Σε άλλο σημείο, ο Π. Αραπάκης, σημειώνει και τα παρακάτω: «Τότε, σύμφωνα με θετικές πληροφορίες από την Τουρκία, ηγετική συμμαχική προσωπικότητα επικοινώνησε με τον Τούρκο πρωθυπουργό, με τον οποίο συζήτησε το επικείμενο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, επιδεικνύοντας, παράλληλα, κατανόηση απέναντι στις σκέψεις και προθέσεις, που πρόβαλε ο συνομιλητής του για τη δημιουργία τουρκικής βάσης στη Βόρεια Κύπρο. Ηταν φανερό ότι οι δυτικές δυνάμεις δεν είχαν την πρόθεση να αντιδράσουν ουσιαστικά... Η Τουρκία ήταν πλέον ελεύθερη να ενεργήσει κατά της Κύπρου, μετά το πραξικόπημα, χωρίς πλέον να διαγράφεται σοβαρή αντίδραση εκ μέρους της δυτικής συμμαχίας. Ορισμένες αρνητικές εκδηλώσεις, στο διπλωματικό κυρίως πεδίο, θα απέβλεπαν, μέσω της δημιουργίας εντυπώσεων, στη συγκάλυψη των πραγματικών σκοπών. Την πληροφορία αυτή την έχω αντλήσει από σοβαρή τουρκική πηγή μετά από έρευνα που ειδικά διεξήγαγα».

Εμείς, να σημειώσουμε δυο μόνο πράγματα: Πρώτον, ότι πρωθυπουργός τότε στην Τουρκία ήταν ο Μπουλέντ Ετσεβίτ. Ο ίδιος, δηλαδή, που είναι και σήμερα. Και, δεύτερον, με ποιο δικαίωμα οι σημερινοί κυβερνώντες κρατούν ακόμη κλειστό το φάκελο της Κύπρου; Μπορεί, κάποιος απ' όλους τους, να αναφέρει και την παραμικρή, έστω, βάσιμη δικαιολογία;