Η ΙΤΑΛΙΑ μπορεί να μην έχει κυβέρνηση, έχει όμως την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το πρώτο εξάμηνο του 1996. Χτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας κυρία Ανιέλι παρουσίασε το πρόγραμμα της ιταλικής προεδρίας. Η ίδια όμως, όπως και ολόκληρη η ιταλική κυβέρνηση, είναι ουσιαστικά υπηρεσιακή. Πώς μια κυβέρνηση που δε γνωρίζει αν θα υφίσταται αύριο, αναλαμβάνει την ευθύνη να καταστρώσει εξαμηνιαίο πρόγραμμα για την Ευρωπαϊκή Ενωση; Παράδοξο;

ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ.Το "Διευθυντήριο" δε θα διακινδύνευε ποτέ να μεταφερθεί η κυβερνητική κρίση της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πολύ περισσότερο αυτή την περίοδο που τίθενται τα θεμέλια της Διακυβερνητικής Διάσκεψης για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Οι μηχανισμοί των Βρυξελλών, ο "αυτόματος πιλότος" της ΕΕ, είναι που εγγυώνται την αδιατάρακτη πορεία της Ενωσης. Ετσι οι κυβερνήσεις που ασκούν κατά καιρούς την προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν μόνο το ρόλο του απλού διεκπεραιωτή.

ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ για τη Νομισματική Ενωση, αυτή τη φορά από τον ίδιο τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζακ Σαντέρ. Πριν κλείσει ένας μήνας από τη Σύνοδο της Μαδρίτης, όπου οι "δεκαπέντε" αποφάσισαν για την αμετάκλητη πορεία προς την ΟΝΕ, ο Ζακ Σαντέρ ομολογεί ότι παρουσιάζεται επιβράδυνση στους ρυθμούς. Υποστήριξε βέβαια ότι η καθυστέρηση θα ξεπεραστεί σε έξι μήνες, όμως ελάχιστοι τον πιστεύουν.

Η ΧΕΡΑΛΝΤ ΤΡΙΜΠΙΟΥΝ σε αφιέρωμά της για την Ευρωπαϊκή Ενωση αναφέρει ότι το πιθανότερο σενάριο για την ΟΝΕ καταλήγει σε νέα αναβολή έκδοσης του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικός ο τίτλος της εφημερίδας στο σχετικό θέμα στην πρώτη της σελίδα: "Κρίση του Μάαστριχτ".