Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, δυο μέρες μετά τη συνεργασία που είχε με τον υπουργό Οικονομίας, ξαναχτύπησε. Μιλώντας στη Θεσσαλονίκη, επανέφερε τη γνωστή αντιδραστική θεωρία πως για όλα τα στραβά και ανάποδα της ελληνικής οικονομίας, «φταίνε οι εργαζόμενοι» και οι... παχυλοί μισθοί τους. Ετσι, υπερθεματίζοντας των αντιλαϊκών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για συγκράτηση του πληθωρισμού με μέτρα και πολιτικές που δε θα θίγουν την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων αλλά μόνο τα λαϊκά εισοδήματα, επαναφέρει παλαιότερη πρότασή του για την επιβολή «πλαφόν» στις ονομαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων γύρω και κάτω από 2%.

Θεωρώντας πως για τον υψηλό ρυθμό πληθωρισμού στην Ελλάδα «φταίνε» οι ...«μεγάλοι μισθοί των εργαζομένων, ο Ν. Γκαργκάνας, υποστηρίζει πως «οι αυξήσεις των συμβατικών αποδοχών που προκύπτουν από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων» δεν πρέπει να ακολουθούν τη μέση ετήσια αύξηση του πληθωρισμού στην Ελλάδα. Αντίθετα, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες - στα πλαίσια του «κοινωνικού διαλόγου» (!) θα πρέπει να συμφωνούν στην εφαρμογή εισοδηματικών πολιτικών, ώστε οι μισθολογικές αυξήσεις να μην υπερβαίνουν «το άθροισμα του ρυθμού ανόδου της παραγωγικότητας στην Ελλάδα και του μέσου πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ (και όχι στην Ελλάδα)». Δηλαδή, οι αυξήσεις των μισθών να υπολείπονται τουλάχιστον 1,5 μονάδα από τον επίσημο πληθωρισμό...

Βέβαια, ο εκπρόσωπος της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας στην Ελλάδα - που επάξια του ανήκει ο τίτλος «μίστερ λιτότητας» - έχει άγρια μεσάνυχτα, για το πώς επιβιώνουν τα εκατομμύρια Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων με μισθούς και συντάξεις από 400 μέχρι 800 ευρώ το μήνα. Και πώς να το φανταστεί ο κύριος Γκαργκάνας, όταν ο δικός του μισθός - που ίσως ξεπερνά και τα... 20.000 ευρώ το μήνα - αντιστοιχεί σε περίπου 50 μισθούς ή συντάξεις εκείνων που αμείβονται με 400 ευρώ; Και μια λεπτομέρεια. Ο επίσημος, μηνιάτικος μισθός του κ. Γκαργκάνα, είναι μεγαλύτερος περίπου κατά 5.000 ευρώ το μήνα ακόμα και από τον επίσημο μισθό του διοικητή της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ Α. Γκρίνσπαν.

Αξιος, λοιπόν, ο μισθός όλων εκείνων που - αμειβόμενοι παχυλά για να υπηρετούν αυτό το άδικο και καθαρά ταξικό αντιλαϊκό εκμεταλλευτικό σύστημα - διατυπώνουν αυτές τις αντιδραστικές θέσεις για τη διαιώνιση των εφαρμοζόμενων πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων.