Και ήρθε: μετά τις αλληλοκατηγορίες περί οργίου διαφθοράς και τον πόλεμο χαρακωμάτων στους κόλπους της κυβέρνησης (η πρωθυπουργός Τιμοσένκο από τη μια, ο επιχειρηματίας -επικεφαλής του συμβουλίου εθνικής ασφαλείας Ποροσένκο από την άλλη) ο Γιουστσένκο αποφάσισε να «κόψει το Γόρδιο Δεσμό» και καθαίρεσε την κυβέρνησή του. Διόρισε έναν οικονομολόγο, διακεκριμένο επί των ημερών Κούτσμα για την ενορχήστρωση του οργίου ξεπουλήματος της κρατικής περιουσίας, υπηρεσιακό πρωθυπουργό και άρχισε συζητήσεις επί συζητήσεων με μεγαλοκαρχαρίες και πολιτικούς για να σχηματίσει νέα κυβέρνηση. Ωστόσο, ο Γιουστσένκο είναι προϊόν ο ίδιος της διεφθαρμένης άρχουσας τάξης που λυμαίνεται την άλλοτε λαϊκή περιουσία, όπως και ο προκάτοχός του Κούτσμα. Γι' αυτό και η πραγματική ανησυχία έρχεται από το γεγονός ότι μπορεί να ξεσπάσει η λαϊκή αντίδραση και να έρθει νέα ανατροπή, αυτή τη φορά όχι «πορτοκαλί»... Από εκεί απορρέει και η πρεμούρα σε Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες και Μόσχα.