Θέμα με τη μεγάλη αύξηση που ενέκρινε για τον ήδη παχυλό «μισθό» του ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνας, προέκυψε χτες, και μετά από τις... «αποστάσεις ασφαλείας» που φρόντισε να πάρει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ειδικότερα, σε τηλεοπτικό σταθμό αναφέρθηκε ότι ο Ν. Γκαργκάνας ενέκρινε αύξηση του μισθού του κατά 18%, κάτι που δεν είχε διαψευστεί μέχρι χτες το βράδυ από το περιβάλλον της Τράπεζας της Ελλάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες, που μετέδωσε χτες το τηλεοπτικό κανάλι ΜΕΓΚΑ, ο μηνιάτικος «μισθός» του κ. Γκαργκάνα, ανέρχεται στο ποσό των 22.000 ευρώ (!), που αντιστοιχούν ή και ξεπερνούν τις ετήσιες αποδοχές εκατομμυρίων μισθωτών - συνταξιούχων.

Το «κρούσμα», αν αληθεύει, δεν είναι μεμονωμένο. Να υπενθυμίσουμε προηγούμενες αποκαλύψεις του «Ρ» τον Ιούνη του 2002, σύμφωνα με τις οποίες, η τότε διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας, (διοικητής Λ. Παπαδήμος, υποδιοικητές Ν. Γκαργκάνας, Π. Θωμόπουλος), είχαν εισηγηθεί στο Γενικό Συμβούλιο αυξήσεις μισθών 100%. Και φυσικά, τις αυξήσεις αυτές - δηλαδή το διπλασιασμό των παχυλών τους αποδοχών - τις πήραν, αφού οι ίδιοι ήταν αυτοί που τις ενέκριναν!

Το φαινόμενο δεν περιορίζεται στους ορίζοντες της ΤτΕ, καθώς κάθε τόσο δημοσιοποιούνται στον Τύπο στοιχεία για προκλητικές αυξήσεις στους μισθούς διοικητών εποπτευόμενων φορέων από το Δημόσιο, ενώ στον ιδιωτικό τομέα, τα χρυσοπληρωμένα στελέχη, σε εποχές άγριας λιτότητας, είναι καθεστώς.

Ειδικά βέβαια για τον κ. Γκαργκάνα, υπάρχει και ένα θέμα ηθικής τάξης, δεδομένου ότι έχει εξελιχθεί σε διαπρύσιο κήρυκα της αιματηρής λιτότητας, για τα λαϊκά στρώματα φυσικά. Το θέμα όμως είναι βαθιά πολιτικό και ταξικό, δεδομένου ότι όταν τα διάφορα κυβερνητικά στελέχη μιλούν για λιτότητα, απευθύνονται αποκλειστικά στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες. Δεν απευθύνεται, όμως, προς την αστική τάξη - η οποία συσσωρεύει έναν πρωτοφανή πλούτο - ούτε και στους κάθε είδους υπηρέτες της, στους οποίους ανήκει και ο κύριος Γκαργκάνας.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που ρωτήθηκε χτες στο πρες ρουμ, πήρε αποστάσεις από τον Ν. Γκαργκάνα, αναφέροντας ότι «ο καθ' ένας κρίνεται από τις ενέργειές του, όταν προβαίνει σε τέτοιες ενέργειές...».