32 χρόνια μετά... «Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ σταθερά, στην πρωτοπορία του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για να εκπληρωθούν τα ιδανικά και οι αξίες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Στην πάλη ενάντια στα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό. Για τη λαϊκή εξουσία - το σοσιαλισμό».

«Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι», η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ τιμά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, με μια πλήρη προκήρυξη, που παρουσιάζει τη διαδρομή της αντιδικτατορικής πάλης από τον Απρίλη του 1967, αναδεικνύει τον καθοριστικό και πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και καταλήγει στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, μια «κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μια από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας» (η εκτίμηση στην Εκθεση που εγκρίθηκε στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούλης 1976). Ιδιαίτερη σημασία έχει και το «ντύσιμο» της προκήρυξης με πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό, αφίσες και σκίτσα.

Ξεκινώντας από τον Απρίλη του 1967, όταν «η άρχουσα τάξη της Ελλάδας, με τη στήριξη και την καθοριστική συμβολή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, καταλύει τα τελευταία ίχνη της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας», η προκήρυξη μας μεταφέρει στην προσπάθεια του ΚΚΕ να οργανώσει την αντιδικτατορική πάλη του ελληνικού λαού «μέσα σε συνθήκες βαριάς παρανομίας και διώξεων που διαρκούν από το '47, με χιλιάδες κομμουνιστές στα ξερονήσια, τις φυλακές και την πολιτική προσφυγιά. Δημιουργείται με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κομματικό καθοδηγητικό κέντρο μέσα στην Ελλάδα (κλιμάκιο της ΚΕ)».

Τον Αύγουστο του 1968 ιδρύεται με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας. «Οι νέοι κομμουνιστές, κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματός τους, οργανώνουν την πάλη της νεολαίας ενάντια στο στυγνό δικτατορικό καθεστώς» και ένα μήνα μετά συγκροτείται το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της ΚΝΕ και εκδίδεται το πρώτο παράνομο φύλλο του «Οδηγητή». Ενώ με πρωτοβουλία του Κόμματος και της ΚΝΕ ιδρύονται αντιδικτατορικές μετωπικές οργανώσεις της νεολαίας (ΠΑΜ-Νέων, Αντι-ΕΦΕΕ, ΜΟΔΝΕ).

Η προκήρυξη αναφέρεται στην άνοδο του αντιδικτατορικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, στα τέλη του 1971, με απεργίες να ξεσπούν σε πολλούς κλάδους, συλλαλητήρια όπου συμμετέχουν πλατιά λαϊκά στρώματα ενάντια στις απαλλοτριώσεις γης. Το 1973 «οι κινητοποιήσεις και τα αιτήματά τους παίρνουν πιο ξεκάθαρο πολιτικό χαρακτήρα. Ξεσπούν ανοιχτές διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις σχολών (Νομική Φλεβάρης - Μάρτης 1973)».

Στη συνέχεια αναδεικνύεται ο πρωτοπόρος ρόλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, καθώς «ξεσκεπάζουν στα μάτια του λαού, τις προσπάθειες "φιλελευθεροποίησης" της δικτατορίας που, κάτω από την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των λαϊκών στρωμάτων, επιχειρεί να προωθήσει το μονοπωλιακό κεφάλαιο και που τη στηρίζει η οπορτουνιστική ομάδα που αποστάτησε από το επαναστατικό κίνημα και το ΚΚΕ».

Σε αυτές τις συνθήκες ξεσπούν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Αποτελούν «κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας» όπως σημειώνεται στη σχετική έκθεση που εγκρίθηκε στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του Κόμματος τον Ιούνη του '76.

Οι «ελεύθεροι πολιορκημένοι» φοιτητές στο Πολυτεχνείο δε μένουν μόνοι τους. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, λαϊκά στρώματα, μαθητές, από τους χώρους δουλιάς και τις συνοικίες της Αθήνας κινητοποιούνται και συγκλίνουν προς το Πολυτεχνείο. Καθοριστικό ρόλο παίζει εδώ η κατεύθυνση που δίνει η ΚΟΑ του ΚΚΕ και η ΚΝΕ Αθήνας.

Τριάντα δύο χρόνια μετά η ΚΟΑ του ΚΚΕ σημειώνει πως η πάλη συνεχίζεται ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ. Ενάντια στην πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που συμπορεύονται. Τονίζει ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμιά ανοχή στο συμβιβασμό και τη μοιρολατρία απέναντι στην ΕΕ και τα μονοπώλια που καλλιεργεί ο ΣΥΝ. Προβάλλει την πάλη για την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, έτσι ώστε η εργατική τάξη, η νεολαία, τα λαϊκά στρώματα να απαλλαγούν από τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, για τη Λαϊκή Εξουσία, το Σοσιαλισμό.