Οι εξελίξεις επιβάλλουν οι φετινές εκδηλώσεις τιμής για το «Πολυτεχνείο» να είναι μαζικές - μαχητικές, ώστε παντού, σε εργασιακούς και εκπαιδευτικούς χώρους, στις διαδηλώσεις και στη μεγάλη πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία, να εκφραστεί η λαϊκή καταδίκη της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και της ΕΕ που συμμετέχουν και οι ελληνικές κυβερνήσεις, κατά των λαών των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και γενικότερα.

Να ακουστεί δυνατά:

• Η φωνή για τα σύγχρονα λαϊκά δικαιώματα στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην εργασία, στο εισόδημα, στην Παιδεία, στην Υγεία, στον ελεύθερο χρόνο.
• Οχι στη νέα αλλαγή των συνόρων που προωθείται μέσα από την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου.
• Οχι στα επιθετικά σχέδια κατά των αραβικών λαών στο Λίβανο, στο Ιράν, στη Συρία. Να φύγουν οι κατοχικοί στρατοί από το Ιράκ.
• Να επιστρέψουν τώρα τα ελληνικά στρατεύματα από το Κοσσυφοπέδιο, τη Βοσνία, το Αφγανιστάν.

Το μήνυμα του «Πολυτεχνείου» συνεχίζει να είναι επίκαιρο.

Η εξέγερση του 1973 κατά της δικτατορίας, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έγινε, γιατί ο λαός και η νεολαία υπερνίκησαν τη μοιρολατρία και την υποταγή που καλλιεργούσαν οι δυνάμεις του συμβιβασμού. Μεγάλη και καθοριστική συμβολή είχε το ΚΚΕ, με την πολιτική του, τη δράση παράνομων οργανώσεών του, της ΚΝΕ, που ιδρύθηκε το 1968 και της αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ.

Το νόημα του «Πολυτεχνείου» σήμερα ταυτίζεται με την ανάγκη οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου να απεγκλωβιστούν από την πολιτική και την ιδεολογία των κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ. Να καταδικάσουν και αντιπαλέψουν την κοινή στρατηγική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που σημαίνει ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματά τους, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα κέρδη και τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Να απορρίψουν τις αυταπάτες και συγχύσεις που καλλιεργεί ο ΣΥΝ.

Για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Μόνο όταν τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα ανήκουν και θα ελέγχονται από το λαό, ο παραγόμενος πλούτος θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του.

Αθήνα 14/11/2005

Η ΚΕ του ΚΚΕ