Σε αδιέξοδο οδηγεί η πολιτική του ΥΠΠΟ τη σύγχρονη θεατρική μας δημιουργία. Αδιέξοδο, το οποίο κατήγγειλε με Ερώτηση που κατέθεσε προ ημερών στη Βουλή το ΚΚΕ. Το αδιέξοδο αυτό καταγγέλλουν με κοινή, χτεσινή ανακοίνωσή τους οι δώδεκα επιχορηγούμενοι για διετή προγραμματισμό θίασοι.

Οι δώδεκα επιχορηγούμενοι για διετή προγραμματισμό θίασοι εκφράζουν την «έντονη διαμαρτυρία τους για το γεγονός ότι το ΥΠΠΟ, ενώ ήδη βρισκόμαστε στο Νοέμβρη, δεν έχει ακόμη ανακοινώσει τις αποφάσεις του για τις επιχορηγήσεις της τρέχουσας θεατρικής περιόδου (2005-2006), αλλά ούτε καν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί ο θεσμός από φέτος».

Η ανακοίνωση των δώδεκα θιάσων συγκεκριμένα αναφέρει: «Μολονότι δεν είχε (και δεν έχει) ακόμη καταβληθεί το ήμισυ της περυσινής επιχορήγησης και η οικονομική κατάσταση των θεάτρων μας ήταν ήδη εξαιρετικά δύσκολη (χρέη, δάνεια), αρχίσαμε την υλοποίηση του φετινού μας προγραμματισμού, βασισμένοι σε επανειλημμένες προφορικές διαβεβαιώσεις του υφυπουργού Πολιτισμού, αλλά και σε επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου (26/8/2005), όπου γίνεται λόγος για βελτίωση του θεσμού των επιχορηγήσεων και όχι για κατάργησή του. Αυτή τη στιγμή, η παρατεινόμενη σιωπή του υπουργείου μάς έχει καταδικάσει σε μια κατάσταση πλήρους αβεβαιότητας, ενώ οδεύουμε προς οικονομικό αδιέξοδο, με ορατό πλέον το ενδεχόμενο διακοπής των δραστηριοτήτων μας, με όλες τις βαρύτατες συνέπειες που αυτό συνεπάγεται τόσο στον καλλιτεχνικό τομέα όσο και στον τομέα της απασχόλησης».

Οι θίασοι σημειώνουν παρακάτω ότι «η δαπάνη της πολιτείας για το επιχορηγούμενο θέατρο είναι συγκριτικά ελάχιστη και εν πάση περιπτώσει καλύπτει μέρος μόνο του ελλείμματος που αυτό, εκ της φύσεώς του, δεν μπορεί παρά να έχει. Για το σύνολο των δώδεκα θεάτρων διετούς προγραμματισμού, π.χ. η ετήσια κρατική δαπάνη είναι μικρότερη από το ένα τρίτο του ποσού που διατίθεται για μία από τις κρατικές μας σκηνές, ενώ ο απολογισμός των θεάτρων μας, σε επίπεδο παραγωγικότητας και απασχόλησης, μόνο για ένα χρόνο, για τη θεατρική περίοδο 2004-2005, συνοψίζεται στα εξής: Ανεβάστηκαν 56 έργα, από τα οποία τα 25 ελληνικά, συνεργάστηκαν 338 καλλιτεχνικοί συντελεστές, εργάστηκαν 317 ηθοποιοί, 163 τεχνικοί και λοιπό προσωπικό, ενώ τις παραστάσεις μας παρακολούθησαν συνολικά 235.786 θεατές - αυτά για τα ποσοτικά κριτήρια, χωρίς να ξεχνούμε την επιλογή ρεπερτορίου υψηλής ποιότητας και τη συμβολή στην ανάδειξη νέων συγγραφέων, ηθοποιών, σκηνοθετών, σκηνογράφων κλπ. Ολη αυτή η δραστηριότητα αποτελεί την απόσβεση των χρημάτων που επενδύει η Πολιτεία για την ανάπτυξη του σύγχρονου θεατρικού πολιτισμού. Αποτελεί άλλωστε κοινή διαπίστωση, επιβεβαιωμένη από την εμπειρία όλων των ευρωπαϊκών χωρών, ότι παιδεία, υγεία και πολιτισμός δεν μπορούν να αναπτυχθούν χωρίς κρατική υποστήριξη».

Εκφράζοντας την αγωνία όλου του θεάτρου επισημαίνουν: «Εννοείται ότι την ίδια αβεβαιότητα και το ίδιο αδιέξοδο αντιμετωπίζουν και οι θίασοι μονοετούς προγραμματισμού, με τους οποίους βρισκόμαστε σ' επαφή για τη διαμόρφωση κοινής στάσης, αφού ούτε και για εκείνους έχει αρχίσει η σχετική διαδικασία. Είναι επομένως προφανές ότι απειλείται η ύπαρξη ολόκληρου του ελληνικού επιχορηγούμενου θεάτρου, του οποίου η συμβολή υπήρξε καθοριστική στην πανθομολογούμενη άνθηση της θεατρικής τέχνης στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια» και καταλήγουν:

«Καλούμε το υπουργείο Πολιτισμού να αναλάβει τις ευθύνες του και να διακόψει τη σιωπή του. Ζητούμε την άμεση παρέμβαση του υπουργού Πολιτισμού και πρωθυπουργού».

Οι δώδεκα θίασοι είναι οι εξής: «Θέατρο Τέχνης», «Αμφι-Θέατρο», «Ανοιχτό Θέατρο», «Εμπρός», «Θέατρο του Νότου», «Μικρή Πόρτα», «Η νέα Σκηνή», «Θέατρο του Νέου Κόσμου», «Πράξη», «Στοά», «Πειραματική Σκηνή της Τέχνης» (Θεσσαλονίκη), «Φάσμα».