Με αυθαίρετα συμπεράσματα από το έκτακτο «Ευρωβαρόμετρο» προσπαθούν να διασκεδάσουν τη λαϊκή ετυμηγορία
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (της απεσταλμένης μας Αλεξάνδρας ΦΩΤΑΚΗ).--
Η Σύνοδος που ξεκινά σήμερα καλείται να επινοήσει ένα δρόμο διαφυγής από τον τοίχο που ύψωσαν τα δύο εκκωφαντικά ΟΧΙ στο «ευρωσύνταγμα», των λαών της Γαλλίας και της Ολλανδίας.
Επικρατέστερη άποψη, να υπάρξει μία περίοδος περισυλλογής και σκέψης στους κόλπους της ΕΕ. Να δοθεί η δυνατότητα «ανάλυσης» των ΟΧΙ. Στην πραγματικότητα, να δοθεί χρόνος, να υπάρξει μεταστροφή του κλίματος που κυριαρχεί. Να ξεχαστούν τα ΟΧΙ. Να μην επιβεβαιωθεί η θεωρία του «ντόμινο», όπως λένε, που θα οδηγήσει όλα τα δημοψηφίσματα που θα ακολουθήσουν, αν γίνουν χωρίς διάλειμμα, σε αρνητικό αποτέλεσμα. Να διασκεδαστεί η κατάσταση...
Υπέρ του παγώματος της διαδικασίας έγκρισης του «ευρωσυντάγματος» τάχθηκε και ο πρόεδρος της ΕΕ, Χοσέ Μανουέλ Ντουράο Μπαρόζο. «Να συνεχιστεί η διαδικασία κανονικά», έλεγε μέχρι την περασμένη βδομάδα ο κύριος πρόεδρος, «να παγώσει η διαδικασία και να υπάρξει μία περίοδος περισυλλογής», είπε χτες, μια μέρα πριν την έναρξη της Συνόδου... Συνειδητοποίησε μάλλον ότι δεν είναι τόσο εύκολα προσπελάσιμοι οι σκόπελοι της λαϊκής ετυμηγορίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε από την ανεργία, την προώθηση των στόχων της Λισαβόνας, την καταστρατήγηση των ελευθεριών με το πρόσχημα της τρομοκρατίας και ό,τι ακολουθεί αυτή την Ενωση. Στοιχεία που, φυσικά, δε θα πάψουν να υφίστανται ούτε μετά την «περίοδο περισυλλογής»...
Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε χτες στους δημοσιογράφους ο πρόεδρος της Επιτροπής, είπε χαρακτηριστικά ότι ένα διάλειμμα στη διαδικασία επικύρωσης «είναι ο καλύτερος τρόπος για να σώσουμε το σύνταγμα. Πρέπει να κάνουμε ένα διάλειμμα για να εμβαθύνουμε τον προβληματισμό μας σε αυτό».
Παραδέχτηκε ότι δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει κανείς την ψήφο Γάλλων και Ολλανδών, ισχυριζόμενος ότι θα ταχθεί υπέρ μίας λύσης «μεταξύ των δυο ακραίων σημείων», καθώς δεν είναι δυνατόν «να πούμε ότι εγκαταλείπουμε το Σύνταγμα». Μία έμμεση δήλωση ότι θα γίνει προσπάθεια μεταστροφής του κλίματος, ή έστω διατήρησης τμημάτων της εκπνεούσης συνθήκης...
«Πρέπει να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων - τόνισε σ' αυτό το πνεύμα - αλλιώς η ΕΕ θα είναι σε μία διαρκή κρίση».
