστό, πολύ περισσότερο που το εργαστήρι έχει να επιδείξει πρόοδο και έργο.