Αρχισε πριν από μια βδομάδα και έληξε χτες (Σάββατο) το 1ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ρώμης, «Rome Film Fest» (κατά λέξη: «Ρώμη Κινηματογραφική Γιορτή»). Ενα λαμπερό φεστιβάλ που έρχεται να ανταγωνιστεί το διάσημο Φεστιβάλ Βενετίας, τη «Μόστρα». Ολες αυτές τις μέρες, η Ρώμη, η «αιώνια πόλη» ντύθηκε τα «καλά» της: Καρδιά του φεστιβάλ ήταν το μεγάλο «Οντιτόριουμ - Πάρκο ντε λα Μούζικα». Ολη τη μέρα ειδικά λεωφορεία μετέφεραν το κοινό που συνέρρεε από κάθε πλευρά της Ρώμης για να παρακολουθήσει τις προβολές (ανάμεσά τους και παιδιά, που έρχονταν οργανωμένα, με τα σχολεία τους, για να παρακολουθήσουν τις προβολές που απευθύνονταν ειδικά σε μικρούς θεατές). Στο «Οντιτόριουμ» στήθηκε ένα ολόκληρο κινηματογραφικό χωριό, με κέντρα πληροφόρησης, καφετερίες, εστιατόρια, βιβλιοπωλείο με βιβλία, CD, μέχρι και μπλουζάκια του φεστιβάλ!

Το φεστιβάλ διοργανώθηκε από το Δήμο της Ρώμης, το υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας, το Ιδρυμα «Musica Per Roma Foundation» και στηρίζεται από πολλούς άλλους φορείς.

Στόχος του είναι να προσελκύσει καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο, αλλά κυρίως να αναδείξει τη μεγάλη κινηματογραφική κληρονομιά της Ιταλίας, γενικότερα τον Ιταλικό Κινηματογράφο, με τους παλιούς και νέους δημιουργούς του. Ετσι, εκτός από το «Οντιτόριουμ», υπήρχαν και άλλοι χώροι, σε διάφορες περιοχές της Ρώμης, όπου διεξάγονταν εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Στη φημισμένη λεωφόρο Βία Βένετο λ.χ. λειτούργησε τις μέρες του Φεστιβάλ μια κινηματογραφική «πιάτσα», με τα πολυτελή ξενοδοχεία που υπάρχουν στη λεωφόρο να έχουν «ντυθεί» κινηματογραφικά, τους δρόμους να έχουν στολιστεί με κινηματογραφικές μηχανές και αφίσες ταινιών, ενώ κινηματογραφικοί παράγοντες, παραγωγοί, σκηνοθέτες και διανομείς έκαναν συζητήσεις, σχεδιασμούς και διαπραγματεύσεις για την ενίσχυση - προβολή του ιταλικού κινηματογράφου. Στην Πιάτσα ντελ Πόπολο έβλεπες μπαλόνια και γιορτές, με πλήθος κόσμου - μια ατμόσφαιρα λούνα παρκ! Αλλά και σε άλλες συνοικίες της Ρώμης, κεντρικές και περιφερειακές, το φεστιβάλ είχε την τιμητική του, με αφιερώματα σε μεγάλους σκηνοθέτες της Ιταλίας, συζητήσεις, συναυλίες, προβολές σε ανοιχτούς χώρους, βραβεύσεις βιβλίων, ακόμα και πασαρέλες με «επιδείξεις μόδας» - κοστουμιών από διάσημες ταινίες.

Μερικά από τα πιο σημαντικά αφιερώματα, με ελεύθερη είσοδο ήταν τα εξής:

• Ο «Λουκίνο Βισκόντι και η εποχή του». Αφιέρωμα στον Ρομπέρτο Ροσελίνι, για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του (με πρωταγωνίστρια του αφιερώματος την κόρη του, ηθοποιό Ιζαμπέλα Ροσελίνι: Το αφιέρωμα περιλάμβανε έκθεση με οικογενειακές φωτογραφίες με την Ινγκριντ Μπέργκμαν, μαρτυρίες - και ένα βίντεο για τη ζωή και το έργο του μεγάλου σκηνοθέτη. Τίτλος του αφιερώματος ήταν: «Στο όνομα του πατρός, της κόρης και του αγίου πνεύματος»).
• Εκθεση, με έργα ζωγραφικής του κορυφαίου σκηνοθέτη Μικελάντζελο Αντονιόνι. Εργα, που φιλοτέχνησε τα τελευταία χρόνια (παρά την προχωρημένη ηλικία του και την επιδείνωση της υγείας του εδώ και χρόνια). Εργα αφηρημένης τεχνοτροπίας, που προκαλούν το θαυμασμό για τις δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού). Στον αρχαίο Ναό του Ανδριανού, όπου φιλοξενείται η έκθεση, είδαμε, στιγμιαία, και τον ίδιο τον Αντονιόνι, ο οποίος επισκεπτόταν το χώρο. Η εικαστική αυτή έκθεσή του τιτλοφορούνταν «Η σιωπή και τα χρώματα».
• Αφιέρωμα στον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, με προβολές ταινιών και μαρτυρίες ανθρώπων που εργάστηκαν μαζί του.
• Εκθεση με φωτογραφίες του Αλμπέρτο Σόρντι.
• Εκθεση κοστουμιών από τον «Τελευταίο αυτοκράτορα» του Μπερνάντο Μπερτολούτσι.
• Αφιέρωμα στον Σον Κόνερι, με παλιές ταινίες του και βράβευσή του.
• Επίδειξη κοστουμιών από ταινίες των Φελίνι, Ροσελίνι, Αντονιόνι, Τζεφιρέλι, Μονιτσέλι.

Το Φεστιβάλ ξεκίνησε με την παγκόσμια πρεμιέρα της νέας ταινίας «Fur» («Γούνα») του Στίβεν Σέμπεργκ, όπου η Νικόλ Κίτμαν υποδύεται τη διάσημη αντισυμβατική φωτογράφο Νταϊάν Αρμπους: Στο έργο, η ηρωίδα ασφυκτιά στο οικογενειακό περιβάλλον της, ενώ αναδύεται η καλλιτέχνις μέσα από μια οδυνηρή «κατάδυση» στον εαυτό της, με την οποία συνειδητοποιεί ότι εκείνο που πραγματικά θέλει στη ζωή της είναι η έμπνευση!

Ακολούθησαν και άλλες πρεμιέρες ιταλικών και ξένων έργων, όπως η «Αγνωστη» του Τορνατόρε (με πρωταγωνίστρια μια οικονομική μετανάστρια από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, μια γυναίκα που έχει υποστεί κάθε είδους ταπείνωση) και της νέας ταινίας του Σκορτσέζε «The Departed» («Αυτός που έχει αναχωρήσει»). Οι περισσότερες ταινίες προέρχονταν από ευρωπαϊκές χώρες, αλλά κυρίως από την Ιταλία. Προβλήθηκαν επίσης ταινίες από Ρωσία, Γεωργία, Πολωνία, ΗΠΑ, ΠΓΔΜ, Αργεντινή, Βραζιλία, Ιράν, Τουρκία, Αίγυπτο, Ισραήλ, Κίνα, Χον Κονγκ, Ιαπωνία και Φιλιππίνες.

Εκτός από τις παλιές διάσημες ταινίες του ιταλικού και ξένου κινηματογράφου, τις πρεμιέρες και τις προβολές νέων ταινιών διασήμων σκηνοθετών, προβλήθηκαν πολλές νέες ιταλικές ταινίες. Παρουσιάστηκαν οι πρώτες ταινίες «εναλλακτικών» ταλαντούχων σκηνοθετών, ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους, ταινίες για παιδιά και νέους, βίντεο, βίντεο - αρτ και Ανιμασιόν.

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε τις συναυλίες του φεστιβάλ, όπως αυτή του Ενιο Μορικόνε.

Να σημειώσουμε ότι στο «Οντιτόριουμ» λειτουργούσε μέχρι και παιδικός σταθμός, ενώ στο ειδικό τμήμα «Η Αλίκη στην Πόλη» προβλήθηκαν οι ταινίες ενός «φεστιβάλ μέσα στο φεστιβάλ». Ηταν ένα φεστιβάλ για παιδιά και εφήβους, με έργα του ιταλικού και διεθνούς κινηματογράφου, που προβάλλονταν για πρώτη φορά, με τμήμα διαγωνιστικό και μη.

Το βραβείο για την καλύτερη ταινία του διαγωνιστικού προγράμματος (για ενήλικες) αναμενόταν να ανακοινωθεί χτες και θα το απένειμε πενηνταμελής επιτροπή κινηματογραφόφιλων, με επικεφαλής τον σκηνοθέτη Ετορε Σκόλα. Ενα βραβείο χρηματικό μόλις ...200.000 ευρώ!