Μια ζώνη μαθημάτων και δραστηριοτήτων εκτός του ωρολογίου προγράμματος των σχολείων, που φτιάχτηκε ακριβώς για να ανοίξει την πόρτα των σχολείων σε τέτοιου είδους προγράμματα, είναι η λεγόμενη «ευέλικτη ζώνη».

Η επιλογή των προγραμμάτων εξαρτάται από κάθε σχολείο ξεχωριστά, ακόμα και από κάθε τμήμα ίδιου σχολείου. Στόχος είναι σταδιακά το αναλυτικό πρόγραμμα να συρρικνώνεται και το υπόλοιπο ωρολόγιο πρόγραμμα να περιλαμβάνει δραστηριότητες επιλεγμένες από κάθε σχολείο ξεχωριστά, πράγμα που οδηγεί σταδιακά στην όξυνση της ταξικής διαφοροποίησης της εκπαίδευσης, στην κατάταξη των σχολείων σε «καλά» και «κακά» (κι αντίστοιχη κατάταξη των εκπαιδευτικών).

Παράλληλα, οι δραστηριότητες της ευέλικτης ζώνης απαιτούν χρήματα που δεν καλύπτονται από την κρατική χρηματοδότηση. Η πρώτη κίνηση είναι να ζητιέται από τους γονείς να βάζουν το χέρι στην τσέπη για τα απαραίτητα υλικά και βοηθήματα, ενώ πολύ γρήγορα περνάμε στη φάση που για τις διάφορες δραστηριότητες θα αναζητείται χορηγός! Το λεγόμενο «άνοιγμα» στην τοπική κοινωνία, που τόσο προβάλλεται ανάμεσα στους στόχους της «Ευέλικτης Ζώνης», αφορά πρώτα και κύρια στη χρηματοδότηση και στοχεύει τόσο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (αυξάνοντας τα δημοτικά τέλη, θεσμοθετώντας τροφεία κλπ.) όσο και στην τοπική αλλά και την πολυεθνική επιχείρηση.

Ανοίγει λοιπόν, μια πόρτα των σχολείων στις επιχειρήσεις προκειμένου να διαφημιστούν, να εμφανιστούν ότι παράγουν «κοινωνικό έργο» και να «διευκολύνουν» την εκπαιδευτική διαδικασία απαιτώντας φυσικά... ανταλλάγματα. Και τα οφέλη για τους επιχειρηματίες δεν μπορούν να περιορίζονται στη διαφήμιση, όταν μπροστά τους ανοίγεται ο δρόμος της παρέμβασης στο περιεχόμενο του σχολείου, στο τι θα μαθαίνουν οι αυριανοί εργαζόμενοι. Το παράδειγμα με τις σχολικές «Ακαδημίες» της Αγγλίας (σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης που χρηματοδοτούνται εν μέρει από τον ιδιωτικό τομέα) είναι χαρακτηριστικό: οι «σπόνσορες» καλύπτουν πολύ μικρό ποσοστό των λειτουργικών εξόδων των σχολείων (περίπου 2 εκατ. λίρες σε σύνολο 25 εκατ. λιρών) και το αντάλλαγμα γι' αυτή τους την «εκδούλευση» είναι να έχουν λόγο στον καθορισμό της διδακτέας ύλης και τις μεθόδους που επιλέγονται.