Κάθε προηγούμενο αντεργατικό τερατούργημα επιχειρεί να ξεπεράσει η κυβέρνηση της ΝΔ με το νομοσχέδιο για τις πρώην ΔΕΚΟ, καθώς:

• Προχωρά στην ανατροπή του καθεστώτος εργασίας για τους νεοπροσλαμβανόμενους σε αυτές, εξομοιώνοντάς το με τα όσα ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα...
• Με πραξικοπηματικές μεθόδους, που έχουν όλα τα στοιχεία της πιο ωμής και απροκάλυπτης βιας του αστικού κράτους, ξεθεμελιώνει τις εργασιακές σχέσεις και για το υπάρχον προσωπικό συνολικά σε όλες τις επιχειρήσεις στις οποίες συμμετέχει το δημόσιο.
• Επεκτείνει και προσφέρει νομικό κάλυμμα για ανατροπές των εργασιακών σχέσεων και στις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, οι οποίες θεωρούνται πλέον ως μη υπαγόμενες στα όρια του ευρύτερου δημόσιου τομέα και άρα θεωρούνται αυτόχρημα ιδιωτικές...

Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επιχειρείται ένα τεράστιο βήμα προς την κατεύθυνση της πλήρους ιδιωτικοποίησης εκατοντάδων επιχειρήσεων, κάτι που αν γίνει, θα το πληρώσει πανάκριβα ο ελληνικός λαός. Τόσο με την εκπόρθηση νέων πεδίων στο σκέλος του εκβαρβαρισμού των εργασιακών σχέσεων, όσο και με το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις αυτές προσδένονται πολύ πιο δυνατά στις λογικές της κερδοφορίας και της επιχειρηματικότητας, εκμηδενίζοντας τον όποιο κοινωνικό τους ρόλο.

Το καθεστώς των προσλήψεων των νεοεισερχόμενων στις επιχειρήσεις που υπάγονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα εξομοιώνεται με τα ισχύοντα στον ιδιωτικό. Οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα περνούν από μία δοκιμαστική περίοδο 7 μηνών. Στη συνέχεια, και αφού γίνει το ξεσκαρτάρισμα (και επιλεγούν οι ...«πολιτικά σωστοί»), οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται υπό την κρίση και αξιολόγηση της διοίκησης της εταιρίας, θα μπορούν να υπογράφουν συμβάσεις αορίστου χρόνου. Στο σχετικό κείμενο, γενικώς και αορίστως, αναφέρεται ότι όλη η διαδικασία πρόσληψης του προσωπικού ...«θα ελέγχεται από το ΑΣΕΠ» χωρίς αυτό κατ' ανάγκη να σημαίνει ότι οι προσλήψεις θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ. Οι δε συμβάσεις αορίστου χρόνου θα μπορούν να καταγγέλλονται σύμφωνα με τα όσα κάθε φορά ισχύουν στην εργατική νομοθεσία... Με άλλα λόγια, όταν η διοίκηση κρίνει απαραίτητο θα μπορεί να τους απολύει, κατ' αναλογία των όσων ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα. Επιπλέον το σύστημα της 7μηνης... δοκιμασίας είναι φανερό ότι ανοίγει δρόμους για τη μετατροπή των υποψήφιων εργαζομένων σε ομήρους των διοικήσεων, μέσα από το καθεστώς της επαναλαμβανόμενης δοκιμασίας σε περίπτωση που υπάρξει αποτυχία την πρώτη φορά.

Ακόμα χειρότερα για τους νεοπροσλαμβανόμενους στις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις (π.χ. ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΠΑΠ), σε θέματα προσλήψεων νέου προσωπικού οι διοικήσεις θα μπορούν να δρουν ανεξέλεγκτα. Θα μπορούν να προσλαμβάνουν «το πάσης φύσεως προσωπικό με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου ή αορίστου χρόνου, με ή χωρίς δοκιμαστική περίοδο». Οπως ακριβώς και οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.

