Οταν η σκακιέρα είναι γεμάτη από τα κομμάτια και των δύο παρατάξεων, το παιχνίδι και για τους δύο παίκτες είναι πιο εύκολο. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλές περιοχές της σκακιέρας, που είναι πιασμένες από τα κομμάτια, αφαιρούνται από τα σχέδια που κάνει ο παίκτης.

Εχοντας, λοιπόν, στραμμένη την προσοχή του μόνο στις ελεύθερες περιοχές της σκακιέρας δε σπαταλά μεγάλη πνευματική ενέργεια. Οταν όμως η παρτίδα περάσει στην τελική της φάση, δηλαδή στο φινάλε με τα πολύ λίγα κομμάτια, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν.

Η σκακιέρα μοιάζει τότε σαν την έρημο Σαχάρα, μέσα εκεί χάνεται κανείς και δε γνωρίζει προς τα πού να οδηγήσει τις δυνάμεις του!

Είναι γεγονός ότι πολλοί σκακιστές αδυνατούν να συγκρατήσουν στη σκέψη τους την εικόνα μιας ανοιχτής σκακιέρας με ελάχιστα κομμάτια μέσα. Πολύ περισσότερο να βρουν ικανοποιητικές απαντήσεις στα προβλήματα που παρουσιάζονται στην πορεία.

Χρειάζεται μια κοπιαστική και επίπονη μελέτη για να μπορέσει κανείς να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο τεχνικής κατάρτισης του παιχνιδιού των φινάλε.

Προσέξτε το διάγραμμα αυτού του κειμένου και σκεφθείτε ποιος μπορεί να είναι ο νικητής. Ουσιαστικά, πρόκειται για την πασίγνωστη θέση του Σααβέντρα εμπλουτισμένη με αριστοτεχνικό τρόπο και με μια δεύτερη μίνι προαγωγή!

Στο ερχόμενο φύλλο του «Ρ» η απάντηση.