Ημερίδα της Ενωσης Συνθετών - Στιχουργών Ελλάδας για τα προβλήματα του κλάδου
«Αν παραδοθούμε δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Αν αντισταθούμε υπάρχει τουλάχιστον μία». Μ' αυτά τα λόγια ο Χρήστος Λεοντής, πρόεδρος της Ενωσης Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδας (ΕΜΣΕ), έκλεισε την προχτεσινή (πρώτη) ημερίδα του σωματείου με θέμα τα φλέγοντα προβλήματα των μουσικών δημιουργών. Ηταν η αρχή ενός διαλόγου, στην κρισιμότερη, όπως τονίστηκε, περίοδο για το ελληνικό τραγούδι και τους δημιουργούς του. «Ολα συνηγορούν στο ότι απαιτείται να ενισχύσουμε το σωματείο. Πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε αν θέλουμε να υπάρχουμε - δεν έχουμε άλλο περιθώριο», τόνισε ο Χρ. Λεοντής.
Οι συμμετέχοντες στην ημερίδα υπογράμμισαν τη «μεθοδευμένη κατακρεούργηση του τραγουδιού, προκειμένου να φτάσουμε στη σημερινή εξαθλίωση και εξαχρείωσή του», καθώς και το «καθημερινό τσαλαπάτισμα της αξιοπρέπειας των δημιουργών». «Σπουδαίοι συνάδελφοι πένονται», ενώ «οι δισκογραφικές θησαυρίζουν από το έργο τους», τόνισε ο Χριστόδουλος Χάλαρης, καταγγέλλοντας τη «συνειδητή δολοφονία του ελληνικού τραγουδιού λόγω ακριβώς του ρόλου που έπαιξε στην κοινωνία». Ο συνθέτης αναφέρθηκε στο τελεσίγραφο των δισκογραφικών προς τους συνθέτες, το 1975: «Τέρμα οι κύκλοι τραγουδιών, τελείωσε η εποχή σας. ΄Η θα είστε υπάκουοι ή θα εξαφανιστείτε...». Αναφέρθηκε και στην καταστροφή του εργοστασίου της «Κολούμπια», όπου «υπήρχε το 100% της ελληνικής δισκογραφίας. Πέταξαν ακόμα και τις μήτρες. Τις έδωσαν για λιώσιμο... Ευτυχώς που κάποιοι Τσιγγάνοι πήγαιναν και πουλούσαν τα υλικά στο Μοναστηράκι...».
Παλιοί και νεότεροι δημιουργοί μίλησαν για την παντελή απουσία του έργου τους από τη δισκογραφία και τα ΜΜΕ, για τις νέες τεχνολογίες (Ιντερνετ, κινητό κλπ.), που αλλάζουν κάθε στιγμή το «τοπίο». Υπογράμμισαν την κρατική αδιαφορία, τη διαπλοκή και τις επιπτώσεις από τα «τεράστια συμφέροντα που λυμαίνονται το χώρο». «Δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις», είπε ο Χρ. Λεοντής, «οι δισκογραφικές και τηλεοπτικές εταιρίες έχουν δικούς τους νόμους αντιμετώπισης των συνθετών - στιχουργών. Ο νέος δημιουργός βρίσκει ένα τεράστιο προπέτασμα μπροστά του, ο παλαιότερος τα ίδια και χειρότερα».
Ο Λάκης Χαλκιάς είπε ότι στο σχέδιο νόμου για την αδειοδότηση των καναλιών πρέπει να υπάρξει θέσπιση ποσοστού παρουσίασης του ελληνικού τραγουδιού. Ο Γιάννης Γλέζος αναφέρθηκε στην παρανομία που ασκείται με τη χρήση των playlist στα ραδιόφωνα. Ο Ηλίας Ανδριόπουλος και ο Δημήτρης Κοντογιάννης μίλησαν για το φλέγον πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης, με αποτέλεσμα οι δημιουργοί να στερούνται περίθαλψης και σύνταξης. «Οι πωλήσεις δίσκων πέφτουν συνεχώς - πρέπει να οργανωθούμε», υπογράμμισε ο Βαγγέλης Φάμπας, σημειώνοντας ότι «οι παραγωγοί έχουν το πλήρες δικαίωμα πάνω στο έργο μας». Για τα προβλήματα που βιώνουν οι δημιουργοί (ανεργία, ασφαλιστικό, πειρατεία, αθέμιτος ανταγωνισμός από δισκογραφικές που ελέγχονται από τηλεοπτικά κανάλια, συρρίκνωση ελληνικού ρεπερτορίου από τις πολυεθνικές της δισκογραφίας, που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα κ.ά.) μίλησε ο Τάσος Κατοπόδης.
Εκφράζοντας την κοινή πεποίθηση ότι «το σύστημα μας θέλει απομονωμένους και αδύναμους», οι δημιουργοί τόνισαν την «ανάγκη συσπείρωσης του κλάδου και κοινού αγώνα με τα αδελφά σωματεία».