Σαν τον ανεμοστρόβιλο με σπιρούνια στα πόδια και φτερά στις ράχες με λάμψη φλογερή, άπλωσε κι απλώνεται στις φτωχογειτονιές του κόσμου, κουβαλώντας το μήνυμα της αντίστασης.

Ογδόντα επτά χρόνια και πού να προλάβεις να μετρήσεις, μπόρες και καταιγίδες κι ο τροχός κύλησε στ' αυλάκι ποδοπατώντας χιλιάδες πτώματα... Κι όμως, ούτε μια ρυτίδα γηρατειών δε σημάδεψε το πρόσωπό του.

Πήρε από παιδί τους δρόμους του Αγώνα, διαβαίνει θεοσκότεινες γειτονιές, πασχίζοντας να τις φωτίσει... Ατέλειωτες σκληρές μάχες, συνθλιμμένος από την καταπίεση, κυνηγημένος και περιχαρακωμένος από αντιδραστικές εξουσίες, θέριεψε, σπιθαμή τη σπιθαμή να κατακτήσει τ' όνειρο. Το δικαίωμα στη δουλιά και το τραγούδι, ένα βιβλίο κι ένα τραπέζι καλοστρωμένο, μ' ένα ανθογυάλι αγάπης στο λαβομάνο.

Ογδόντα επτά χρόνια. Μέσα από φωτιά και σίδερο, μέσα από σκληρές δοκιμασίες και βρώμικες συκοφαντίες, ατσάλωσε την ψυχή του, μ' ατσάλι αιώνιας αντοχής.

Ογδόντα επτά χρόνια. Του σακάτεψαν τα πλευρά και φύτρωσαν φτερούγες. Του κάψανε τη γλώσσα και τον πυρπόλησαν φωτιές. Του κάρφωσαν τις πατούσες και τον ανασήκωσαν οι άνεμοι. Του τσάκισαν τα χέρια και πήρε την πένα και το μαχαίρι με τα δόντια. Του ξερίζωσαν τα νύχια κι έβγαλε τσιγκέλια κοφτερά. Του φίμωσαν τον λόγο και οι λέξεις ανάβλυζαν από τα μάτια, την ακοή, την αφή, την όσφρηση. Του φυλάκισαν τη σκέψη κι εκείνη γέννησε χιλιάδες όνειρα. Τον ποδοπάτησαν χίλιες φορές και χίλιες φορές εσήκωσε κεφάλι.

Πάντα ολόρθος και στητός, με το χαμόγελο της ελπίδας στα χείλη και το κόκκινο γαρούφαλο στο πέτο. Πάντα περήφανος με το γείσο της τραγιάσκας του ψηλά, να λάμπει το μέτωπο... γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα του Λαού και ιστορία από την ιστορία του.

Σαν άλλος Προμηθέας πισθάγκωνα δεμένος στο βράχο της Ακροναυπλίας, οι δήμιοι της εξουσίας τον πότισαν με χολή και ξίδι.

Φέρτε την τούρτα με μια στρατιά από κόκκινα αναμμένα κεριά και φωτεινούς σηματοδότες τους εργάτες, τους αγρότες, τους δασκάλους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους νέους και τις γυναίκες, να τους υπενθυμίσει πως κι αυτός μαζί μ' αυτούς δεν είπανε ακόμα την τελευταία λέξη.