«Μέσο αποτροπής μετεξέλιξης μίας εύθραυστης ειρήνης σε σύρραξη». Ετσι χαρακτήρισε πρόσφατα ο ΓΓ του ΟΗΕ τις ομόφωνες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για τη συγκρότηση ενός νέου «διακυβερνητικού συμβουλευτικού οργανισμού» με την εύηχη ονομασία Επιτροπή Οικοδόμησης Ειρήνης. Ως βασικός στόχος του νέου διεθνούς οργανισμού προβάλλεται η «ασφαλής έξοδος χωρών από εμπόλεμες κρίσεις» και η πολύπλευρη «ανάπτυξή» τους.
Ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό! Ωστόσο, ο σημερινός διεθνής συσχετισμός δυνάμεων που εξαπολύει ιμπεριαλιστικούς πολέμους με διάτρητα προσχήματα και χαντακώνει, με τις νεοαποικιοκρατικές ληστρικές συμβάσεις «δανείων» του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, κάθε προσπάθεια αναπτυσσόμενων χωρών να βγουν από τον εφιάλτη της φτώχειας, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για τη συγκρότηση ενός οργανισμού που πραγματικά θα αποτρέπει τον πόλεμο και θα κτίζει την ειρήνη σε γερά θεμέλια προς όφελος των λαών...
Σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, η Επιτροπή Οικοδόμησης Ειρήνης θα απαρτίζεται, μεταξύ άλλων, από μία 31μελή Οργανωτική Επιτροπή που θα ηγείται του Οργανισμού και στην οποία θα συμμετέχουν ισάριθμοι αξιωματούχοι με διετή θητεία.
Από τους 31 αξιωματούχους:
Σ' όλες τις συνεδριάσεις της Οργανωτικής Επιτροπής θα συμμετέχει εκπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ καθώς και (εδώ είναι το καλύτερο...) «εκπρόσωποι της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και άλλων διεθνών δωρητών»...
Αν κρίνει κανείς από τη συμμετοχή της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ σ' αυτό το νέο όργανο του ΟΗΕ, η οικονομία των χωρών που βγαίνουν από εμπόλεμη κατάσταση αναμένεται να ποδηγετείται με τις νεοφιλελεύθερες συνταγές του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου...
Στην απόφαση της Γενικής Συνέλευσης δίνονται διαβεβαιώσεις για την «πρωταρχική ευθύνη των εθνικών και μεταβατικών κυβερνήσεων» των χωρών που προκύπτουν από πόλεμο, αναφορικά με τον «καθορισμό των προτεραιοτήτων και των στρατηγικών μεταπολεμικής οικοδόμησης της ειρήνης με στόχο την εξασφάλιση της εθνικής αυτοκυριαρχίας». Αναγνωρίζεται επιπλέον «ο σημαντικός ρόλος περιφερειακών Οργανισμών (όπως για παράδειγμα το ΝΑΤΟ;) στη διεκπεραίωση «μεταπολεμικών δραστηριοτήτων οικοδόμησης ειρήνης στις περιοχές τους», και υπογραμμίζεται η «ανάγκη για διαρκή διεθνή υποστήριξη στις προσπάθειές τους για οικοδόμηση της ειρήνης» (Δηλαδή συνεχή εποπτεία, αν όχι κηδεμονία, των χωρών στις οποίες τερματίζεται ο πόλεμος από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που ποδηγετούν, κατά καιρούς, διεθνείς οργανισμούς...).
Επιπλέον, σημειώνεται πως η Επιτροπή «ενθαρρύνεται να συμβουλεύεται και Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς» αλλά και τον «ιδιωτικό τομέα που εμπλέκεται σε δραστηριότητες οικοδόμησης της ειρήνης» (άραγε πολυεθνικές εταιρίες ασφαλείας και ιδιωτικών επαγγελματικών στρατών;)...
Θεωρητικά, ο νέος «συμβουλευτικός ειρηνευτικός» φορέας του ΟΗΕ ευαγγελίζεται την ανοικοδόμηση χωρών απ' τη λαίλαπα του πολέμου με τις «καλύτερες προθέσεις». Ομως, η συμμετοχή σ' αυτό το φορέα - λάστιχο και των θεσμικών οργάνων του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου (π.χ. Παγκόσμια Τράπεζας) ή ιμπεριαλιστικών «περιφερειακών» οργανισμών (π.χ. ΝΑΤΟ) σε επιχειρήσεις επιτήρησης της «ασφάλειας» (όπως υποτίθεται πως γίνεται σήμερα στο Αφγανιστάν ή στο Κοσσυφοπέδιο) δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Κυρίως γιατί θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συνέχιση και εμβάθυνση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων με άλλα μέσα και την «αξιοπρεπή» έξοδο ιμπεριαλιστικών χωρών (όπως π.χ. των ΗΠΑ από το Ιράκ) από πολέμους που οι ίδιες δημιούργησαν. Δίνοντας στους άλλους παίχτες (την υποτιθέμενη διεθνή κοινότητα...) το λογαριασμό με αντίτιμο ένα μερίδιο απ' την πίτα των τεράστιων κεφαλαίων «ανοικοδόμησης»...
Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως μία Επιτροπή Οικοδόμησης Ειρήνης δε θα μπορούσε να λειτουργήσει υπό άλλες συνθήκες και πλαίσιο. Υπό ένα διαφορετικό διεθνή συσχετισμό, με ενισχυμένες τις σοσιαλιστικές δυνάμεις θα μπορούσε να οδηγήσει στην οικοδόμηση ειρήνης και στην ανάπτυξη ενός μέλλοντος προς όφελος των λαών και όχι του μεγάλου κεφαλαίου...