Ετσι ήταν και παλιότερα, έτσι συνεχίζεται και σήμερα. Αλλωστε, τα ίδια συμφέροντα καλούνταν να εξυπηρετήσει το καπιταλιστικό κράτος πριν από κάποιες δεκαετίες, τα ίδια εξυπηρετεί και σήμερα. Τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου. Κι από κοντά, τις ρουσφετολογικές και ψηφοθηρικές ανάγκες των εκάστοτε κυβερνώντων - είτε δεξιών, είτε κεντρώων, είτε «σοσιαλιστών».

Αυτά τα δύο πάνε μαζί. Η εφαρμογή αντιλαϊκής πολιτικής και η ρουσφετολογία είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Οταν στη δεκαετία του 1980, το ΠΑΣΟΚ ανήλθε στην κυβερνητική εξουσία κι έκανε «γαργάρα» τα προεκλογικά του συνθήματα, έπρεπε να βρει μια διέξοδο και προχώρησε στην πεπατημένη. Ετσι, το προεκλογικό σύνθημα «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία» μετατράπηκε στην πράξη στο εξής: «Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, η πλουτοκρατία στην εξουσία και οι κλαδικές στους διορισμούς». Και ξεκίνησε η μεγάλη έφοδος, με πρόσχημα τον «εκδημοκρατισμό του κράτους της Δεξιάς».

Αρκετά χρόνια αργότερα, στη δεκαετία του 1990 και αφού είχε συντελεστεί η «άλωση» του κρατικού μηχανισμού, από τη μια κι από την άλλη, επειδή είχε βουίξει ο τόπος από τα «κατορθώματα» των κάθε λογής «πρασινοφρουρών», οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προχώρησαν στην υιοθέτηση κάποιων στοιχειωδών μέτρων αντικειμενικότητας και διαφάνειας στους διορισμούς στο Δημόσιο, όπως η θεσμοθέτηση του ΑΣΕΠ.

Τώρα, είναι η σειρά της ΝΔ. Με πρόσχημα, τα όσα πολλά στραβά υπάρχουν στο κράτος και με βασικό σύνθημα την «επανίδρυσή» του, επιχειρεί να ικανοποιήσει τις δικές της ρουσφετολογικές ανάγκες και τις ...προσδοκίες των «δικών της παιδιών», ενισχύοντας, βέβαια, την εξουσία της.

Κι έτσι, όλα πάνε μια χαρά... Η αντιλαϊκή πολιτική ζει και βασιλεύει. Το κράτος εξυπηρετεί πάντα τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Οι εργαζόμενοι και ο λαός βράζουν στο ζουμί τους και οι εταίροι του δικομματισμού «τσακώνονται», για τη ...δημοκρατία, το ...καλό του τόπου και τα ...δικαιώματα του λαού, όπως αρμόζει στο αστικό κοινοβουλευτικό καθεστώς.

Η ωφέλιμη για το λαό διέξοδος, βέβαια, δε βρίσκεται στην αναζήτηση κάποιων ...μαγικών θεσμικών μέτρων, που θα κάνουν δήθεν ανθρώπινο και φιλολαϊκό το καπιταλιστικό κράτος, όπως αυταπατάται η ηγεσία του ΣΥΝ. Το κράτος είναι το βασικό όργανο εξουσίας και θα βρίσκεται, είτε στα χέρια της εργατικής τάξης και του λαού, είτε στα χέρια της ολιγαρχίας, εξυπηρετώντας τα αντίστοιχα ταξικά συμφέροντα και έχοντας ανάλογη λειτουργία και χαρακτηριστικά. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.