Οπως τόνισε ο Θ. Γκιώνης στην ομιλία του: «Ηρθαμε πολλοί σ' αυτή τη μάζωξη και είναι ακόμα περισσότεροι όσοι θα 'θελαν να είναι μαζί μας. Ολοι φίλοι και σύντροφοι, απ' όλες τις μεριές της Ελλάδας, εργάτες, αγρότες, δάσκαλοι, σπουδάστριες, όλοι τους φύλλα από το μεγάλο μας δέντρο που ακούει στο όνομα ΚΚΕ.

Πέρασε ένας χρόνος απουσίας του σ. Χαρίλαου. Το δέντρο μας έβγαλε νέα φύλλα, άνθη και καρπούς. Βλέπεις, όσοι από τη γενιά του Χαρίλαου φεύγουν και μπαίνουν στη σιωπή, μπαίνουν στη γη για να γίνουν ρίζες, για να στεριώσουν γερά το δέντρο της ζωής.

Σύντροφε Χαρίλαε, στον ένα χρόνο απουσίας σου, πράξαμε πολλά, μα θέλει ακόμα περισσότερα ο αγώνας. Οι νέοι της ΚΝΕ, που τόσο αγαπούσες πραγματοποίησαν το 9ο Συνέδριό τους, ένα Συνέδριο αγώνων και προσδοκιών. Η ΚΝΕ είναι πολύ τυχερή που σ' αυτές τις δύσκολες εποχές έχει για δικούς της ήρωες ανθρώπους απλούς, που διάλεξαν να περπατήσουν αυτά τα βουνά για να ζήσουν λεύτεροι και έκαναν το όραμα πραγματικότητα, το αδύνατο δυνατό.

Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς αυτές τις αράδες που άφησε ο σύντροφος Χαρίλαος Φλωράκης, το τελευταίο του κείμενο. Σ' αυτές τις αράδες συγκεντρώνεται η απλότητα, το μεγαλείο, η λεβεντιά του ανθρώπου που ανδρώθηκε μέσα στο ΚΚΕ, σ' αυτές τις αράδες ξεδιπλώνεται βαθιά η έννοια της ελευθερίας, η συνειδητοποίηση δηλαδή της ανάγκης της πάλης για να ξημερώσουν στον τόπο μας καλύτερες μέρες.

Ετσι σήμερα, τιμάμε τη μνήμη του συντρόφου Χαρίλαου Φλωράκη, συνειδητοποιώντας την πάλη με βαθιά πίστη στο δίκαιο αγώνα της εργατικής τάξης και του Κόμματός της, του ΚΚΕ, μέχρι την τελική νίκη. Η ζωή και η δράση του Χαρίλαου Φλωράκη πάντα μας συντροφεύουν στο συναρπαστικό αγώνα που κάνουμε, πάντα θα μας κάνουν υπερήφανους για το Κόμμα μας, το ΚΚΕ».