Δε χάνει ευκαιρία ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, να μιλά για προγραμματικό διάλογο με "σαφείς πολιτικούς στόχους" και να καλεί τον Κ. Σημίτη να διευκρινίσει τι εννοεί με τον όρο "Κεντροαριστερά", "τι σημαίνει πολιτικά και πού οδηγεί από πλευράς εξελίξεων". Ωστόσο, ο ίδιος, σκόπιμα, δε θέτει κάποιους σαφείς στόχους - περιορίζεται απλώς να λέει για "στροφές και τομές" και δεν εξηγεί τι εκείνος και το κόμμα του επιδιώκει με τον προγραμματικό διάλογο με το ΠΑΣΟΚ. Γιατί, όσο κι αν προσπαθεί να το αποφύγει, η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι και σαφής και δεδομένη, όπως κυνικά την "κωδικοποίησε" ο Γ. Παπαντωνίου: "η φιλελεύθερη πολιτική της Δεξιάς (που) είναι η μόνη προοδευτική πολιτική"! Για όλα αυτά και τα νέα αντιδραστικά μέτρα που προωθούνται στο όνομα της ΟΝΕ, ο Ν. Κ. σφυρίζει αδιάφορα, κάνει πως δεν καταλαβαίνει!

Τι να πει άλλωστε, αφού κατά βάση συμφωνεί στους στόχους και τις επιδιώξεις, στη βάση της Συμφωνίας του Μάαστριχτ; Πώς να απαντήσει αν θα ψηφίσει τα αποτελέσματα της Διακυβερνητικής, αφού, ήδη, έχουν αποφανθεί - όπως και η κυβέρνηση - ότι, στη Διακυβερνητική του Αμστερνταμ, "έγιναν θετικά και σημαντικά βήματα"; Ετσι, λοιπόν, οδεύοντας προς την Κεντροαριστερά με το ΠΑΣΟΚ, περιορίζεται να προβάλλει τα διευκρινιστικά ερωτηματικά προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ: "Τι συνεπάγεται το αίτημα της Κεντροαριστεράς; Διάλυση του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ; Δημιουργία ενός πολυσυλλεκτικού ΠΑΣΟΚ μεταξύ ΝΔ και ΚΚΕ; Διαμόρφωση ενός νέου κόμματος δορυφορικού προς το ΠΑΣΟΚ και ανταγωνιστικού προς το ΣΥΝ; Απορρόφηση στελεχών (του ΣΥΝ;) για να ενισχύσουν την αλλαγή συσχετισμών στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ; Προγραμματική συμφωνία μεταξύ των κομμάτων που είναι σεβαστή η αυτονομία;".

Αυτά είναι τα... υπαρξιακά ερωτήματα του προέδρου του ΣΥΝ: Αν δηλ. θα μπορέσει να συμμετέχει ισότιμα στη νομή της εξουσίας ή θα τον προλάβει το ΠΑΣΟΚ, "διά του διεμβολισμού" και της απορρόφησης των στελεχών του ΣΥΝ. Ο φόβος φυλάει τα έρημα λέει η λαϊκή παροιμία και, γι' αυτό, ο Ν. Κ. σπεύδει μέσω της ΑΥΓΗΣ να προειδοποιήσει και ομοϊδεάτες του στο ΣΥΝ, που βιάζονται, με τα γνωστά δίκτυα και τους ομίλους της "Κεντροαριστεράς", να πάρουν θέση, υπενθυμίζοντας και την ομόφωνη απόφαση (με τέσσερα λευκά και χωρίς αρνητική ψήφο) της τελευταίας Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ.