Η «μη τιμαριθμοποίηση» της φορολογικής κλίμακας για τους μισθούς, τις συντάξεις και τα μεροκάματα της νέας χρονιάς (2006) επιβαρύνει και με νέα χαράτσια τα λαϊκά στρώματα της χώρας. Ηδη οι όποιες ψευτοαυξήσεις σε μισθούς - συντάξεις θα κυμανθούν χαμηλότερα ακόμη και από τον επίσημο τιμάριθμο. Επιπρόσθετα η σκυταλοδρομία της λεηλασίας λαϊκών εισοδημάτων συνεχίζεται με την εφαρμοζόμενη φορολογική πολιτική: Μια «αύξηση» στα λαϊκά εισοδήματα του 2006 συνεπάγεται και μια γενναιότατη αύξηση τόσο στη μηνιαία παρακράτηση του φόρου όσο και στο συνολικό ετήσιο φόρο που θα προκύψει μετά την οριστική εκκαθάριση των δηλώσεων πάνω στα εισοδήματα του 2006. Σε αυτό το πλαίσιο η λεγόμενη «τιμαριθμική αναπροσαρμογή» - εμπαιγμός για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους μόλις κατά 3%, πέφτει αυτόματα στο 2,2% με 2,1%, χαμηλότερα κατά μία και πλέον μονάδα από το επίπεδο του επίσημου πληθωρισμού που αναμένεται για το 2006. Η λεηλασία λαϊκών εισοδημάτων είναι ολοφάνερη. Και βέβαια το συγκεκριμένο αποτελεί μόνο ένα πολύ μικρό μέρος από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή φορολογική πολιτική.

Από το Γενάρη του 2006, μια μεγάλη γκάμα μισθωτών και συνταξιούχων διαπιστώνει πως - ανάλογα και με το ύψος του εισοδήματος - το ποσό της μηνιαίας παρακράτησης φόρου θα είναι αυξημένο από 10 μέχρι και 20 ευρώ το μήνα, ροκανίζοντας έτσι τις ήδη κουτσουρεμένες «αυξήσεις». Μισθωτοί και συνταξιούχοι από το μήνα της καταβολής της κουτσουρεμένης λεγόμενης «εισοδηματικής πολιτικής», που ανακοίνωσαν η κυβέρνηση και η μεγαλοεργοδοσία, θα αναγκαστούν να πληρώνουν τα αυξημένα χαράτσια που εφαρμόζονται μέσα από τη φορολογική πολιτική. Οπως προκύπτει, το ένα τρίτο από τις εν λόγω ψευτοαυξήσεις το παίρνουν πίσω με το άλλο χέρι, προσθέτοντας και νέα φορολογικά βάρη στις πλάτες των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων.

Ας πάρουμε το παράδειγμα μισθού ή σύνταξης 1.000 ευρώ το μήνα για το 2005, που το επόμενο έτος 2006, «θεωρητικά» παίρνει «αύξηση» 3%, διαμορφώνεται δηλαδή στα 1.030 ευρώ το μήνα:

• Μισθωτός έγγαμος με 1 παιδί θα πληρώνει αυξημένη παρακράτηση περίπου 10 ευρώ το μήνα (40,5 ευρώ το μήνα για το 2006 από 31,7 ευρώ το 2005). Το καθαρό μηνιάτικο (μετά την παρακράτηση) για το 2006 διαμορφώνεται σε 989,50 ευρώ από 968,3 ευρώ το 2005. Ετσι, η «θεωρητική» αύξηση 3% πέφτει κάτω από το 2,2%. Και με άλλα λόγια από τα 30 ευρώ της εν λόγω «αύξησης» τα 8,8 ευρώ - σχεδόν το ένα τρίτο - τα παίρνουν πίσω μέσω της ασκούμενης φορομπηχτικής -αντιλαϊκής πολιτικής.
• Μισθωτός άγαμος το 2006 θα έχει παρακράτηση 51,1 ευρώ το μήνα από 42,2 ευρώ το 2005. Ετσι, το 2006 θα έχει «καθαρά» 978,9 ευρώ το μήνα από 957,8 ευρώ το 2005. Η πραγματική αύξηση δεν είναι η «επίσημη» (3%) αλλά 2,2%.
• Σε κάθε ύψος εισοδήματος οι ψευτοαυξήσεις που δόθηκαν σε μισθούς και συντάξεις είναι κατά πολύ χαμηλότερες ακόμη και από τον επίσημο πληθωρισμό, που για τη φετινή χρονιά (2006) αναμένεται στα επίπεδα του 3,5%.
• Τα παραπάνω βασίζονται στις κυβερνητικές εγκυκλίους που υποχρεώνονται να εφαρμόζουν τα λογιστήρια των επιχειρήσεων και των ασφαλιστικών ταμείων. Το ύψος της παρακράτησης καθορίζεται από το μηνιαίο ποσό σε ετήσια βάση (για παράδειγμα 14 μισθοί στην περίπτωση μισθωτού που δουλεύει από το μήνα Γενάρη στον συγκεκριμένο εργοδότη). Βάση υπολογισμού είναι η εκάστοτε φορολογική κλίμακα - την οποία «ξέχασε» να τιμαριθμοποιήσει η κυβέρνηση - και ορισμένοι συντελεστές που εφαρμόζονται για το σκοπό αυτό.