Ο Χ. Μ. Μπαρόζο δεν παρέλειψε να αναφερθεί στα δημοσιονομικά, που όλοι χαρακτηρίζουν τη σανίδα σωτηρίας που ψάχνει η επικείμενη σύνοδος, υποστηρίζοντας ότι είναι δυνατή η εξεύρεση λύσης. «Δεν είναι τώρα η στιγμή να παίξουμε το εθνικό χαρτί», είπε, καλώντας τους 25 να συμβιβαστούν, σπεύδοντας να τους υπενθυμίσει ότι ενδεχόμενη αποτυχία, θα σημαίνει παράλυση της ΕΕ. Τάχθηκε δε υπέρ ενδεχόμενης αναθεώρησης του προϋπολογισμού της ΕΕ, περί τα τέλη του 2008, προκειμένου η Ενωση να μπορέσει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις.
Απαντώντας σε ερώτηση για το μέλλον της διεύρυνσης της ΕΕ ο πρόεδρος της Κομισιόν, δήλωσε ότι «πρέπει να εξετάσουμε τις δυνατότητες απορρόφησης νέων μελών και όχι μόνο αν πληρούν τα κριτήρια», υποστηρίζοντας ωστόσο, ότι όσον αφορά τις ειλημμένες αποφάσεις, για τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και κυρίως την Τουρκία, ότι η ΕΕ, πρέπει να σταθεί στο ύψος της, να κρατήσει το λόγο της και να συνεχίσει τη διαδικασία, αφού «η συμφωνία είναι συμφωνία».
Χτες έγινε η δημοσιοποίηση έκτακτου «Ευρωβαρόμετρου» με στόχο την ανάλυση της ψήφου των λαών της Γαλλίας και Ολλανδίας.
Τα συμπεράσματά του; Μα φυσικά ότι οι Ευρωπαίοι δεν ψήφισαν κατά της ΕΕ. Είναι υπέρ της Ευρώπης. Είναι ακόμα υπέρ της Συνθήκης, ελπίζουν απλά στην αναθεώρηση ορισμένων σημείων της. Αλήθεια, αν ισχύουν όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς, γιατί την έθαψαν τόσο βαθιά...
Τέτοιες κινήσεις εξίσου γελοίες όσο και επικίνδυνες, αποκαλύπτουν την πρόθεση της ΕΕ, να χειραγωγήσει τους λαούς, στο δρόμο των συμφερόντων της, διαστρεβλώνοντας τη λαϊκή ετυμηγορία και υποβαθμίζοντας τη σημασία της.
Παρ' όλ' αυτά το αποτέλεσμα είναι υπαρκτό και μη αναστρέψιμο. Οι λόγοι που οδήγησαν σ' αυτό πολύ συγκεκριμένοι και στις δύο περιπτώσεις. Ακόμα και στην ίδια της την έρευνα, η Κομισιόν δεν κατάφερε να αποκρύψει ότι στη Γαλλία το ΟΧΙ οφείλεται στο φόβο της ανεργίας κατά 31%, στην ισχύουσα κατάσταση στην οικονομία και την αγορά εργασίας κατά 26%, στο ότι το κείμενο βασίζεται στις αρχές του φιλελευθερισμού (19%), ενώ δεν έχει κοινωνικό χαρακτήρα (16%) και τέλος εκφράζουν, σε ποσοστό 18% οι ερωτηθέντες, την αντίθεσή τους στις πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Η έρευνα προκειμένου να υποβαθμίσει το αποτέλεσμα, χρησιμοποιεί το επιχείρημα, ότι βασικό κριτήριο, για την ψήφο των Ολλανδών και των Γάλλων ήταν η εσωτερική κοινωνικο- οικονομική κατάσταση στη χώρα τους, παραβλέποντας ότι αυτή διαμορφώνεται με βάση τη γενικότερη πολιτική της ΕΕ, και η εσωτερική πολιτική επιβάλλεται από τις Βρυξέλλες και όχι από τις εθνικές και λαϊκές ανάγκες.
