Το θέμα, βέβαια, λίγο μας ενδιαφέρει, δική τους ήταν η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, αυτοί ξέρουν τα φατριαστικά «ιδανικά», με την οποία τη γαλούχησαν, αυτοί ξέρουν και τη «χρησιμότητά της» στην ελληνική κοινωνία (φάνηκε, άλλωστε, από την κατάργησή της).

Αλλά, μια και πολλή προπαγάνδα έγινε για κείνη τη «συμμετοχική δημοκρατία», πολύ μελάνι χύθηκε και πολύ παραδάκι ρίχτηκε για τη διαφήμισή της, καθώς προχωράει το πράγμα, φαίνεται ότι οι δημοκρατικές αντοχές του κόμματος είναι τόσο ...ανθεκτικές, που από τις «συμμετοχικές» μπουρδολογίες πάει για ...«μονομετοχική» επιχείρηση με έναν και μοναδικό «μέτοχο».

Ομως, επειδή τώρα πια μπροστά από το «Παπανδρέου» δεν υπάρχει το «Ανδρέας», αλλά το Γιώργος, αντιλαμβάνεστε ότι τέτοιου είδους επαναλήψεις περί της «ενός ανδρός αρχή» καταλήγουν τις περισσότερες φορές σε φάρσα...

*

ΥΓ: Για όσους δεν πρόσεξαν, ο κ. Παπανδρέου προχτές, όταν και ανακοίνωσε την κατάργηση της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ, ξεκίνησε την ομιλία του ως εξής: «Πού είναι το χαμόγελο της Νεολαίας;»...