«

Εμείς ποτέ δεν είπαμε ότι δεν πρέπει να εξελιχθούν οι εργασιακές σχέσεις. Θα έλεγα ότι είναι απαίτηση της εποχής... Πρέπει να εξελιχθούν οι εργαζόμενοι και να μπουν σε νέες τεχνολογίες, σε νέες μορφές εργασίας... Μπορεί να είναι οι εργασίες από το σπίτι, υπάρχει η εργασία που γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα, η εργασία με άλλα ωράρια, όλα αυτά πρέπει να τα δούμε» (Γ. Παπανδρέου, συνέντευξη στο «Βήμα», 20.12.2005).

Πιο καθαρή υποστήριξη στην προωθούμενη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων δε θα μπορούσε να υπάρξει από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Σε μια εποχή που η κυβέρνηση της ΝΔ, λόγω θέσης, φέρνει το ένα μετά το άλλο τα νομοσχέδια ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν μπορεί να ψελλίσει κάποια διαφωνία επί της ουσίας αλλά σπεύδει να πλειοδοτήσει και να προσφέρει την πολύτιμη συναίνεση και υποστήριξη. Αλλωστε, έχει αποδειχθεί και στην πράξη. Ο Γ. Παπανδρέου δεν είχε καμία σοβαρή αντίρρηση στους νόμους που ψήφισε η κυβέρνηση Καραμανλή, που καθιερώνουν το ελαστικό ωράριο και τις απλήρωτες υπερωρίες, τη διεύρυνση του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις στους νεοπροσλαμβανόμενους στις ΔΕΚΟ. Ακόμα και τη βάρβαρη αξίωση του ΣΕΒ για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων συζητά, στην κατεύθυνση της «αποτελεσματικής» εφαρμογής της, το ΠΑΣΟΚ. Από την άποψη αυτή είναι απόλυτα δικαιολογημένα τα εγκώμια των στελεχών της ΝΔ για την «υπεύθυνη στάση» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Ομως, ο Γ. Παπανδρέου δεν εξαντλείται στη στήριξη των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που λόγω και της συναίνεσής του προωθεί με ταχύτατους ρυθμούς η κυβέρνηση της ΝΔ. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φεύγει μπροστά, θέλοντας να καταξιωθεί ως «πρωτοπόρος» (σ.σ. στην επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα). Δε διστάζει, λοιπόν, να θέσει θέμα αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωσης των συντάξεων(!), ενώ δηλώνει ανοιχτός και σε άρση της μονιμότητας στο στενό δημόσιο τομέα. Δεν πρόκειται για αυθαίρετες εκτιμήσεις των «κακόβουλων» κομμουνιστών... «Τα όρια ηλικίας των συντάξεων τα συζητείτε;» είναι η ερώτηση στην προαναφερθείσα συνέντευξη και ιδού η αφοπλιστική απάντηση: «Δεν είναι η στιγμή να πει κανείς τι μπορεί να συζητήσει και να μπει στο κάθε θέμα χωριστά. Πρέπει στο τραπέζι να βάλουμε τα κριτήρια που θέλουμε... Σε αυτό το πλαίσιο δεν πρέπει να αποκλείσει κανείς τη συζήτηση αυτών των πραγμάτων». Εχει μάλιστα συγκεκριμένη πρόταση να υποδείξει στην κυβέρνηση: Να ενεργοποιήσει την Αναλογιστική Αρχή, η οποία «πρέπει με εκθέσεις της να μας αναδεικνύει ποια προβλήματα έχουμε και προς τα πού θα πρέπει να κινηθούμε»... Τι άλλο να κάνει;... Ανάλογη είναι η απάντηση για την άρση της μονιμότητας των δημόσιων υπαλλήλων, όπου ως μόνη προϋπόθεση θέτει την έλλειψη εμπιστοσύνης του εργαζόμενου προς το (κομματικό) κράτος: «Η έννοια της μονιμότητας στη χώρα μας ήρθε από την έλλειψη εμπιστοσύνης του πολίτη και του εργαζομένου απέναντι σε ένα κομματικό κράτος». Αρα, από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί, όπως λέει, «η εμπιστοσύνη στις σχέσεις μεταξύ κράτους και εργαζομένου», τότε μπορεί και οι εργασιακές σχέσεις να γίνουν λιγότερο «ανελαστικές»...

Η κυβέρνηση της ΝΔ αναγνωρίζει και δημόσια πλέον τη συμβολή του Γ. Παπανδρέου στην προώθηση των «μεταρρυθμίσεων». Χαρακτηριστική είναι η χτεσινή τοποθέτηση του γραμματέα της ΚΕ της ΝΔ, Β. Μεϊμαράκη, ο οποίος εκθειάζει τη στάση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ δηλώνοντας (στον «Φλας»): «Ο Γ. Παπανδρέου έκανε αλλαγή πλεύσης στα ζητήματα αυτά και ναι και στο Ασφαλιστικό και σε όλα, είπε ότι κεκτημένο δεν υπάρχει»... Ο λόγος ανήκει πλέον στους εργαζόμενους. Να γυρίσουν οριστικά και αμετάκλητα τις πλάτες σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να αλλάξουν τους πολιτικούς συσχετισμούς και να ανοίξουν το δρόμο για τη δική τους εξουσία.