Αδιάσειστα στοιχεία της κρίσης στην οποία βυθίζεται όλο και περισσότερο η ΕΕ του κεφαλαίου και των μονοπωλίων, αποτελεί η ποιοτική ανάλυση της ψήφου, καθώς και το ποσοστό συμμετοχής, στα δημοψηφίσματα, που ξεπέρασε αυτό των ευρωεκλογών, κατά πολύ, τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ολλανδία. Στη Γαλλία μάλιστα έφτασε τα ποσοστά συμμετοχής στο δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, μόνο που ο Ζακ Σιράκ δεν αποδείχτηκε ανάλογος λαοπλάνος του Φρανσουά Μιτεράν...
Στη Γαλλία, για την οποία τα στοιχεία είναι πιο αναλυτικά, η μεγαλύτερη αποχή παρατηρείται στους νέους μεταξύ 25 και 39 ετών (40%) και στις ηλικίες 18-24 (34%), αποδεικνύοντας ότι η ΕΕ, μεταξύ άλλων κατάφερε να απομακρύνει τους νέους από τα πολιτικά πράγματα και να τους καταστήσει αδιάφορους ή αμέτοχους, καθώς θεωρούν ότι η ψήφος τους στερείται σημασίας. Τη σημασία του δημοψηφίσματος και τη λαϊκή δυσαρέσκεια, προς την ΕΕ, αντίθετα, αναδεικνύουν η μεγάλη συμμετοχή των ανέργων, που απείχαν μόνο κατά 26%, ενώ το ΚΚ Γαλλίας, απέδειξε ότι μπορεί να συσπειρώσει τις δυνάμεις του στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, με αποχή μόλις 4%.
Οσον αφορά δε, το ποιοι ψήφισαν ΟΧΙ και σε ποιες περιοχές, ούτε αυτό κατέστη δυνατό να παραποιηθεί και να λάβει ψευδή ερμηνεία. Καθώς ΟΧΙ ψήφισε το 47% στα μεγάλα αστικά κέντρα, 59% στις μικρότερες πόλεις, 61% στις αγροτικές περιοχές. Στους εργαζόμενους δε, είπε ΟΧΙ το 52% των ελεύθερων επαγγελματιών, το 55% των μισθωτών, το 76% των εργατών και το 50% των ανέργων, ενώ με κομματικές αναφορές υπέρ του ΟΧΙ τάχθηκε το 94% των ψηφοφόρων του ΚΚ Γαλλίας, το 67% των «αριστερών», το 61% των ψηφοφόρων των σοσιαλιστών και το 35% της Δεξιάς...
Πώς γίνεται τώρα, αυτοί οι άνθρωποι, που καταδικάζουν την οικονομικο-κοινωνική κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ευρώπη, παράλληλα να δηλώνουν, κατά 53%, ότι τάσσονται υπέρ των θεσμών της ΕΕ, σύμφωνα με το «Ευρωβαρόμετρο», είναι πραγματικά απορίας άξιο...
Σίγουρα η στιγμή της δημοσιοποίησης της έρευνας, δεν είναι τυχαίο γεγονός. Αποτελεί πράξη του θεάτρου που παίζουν σε βάρος των λαών της Ευρώπης όλοι αυτοί που, θέλοντας να υποβαθμίσουν τη λαϊκή ετυμηγορία, κάνουν λόγο για άνομες συμμαχίες μεταξύ ακραίων πολιτικών δυνάμεων, νοσταλγών της δεκαετίας του '30. Αυτοί που αναδεικνύουν το παζάρι των δημοσιονομικών σε μείζον θέμα για να επιτύχουν από τη μία πλευρά τις οικονομικές τους προσδοκίες και να αποδείξουν από την άλλη ότι «το μαγαζί εξακολουθεί να λειτουργεί».
Φυσικά, «το μαγαζί» συνεχίζει να λειτουργεί ακόμα, οι αληθινοί ιδιοκτήτες του ωστόσο, οι λαοί της Ευρώπης, διαφωνούν με τους διαχειριστές και η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει.