Στέφανος Καραμανλής, ο παππούς

Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΑΚΑΛΗΣ γεννήθηκε το 1919 στα Ανω Ρεβένια Πωγωνίου του Δήμου Καλπακίου. Ανθρωπος με ιδανικά και ήθος, οραματιζόταν μια Ελλάδα ελεύθερη, δημοκρατική, μια πατρίδα με ίδιες ευκαιρίες για όλους τους ανθρώπους.

Μαχητής του ΔΣΕ, πήρε μέρος σε μάχες στις κορφές του Γράμμου και σε μια από αυτές έχασε το πόδι του. Μαζί με άλλους αγωνιστές, πέρασε και αυτός στις σοσιαλιστικές χώρες. Για 15 χρόνια έζησε και δούλεψε στην Τσεχοσλοβακία.

Οταν επαναπατρίστηκε πέρασε δύσκολες μέρες στην περίοδο της εφταετίας της χούντας. Με σκληρό αγώνα και προγραμματισμό συνέχισε τη ζωή του στην Παραμυθιά. Εκεί δημιούργησε το καινούριο σπιτικό του. Ενα σπιτικό γεμάτο ανθρωπιά. Πολλά νέα παιδιά τον αγάπησαν, προβληματίστηκαν με τις ιδέες του και ακολούθησαν τις συμβουλές του.

Μέλος του ΚΚΕ, έδωσε τον καλύτερο εαυτό του και αντιστάθηκε με όλες τις δυνάμεις του στον εργασιακό μεσαίωνα, που ετοίμαζαν εδώ και χρόνια οι ισχυροί της γης.

Πέθανε στην Παραμυθιά στις 21 Δεκέμβρη 2005.

Τελευταία επιθυμία του ήταν να δοθούν, μέσω της ΚΟ Αρτας 300 ευρώ στο ΚΚΕ.

* * *

Φωτ. 2

Στη μνήμη του πατέρα μου ΣΤΕΦΑΝΟΥ Αρτέμιου ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, οπαδού και ψηφοφόρου του ΚΚΕ, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 12 Φλεβάρη και του γιου μου ΣΤΕΦΑΝΟΥ Αρτέμιου ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, μέλους των Νέων Πρωτοπόρων, της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, ο οποίος έφυγε άδικα από τη ζωή στα 28 χρόνια του, από εργοδοτικό έγκλημα στις 4 το ξημέρωμα για ένα μεροκάματο, προσφέρω 40 ευρώ στην ΚΝΕ, μέσω Εργατικού Τομέα Πειραιά.

Στέφανος Καραμανλής του Αρτέμη

Η μητέρα, η αδελφή και η γιαγιά