Το μέγεθος του τερατουργήματος και της πρόκλησης κορυφώνεται στο άρθρο 14, με το οποίο επιχειρείται με πραξικοπηματικό τρόπο η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων για το υπάρχον προσωπικό, σε κάθε επιχείρηση στην οποία συμμετέχει το Ελληνικό Δημόσιο, είτε πρόκειται για εισηγμένη είτε για μη εισηγμένη στο Χρηματιστήριο. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο, όποιες επιχειρήσεις α) εμφανίζουν αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα ή β) επιχορηγούνται από το Δημόσιο, θα πρέπει με στόχο την... εξυγίανσή τους να προχωρήσουν σε αλλαγές των γενικών κανονισμών προσωπικού και των εργασιακών τους σχέσεων. Οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να γίνουν μετά από... διαπραγματεύσεις μεταξύ της επιχείρησης και των εργαζομένων, οι οποίες και θα πρέπει να καταλήξουν στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης, η οποία θα ενσωματώνει τις νέες, κατακρεουργημένες εργασιακές σχέσεις. Αν οι διαπραγματεύσεις αυτές δεν ευοδοθούν σε διάστημα τεσσάρων μηνών, τότε επιβάλλονται βίαια διά νόμου...

Με το νομοσχέδιο επιχειρείται η επαναχάραξη των ορίων του αποκαλούμενου ευρύτερου δημόσιου τομέα. Ετσι «δημόσια επιχείρηση» νοείται «κάθε ανώνυμη εταιρία στην οποία το ελληνικό δημόσιο δύναται να ασκεί άμεσα ή έμμεσα αποφασιστική επιρροή, λόγω της συμμετοχής του στο μετοχικό της κεφάλαιο ή της χρηματοοικονομικής συμμετοχής του (όταν δηλαδή την επιχορηγεί) ή των κανόνων που τη διέπουν». Αποφασιστική επιρροή από το Ελληνικό Δημόσιο νοείται, όταν το Ελληνικό Δημόσιο ή ΝΠΔΔ ή ΝΠΙΔ (που λαμβάνουν κρατικές επιχορηγήσεις σε ποσοστό άνω του 50%):

α) είναι κύριοι μετοχών που εκπροσωπούν την απόλυτη πλειοψηφία

β) ελέγχουν την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου στη γενική συνέλευση

γ) δύνανται να διορίζουν το ήμισυ πλέον ενός των μελών του διοικητικού της συμβουλίου

δ) χρηματοδοτούν την ετήσια δραστηριότητά της σε ποσοστό άνω του 50%.

Ως δημόσιες επιχειρήσεις τέλος νοούνται και οι θυγατρικές των πρώτων που έχουν τη μορφή της Ανώνυμης Εταιρίας.

Αντίθετα εξέρχονται από το Δημόσιο Τομέα:

α) Οι Ανώνυμες Εταιρίες που έχουν εισαχθεί στο Χρηματιστήριο καθώς και οι θυγατρικές τους.

β) Οι Ανώνυμες Εταιρίες για τις οποίες έχει αποφασιστεί η έναρξη των διαδικασιών αποκρατικοποίησής τους...

Τα υπόλοιπα άρθρα του νομοσχεδίου αναφέρονται: Στον τρόπο συγκρότησης των ΔΣ, όπου σε σύνολο έως 9 μέλη μπορούν να συμμετέχουν έως και δύο εκπρόσωποι των εργαζομένων. Ο πρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος ορίζονται και παύονται αζημίως από το δημόσιο με απόφαση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών.

Στον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας και στον εσωτερικό έλεγχο των επιχειρήσεων. Ετσι, σε κάθε δημόσια υπηρεσία συστήνεται υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου με ευρύτερες αρμοδιότητες. Στην υποχρέωση των επιχειρήσεων θα είναι να υποβάλλουν επιχειρησιακά και στρατηγικά σχέδια, να τηρούν την εισοδηματική, τιμολογιακή και δανειοληπτική πολιτική της κυβέρνησης. Σαν κερασάκι στην τούρτα, αναφέρεται ως υποχρέωση των επιχειρήσεων, που προσφέρουν προϊόντα ή υπηρεσίες σε καταναλωτές, να υποβάλλουν στη Διυπουργική Επιτροπή ΔΕΚΟ Χάρτη Υποχρεώσεων προς τον Καταναλωτή..., ενώ υποχρεώνονται οι διοικήσεις των επιχειρήσεων να ζητούν εγγράφως τις απόψεις της Επιτροπής Προστασίας των καταναλωτών... Ο έλεγχος και η εποπτεία των επιχειρήσεων ασκείται από τη Διυπουργική Επιτροπή ΔΕΚΟ, στην οποία συμμετέχουν ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, ο υπουργός Απασχόλησης, ο υπουργός Μεταφορών και ο κατά περίπτωση αρμόδιος υπουργός...