Από τα παραπάνω και από τον σχετικό πίνακα που παρατίθεται προκύπτει πως τα εισοδήματα των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων για το 2006 πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Σε πραγματικούς όρους (αποπληθωρισμένες τιμές) μισθοί, μεροκάματα και συντάξεις μειώνονται κάτω και από τα επίπεδα του 2005. Και αυτό σε μια περίοδο, όπου ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος συνεχίζει την ανιούσα. Για παράδειγμα το ΑΕΠ του 2006 (τρέχουσες τιμές) αναμένεται να αυξηθεί συγκριτικά με το 2005 σε ποσοστό που φτάνει σε 7,4%. Η απόλυτα προκλητική στάση της κυβέρνησης και του μεγάλου κεφαλαίου προκύπτει ανάγλυφα και από το γεγονός ότι οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι - που συνεχίζουν να αποσπούν ολοένα και μεγαλύτερα ποσά από τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο - απολαμβάνουν ακόμη μεγαλύτερες φοροελαφρύνσεις και σωρεία νέων διευκολύνσεων που θεσμοθέτησε για λογαριασμό τους η κυβέρνηση της ΝΔ με τη σύμφωνη γνώμη και τις πλάτες της... αλά ΠΑΣΟΚ αντιπολίτευσης.

Αλλωστε η «μη τιμαριθμοποίηση» της φορολογικής κλίμακας δεν είναι σημερινό εφεύρημα της κυβέρνησης ΝΔ. Είναι το κόλπο που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον και οι προκάτοχοί τους του ΠΑΣΟΚ στο όνομα πάντα των διαφόρων «προγραμμάτων σταθερότητας» και των υποτιθέμενων «αντοχών της οικονομίας»...

Η φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων γίνεται απόλυτα φανερή και στον προϋπολογισμό του 2006, στον οποίο αποτυπώνονται και τα παρακάτω:

• Φυσικά πρόσωπα: Δηλαδή κατά κύριο λόγο μισθωτοί, μεροκαματιάρηδες, συνταξιούχοι, μικροεπαγγελματίες και άλλοι θα πληρώσουν το 2006 φόρο εισοδήματος ύψους 8,86 δισ. ευρώ με νέα αύξηση 9,2% συγκριτικά με το προηγούμενο έτος 2005. Ο ΦΠΑ που φορτώνεται στη λαϊκή κατανάλωση θα ξεπεράσει τα 15 δισ. ευρώ παίρνοντας αύξηση 8,6%.
• Νομικά πρόσωπα: Οι εταιρίες καλούνται να «συνεισφέρουν» με 4,9 δισ. ευρώ με αύξηση μόλις 3,9% συγκριτικά με το 2005. Οι μεγάλοι ωφελημένοι είναι οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι και αυτό σε μια περίοδο όπου η μάζα των κερδών τους θα εκτιναχτεί σε ακόμη μεγαλύτερα ύψη.

Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως ακριβώς και οι προκάτοχοί τους, συνεχίζουν απόλυτα στοχοπροσηλωμένοι στην ταξική ρότα ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου. Ο μεγάλος χαμένος και της δίχρονης «νέας διακυβέρνησης» είναι τα λαϊκά στρώματα.