Δε θα άξιζε να ασχοληθούμε με την επιδίωξη του Β. Μεϊμαράκη να προβάλει την τακτική των «αριστερών ανοιγμάτων» της ΝΔ, μιλώντας δήθεν περί «κοινής καθόδου με την Αριστερά» στις δημοτικές εκλογές, αν δεν αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι μιας καλοσχεδιασμένης καμπάνιας, με στόχο την εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων. Κλείνοντας πονηρά το μάτι προς τα αριστερά, ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ αφήνει να αιωρείται ότι μπορεί το κόμμα του να μην κατεβάσει υποψήφιους δημάρχους «σε περιοχές που έχουν ιστορικό βάρος για την Αριστερά, όπως η Νίκαια και η Καισαριανή».

Δεν πρωτοτυπεί, βέβαια, η ηγεσία της ΝΔ, αντιγράφοντας «δοκιμασμένες» μεθόδους και αθλιότητες του ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζει πολύ καλά η ηγεσία της ΝΔ ότι δεν υπάρχει, ούτε θα μπορούσε να υπάρξει, καμία πιθανότητα «συνεργασίας» στις δημοτικές εκλογές με το ΚΚΕ. Ισως αυτή η τακτική της ΝΔ για «αριστερά ανοίγματα» να βρει έδαφος αποδοχής στο ΣΥΝ, ο οποίος, στο πλαίσιο των «τοπικών κοινωνιών», δεν αποκλείει ανάλογες συνεργασίες και με τους δύο πόλους του δικομματισμού, όπως έχει ήδη εξαγγείλει. Αλλά αυτή η τακτική της ΝΔ δεν αφορά το ΚΚΕ. Αλλωστε, εδώ και πολύ καιρό το ΚΚΕ, με ξεκάθαρες τοποθετήσεις των οργάνων του, δεν έχει αφήσει το παραμικρό περιθώριο για ένα τέτοιο «ενδεχόμενο». Το γεγονός ότι η Ρηγίλλης επιμένει να αναμηρυκάζει το ίδιο παραμύθι, επιβεβαιώνει την ύπαρξη σχεδίου, με στόχο την αποτροπή της έκφρασης της λαϊκής δυσαρέσκειας προς την κυβέρνηση στις κάλπες των δημοτικών εκλογών. Τα δήθεν «αριστερά ανοίγματα» της ΝΔ αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα μιας εκλογικής και προπαγανδιστικής επιχείρησης, με στόχο να θολώσουν τα νερά για την εφαρμοζόμενη άγρια ταξική και αντιλαϊκή πολιτική. Οι εμπνευστές της προσδοκούν ότι με τη συνεχή και συστηματική προβολή των «ανοιγμάτων προς τα αριστερά» και των «προτάσεων συνεργασίας» θα δημιουργήσουν σύγχυση και, τελικά, θα καταφέρουν να αποτρέψουν το «μαύρισμα» στις κάλπες, τουλάχιστον από ένα τμήμα των αγανακτισμένων ψηφοφόρων.

Γενικότερα, τα «αριστερά ανοίγματα» κυρίως ένα σκοπό υπηρετούσαν εξαρχής: Να προσφέρουν «αριστερό άλλοθι» στις ηγεσίες του δικομματισμού, ώστε να εντείνουν την αντιλαϊκή επίθεση, υφαρπάζοντας την ανοχή και την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων. Η ιστορική πείρα έχει αποδείξει πως, όσο πιο σκληρή είναι η επίθεση κατά του λαού, τόσο πιο επίμονα «σηκώνουν» τη σημαία των αριστερών ανοιγμάτων. Τελευταίο παράδειγμα, οι επισκέψεις του Κ. Καραμανλή στον Αϊ - Στράτη και την Καισαριανή στις αρχές του καλοκαιριού, τη στιγμή ακριβώς που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη η επιχείρηση ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Το ΚΚΕ έχει έγκαιρα καθαρίσει τους λογαριασμούς του με την εφαρμοζόμενη βάρβαρη πολιτική και τους πρασινογάλαζους διαχειριστές της. Η στάση του δεν αφήνει κανένα περιθώριο για σπέκουλα και «εκλογικές» παραπλανήσεις των λαϊκών ανθρώπων. Πολύ περισσότερο, που η μάχη για τις τοπικές εκλογές είναι μια μεγάλη πολιτική μάχη, που απαιτεί στη βάση των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων και του ρόλου του θεσμού στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, να γίνει βήμα μαζικής εγκατάλειψης των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Ακριβώς γι' αυτό στη μάχη των δημοτικών εκλογών το ΚΚΕ αποτελεί το βασικό κορμό της συμμαχίας των ριζοσπαστικών δυνάμεων, ενάντια στο κοινό μέτωπο και την πραγματική συμμαχία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.