Ομως, υπάρχει ένας απολογισμός που αυτοί οι κύριοι δε θα κάνουν. Γιατί αυτούς δεν τους ενδιαφέρει. Μιλάμε για τον απολογισμό των σπασμένων κεφαλιών, των ανοιγμένων μυτών, των μαγαζιών που καταστράφηκαν, των πόλεων που για μερικές ημέρες θύμιζαν πεδία μαχών εξαιτίας των επεισοδίων μεταξύ οπαδών. Και σε αυτόν τον τομέα η αδιαφορία ήταν για άλλη μια φορά εμφανής. Μόνο παχιά λόγια που μένουν απλώς λόγια και ποτέ δε μεταφράζονται σε πράξεις ουσίας. Ολα τα σκληρά μέτρα που υποτίθεται ότι πήρανε αποδείχτηκαν μπαλόνι που έσκασε απότομα. Δεν καταφέρανε να αντιμετωπίσουν τη βία. Ούτε ο υπερβάλλον ζήλος της αστυνομίας, ούτε τα μέτρα προσωποκράτησης χιλίων και πλέον ατόμων στα σύνορα της Ολλανδίας και του Βελγίου, ούτε τα ονομαστικά εισιτήρια κατάφεραν να αποδώσουν. Η βία έδωσε και πάλι το «παρών».