Οξύνεται ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός στον κλάδο της γαλακτοβιομηχανίας, με προφανή στόχο τη μεγέθυνση των κερδών μέσα από τη συγκέντρωση κεφαλαίου και την απόκτηση των μεγαλύτερων δυνατών μεριδίων στην αγορά του κλάδου. Σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσονται τόσο η ανακοίνωση της «Vivartia» - της εταιρείας που δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση της ΔΕΛΤΑ με την «Chipita» - ότι τελικά απέκτησε το 21% της ΜΕΒΓΑΛ, όσο και η συμφωνία που καταλήχθηκε ανάμεσα στην ΑΓΝΟ και τους αρτοποιούς της Αττικής για την πώληση γάλακτος σε χαμηλότερη τιμή.

Χτες, η «Vivartia» επανήλθε στο θέμα της εξαγοράς μεριδίου από τη ΜΕΒΓΑΛ. Το θέμα είχε προκύψει το καλοκαίρι όταν είχε και πάλι ανακοινωθεί μια τέτοια συμφωνία, η οποία «σκόνταψε» στο καταστατικό της ΜΕΒΓΑΛ και στη μη δυνατότητα που ελέχθη ότι είχε η συγκεκριμένη μεγαλομέτοχος να μεταβιβάσει τις μετοχές της σε άλλη εταιρεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, η μεγαλομέτοχος μεταβίβασε τις μετοχές στα παιδιά της και αυτά με τη σειρά τους τις πούλησαν - έναντι 15 εκατ. ευρώ - στην «Vivartia». Πάντως, με νέα ανακοίνωσή της η διοίκηση της ΜΕΒΓΑΛ υποστηρίζει πως «για ακόμη μια φορά επαναλαμβάνουμε ότι η οποιαδήποτε μεταβίβαση μετοχών είναι νομικά αδύνατη χωρίς τη συναίνεση της πλειοψηφίας των μετόχων. Συνεπώς, καμία μεταβολή δεν υφίσταται στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας».

Η Συντεχνία Αρτοποιών Αθήνας - Προαστίων - Περιχώρων ανακοίνωσε ότι συμφώνησε με την ΑΓΝΟ να προμηθεύεται μέχρι το τέλος του 2007 από την εταιρεία το γάλα του ενός λίτρου με 73 λεπτά, κάτι που σημαίνει ότι μαζί με το ποσοστό κέρδους (12%) των αρτοποιών και ΦΠΑ (9%), η λιανική τιμή θα διαμορφωθεί στα 89 λεπτά το λίτρο. Σύμφωνα με τη Συντεχνία, στα σκαριά βρίσκεται και μια ακόμα συμφωνία για πώληση από τα αρτοποιεία χυμών πορτοκαλιού σε χαμηλότερη τιμή, έτσι ώστε να πωλείται από τα αρτοποιεία στο 1 ευρώ το λίτρο.

Είναι φανερό ότι η κίνηση αυτή της ΑΓΝΟ εντάσσεται στο κλίμα έντασης του επιχειρηματικού ανταγωνισμού και αποτυπώνει την προσπάθεια του «ΚΟΛΙΟΥ» (έχει εξαγοράσει την ΑΓΝΟ και μέχρι τώρα δραστηριοποιείται κυρίως στα τυριά) να αυξήσει το μερίδιό του στην αγορά του γάλακτος. Στην ουσία βρισκόμαστε σε μια νέα φάση του ανταγωνισμού κερδών που έχει ξεκινήσει από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, με τα δύο μεγάλα μονοπώλια της ΦΑΓΕ και της ΔΕΛΤΑ να εξοβελίζουν από την αγορά τη μία μετά την άλλη μικρότερες μονάδες, αυξάνοντας τα κέρδη τους σε βάρος των μικρών παραγωγών και των καταναλωτών. Αποτέλεσμα αυτού του «ανταγωνισμού», στον οποίο μέχρι στιγμής και μετά την αποχώρηση της ΦΑΓΕ από τον κλάδο του γάλακτος κυριαρχεί η ΔΕΛΤΑ, είναι οι εργαζόμενοι να αγοράζουν το γάλα όλο και κοντά στο 1,5 ευρώ το λίτρο, ενώ παράλληλα έκδηλες είναι και οι ανησυχίες για την ποιότητα του γάλακτος, αφού η διάρκεια διατηρησιμότητας του λεγόμενου φρέσκου γάλακτος έχει φτάσει τις πέντε μέρες και οι εταιρείες προσανατολίζονται στο διπλασιασμό της.

Το γεγονός ότι κατά καιρούς οι επιχειρήσεις του κλάδου, για λόγους εύλογης σκοπιμότητας, δέχονται να διαμορφώσουν χαμηλότερες τιμές, αποδεικνύει περίτρανα τα τεράστια περιθώρια κέρδους που έχουν. Τέτοια, που, να τους επιτρέπουν, έχοντας αναμφισβήτητα πάντα κέρδος, να πουλάνε λιγότερο από ένα ευρώ το λίτρο, όταν στα σούπερ μάρκετ οι επώνυμες ετικέτες ξεκινούν από 1,30 ευρώ το λίτρο.

Μ' αυτά τα δεδομένα οι καταναλωτές δεν έχουν κανένα λόγο να νιώθουν ωφελημένοι από τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των επιχειρήσεων για μεγιστοποίηση των κερδών τους, αφού όσο οι τιμές διαμορφώνονται με γνώμονα τα επιχειρηματικά κέρδη οι τιμές θα είναι πάντα υψηλές. Οσο για τα «ιδιωτικής ετικέτας» γάλατα, που τον τελευταίο καιρό διεκδικούν μερίδιο στην αγορά με χαμηλότερες τιμές, αξιοσημείωτο είναι ότι πρόσφατα παραγωγός που προμηθεύει γαλακτοβιομηχανίες εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή να ισχυρίζεται ότι οι ποσότητες που προορίζονται για «ιδιωτικής ετικέτας» συσκευασίες που πωλούνται φθηνότερα είναι κατώτερες ποιοτικά.