«Οδηγό καλής συμπεριφοράς των δημοσίων υπαλλήλων» βαφτίζει η κυβέρνηση την προσπάθεια αυταρχικοποίησης των συνθηκών εργασίας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Κατά τη χτεσινή δημόσια παρουσίαση του «Οδηγού» στον Τύπο, τόσο ο υφυπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης Απ. Ανδρεουλάκος, όσο και ο Συνήγορος του Πολίτη Γιώργος Καμίνης ισχυρίστηκαν πως μιλούν για τα αυτονόητα, πως ο «Οδηγός» δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη συγκέντρωση διατάξεων που υπάρχουν στο Σύνταγμα και τους νόμους και αφορούν στη συμπεριφορά των δημοσίων υπαλλήλων.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η «απλή και κατανοητή γλώσσα» του «Οδηγού» μεταφράζει τη γλώσσα της νομοθεσίας επί το αυταρχικότερο. Για παράδειγμα, λέει ο «Οδηγός» ότι ο δημόσιος υπάλληλος «δεν εκφράζει τις πολιτικές του πεποιθήσεις εντός υπηρεσίας» και παραπέμπει στο άρθρο 29 παρ. 3 του Συντάγματος. Ομως, το άρθρο αυτό του Συντάγματος προβλέπει ότι «απαγορεύονται απολύτως οι οποιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στους υπαλλήλους του Δημοσίου», πράγμα που είναι εντελώς διαφορετικό από ό,τι προβλέπει η προαναφερόμενη διάταξη του «Οδηγού», η οποία απαγορεύει κάθε πολιτική δραστηριότητα στις δημόσιες υπηρεσίες, είτε κατά την άσκηση είτε εκτός άσκησης καθηκόντων.

Σε άλλο σημείο ο «Οδηγός» αναφέρει ότι ο δημόσιος υπάλληλος «δεν εμπλέκεται, εκτός υπηρεσίας, σε δραστηριότητες και εν γένει δεν αναλαμβάνει εργασίες που προσβάλλουν το κύρος της δημοσιοϋπαλληλικής του ιδιότητας»... Η γενικότητα αυτής της διατύπωσης είναι τέτοια, που ο δημόσιος υπάλληλος μπορεί να κατηγορηθεί ότι προσβάλει το κύρος της δημοσιοϋπαλληλικής του ιδιότητας, σε κάθε δραστηριότητα της εξωϋπηρεσιακής του ζωής. Να κατηγορηθεί δηλαδή για τους φίλους και τις συναναστροφές του, τα χόμπι, τη διασκέδαση και τις άλλες ασχολίες του, την πολιτική και συνδικαλιστική του συμπεριφορά, τις ερωτικές του προτιμήσεις κ.ο.κ. Οι συντάκτες του «Οδηγού» ισχυρίζονται ότι η εν λόγω διάταξη στηρίζεται στο άρθρο 31 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, κάτι εντελώς ψευδές, αφού το εν λόγω άρθρο γράφει: «Μετά από άδεια ο υπάλληλος μπορεί να ασκεί ιδιωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή εφόσον συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του».

Τέτοια παραδείγματα αυταρχικότερης ερμηνείας της κείμενης νομοθεσίας υπάρχουν στις διατάξεις του «Οδηγού» αρκετά και δεν είναι εύκολο να αναφερθούν εδώ. Αποδεικνύουν όμως ότι πρόθεση της κυβέρνησης δεν είναι η καλή συμπεριφορά των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά η αυταρχικοποίηση των συνθηκών εργασίας στο Δημόσιο.

Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο ο υφυπουργός Εσωτερικών Απ. Ανδρεουλάκος, όσο και ο Συνήγορος του Πολίτη Γ. Καμίνης ισχυρίστηκαν στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου ότι ο «Οδηγός» δεν προβλέπει κυρώσεις σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων αναφορικά με την εφαρμογή των διατάξεών του. Ομως η αλήθεια είναι ότι δεν προβλέπει νέες κυρώσεις, διότι κυρώσεις υπάρχουν κι είναι αυτές που προβλέπει η νομοθεσία, την οποία ο «Οδηγός» επικαλείται ως βάση από την οποία αντλεί τη νομιμότητά του. Ο Γ. Καμίνης μίλησε επίσης και για ενδεχόμενη νέα βελτιωμένη έκδοση του «Οδηγού», πράγμα που σημαίνει ότι το θέμα θα έχει συνέχεια και δεν αποκλείεται το τωρινό εγχείρημα να λειτουργήσει ως πιλότος για αυταρχικότερες νομοθετικές ρυθμίσεις στο μέλλον.