Η πορεία λίγο πριν το τέλος. `Η μήπως είναι η αρχή; Και ποιος ξέρει; Ποιος το κανονίζει; Ο Θεός; Να εμπιστευτούμε τον Ανθρωπο στα χέρια του; `Η να δώσουμε στον Ανθρωπο φωνή:

*

«Κι, αχ, Θε μου, Θε μου, αν ήσουν Θεός κι αν ήμασταν παιδιά σου/ θα πόναγες καθώς εγώ, τα δόλια πλάσματά σου./ Κι αν ήσουν δίκιος, δίκαια θα μοίραζες την πλάση,/ κάθε πουλί, κάθε παιδί να φάει και να χορτάσει./ (...) Εμείς κρατάμε όλη τη γης μες στ' αργασμένα μπράτσα/ και σκιάχτρα στέκουνται οι Θεοί κι αφέντη έχουνε φάτσα (...)» (Γιάννης Ρίτσος, «Επιτάφιος»).

*

Η πορεία λίγο πριν το τέλος. `Η μήπως είναι η αρχή; Ας ακουστεί η φωνή του Ανθρώπου: «Εγώ κι εσύ θα πει Θεός. Εγώ κι εσύ μαζί Θεός» (Ρεβέκκα Ρούσση).