Οι εργαζόμενοι των Βαλκανικών χωρών χρόνια τώρα βιώνουν τις επιπτώσεις από τις πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές στα Βαλκάνια, που έγιναν κάτω από το βάρος της αμερικανοευρωπαϊκής επέμβασης. Τις επιπτώσεις από την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης σε βάρος των εργαζομένων, την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην περιοχή, με στόχο την προέλαση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στις χώρες τους. Οι επιπτώσεις αυτές, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, είναι κοινές για όλους: Ελληνες, Αλβανούς, Βούλγαρους, Ρουμάνους, Σέρβους, Τούρκους. Είναι η φτώχεια, η ανεργία, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, η ένταση των διώξεων.

Απέναντι σ' αυτήν την επίθεση, οι εργαζόμενοι των Βαλκανικών χωρών έχουν αντικειμενικό συμφέρον να αντιτάξουν την κοινή τους δράση, να συντονίσουν τα ταξικά τους βήματα. Πάνω σ' αυτή την ανάγκη κινούνται οι πρωτοβουλίες που ανέλαβε το ΠΑΜΕ με στόχο τη συνεργασία και το συντονισμό του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σε όλες τις Βαλκανικές χώρες. Πρωτοβουλίες που θα ολοκληρωθούν το επόμενο διάστημα με τη συνάντηση όλων των ταξικά προσανατολισμένων συνδικαλιστικών οργανώσεων των Βαλκανικών χωρών. Ενόψει αυτής της συνάντησης, μια σειρά προπαρασκευαστικές εκδηλώσεις ήδη έχουν γίνει, με τελευταία τη συνάντηση που έγινε το πρωί της Παρασκευής στη Θεσσαλονίκη με συμμετοχή συνδικαλιστών από την Αλβανία και τη Βουλγαρία. Την επόμενη Τετάρτη προγραμματίζεται να γίνει συνάντηση με Τούρκους συνδικαλιστές στη Μυτιλήνη.

Σ' αυτή την προσπάθεια που εξελίσσεται μήνες τώρα, αναφέρθηκε ο Πολύβιος Τσίρκας μιλώντας από μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ στην εκδήλωση της Θεσσαλονίκης και κάλεσε τους εκπροσώπους των Βαλκανικών Συνδικάτων να αναλάβουν ενεργό ρόλο και με τη συμμετοχή τους στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, είτε ως μόνιμα μέλη είτε ως παρατηρητές. Στην ανάγκη ο συντονισμός να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς και μέσα από συγκεκριμένες δράσεις, αναφέρθηκαν επίσης ο Γιώργος Ποντικός, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΜΕ, ο Σπύρος Ράλλης, ΓΓ της ΠΟΕΕΠ και μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, ΓΓ του ΕΚΘ και στέλεχος του ΠΑΜΕ.

Στη διάρκεια της συνάντησης, πολύτιμη ήταν η εμπειρία που αναδείχτηκε, για τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται η επίθεση του κεφαλαίου αλλά και για το ρόλο των συνδικαλιστικών ηγεσιών (Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων κλπ.) που, χρηματοδοτούμενες από την Κομισιόν και ευθυγραμμισμένες με τις επιλογές της άρχουσας τάξης, προσπαθούν να εμπεδώσουν στο κίνημα τη λογική της συναίνεσης και της υποταγής.

Οι επιχειρήσεις κλείνουν στην Ελλάδα και μεταφέρονται στις γειτονικές χώρες για να αυξήσουν την κερδοφορία τους, εκμεταλλευόμενες τη χαμηλότερη τιμή της εργατικής δύναμης. Οπως ανέφεραν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, μεταφέροντας την εμπειρία από κλάδους δουλιάς όπως των εμφιαλωμένων ποτών (Β. Αρτεμίου), της καπνοβιομηχανίας (Γ. Σιδηροπούλου), της χημικής βιομηχανίας (Θ. Κυριακίδης), χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν κλείσει τα εργοστάσιά τους στην Ελλάδα και δημιούργησαν υποδομές στις γειτονικές χώρες επιδοτούμενες από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Εργοδοσία και κυβερνήσεις εκβιάζουν τους εργαζόμενους, να δεχτούν το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους, προβάλλοντας τα επίπεδα μισθών που έχουν επιβάλει στις Βαλκανικές χώρες.

Στη Βουλγαρία ο κατώτερος μισθός αγγίζει τα 75 ευρώ, ενώ ο μέσος μισθός διαμορφώνεται γύρω στα 200 ευρώ το μήνα. Η 10ωρη και 12ωρη εργασία, η απλήρωτη υπερωριακή απασχόληση, επεκτείνονται με ταχύτατους ρυθμούς.

Ειδική αναφορά έγινε στους οικονομικούς μετανάστες, που στην Ελλάδα σε μεγάλο ποσοστό απασχολούνται στον κλάδο των κατασκευών. Οπως ανέφερε ο Β. Ρέβας, η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, διατηρεί έντεχνα εμπόδια στην παραμονή τους και στη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Και σημείωσε πως οι νέοι νόμοι που επεξεργάζεται η ΕΕ για τους οικονομικούς μετανάστες οδηγούν στη μετατροπή τους σε μάζα ευκολότερα χειραγωγήσιμη που θ' αυξάνει τα κέρδη του κεφαλαίου με την υπερεκμετάλλευσή τους.

Τις εκτιμήσεις αυτές επιβεβαίωσε με την παρέμβασή της η Μισέλα Ντερβίσι, συνδικαλίστρια από την Αλβανία, μια χώρα από την οποία έχουν μεταναστεύσει εκατομμύρια εργαζόμενοι. Ενώ παρουσιάζοντας και όσα ακόμη έφερε η παλινόρθωση του καπιταλισμού στο λαό της, απαρίθμησε: «ανεργία, μεγάλη φτώχεια, ναρκωτικά, πορνεία κλπ.».

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη συντονισμένης δράσης. Αυτή ήταν η εκτίμηση όλων. Σημαντική παράμετρος όμως για να δυναμώσει η αντίσταση, όπως είπαν ο Ερμακ Ντίμοφ και ο Πιρίν Νεστόροφ, συνδικαλιστές της OCCOB από τη Βουλγαρία, είναι «να επαναφέρουμε στους εργαζόμενους, την εμπιστοσύνη στη δύναμή τους, στον αγώνα τους».