Χτες η εργατική τάξη έβαλε τη σφραγίδα της. Χτες, 11 Μάη, μέρα πανελλαδικής απεργίας, χιλιάδες εργάτες και εργάτριες με τα λάβαρα των ταξικών δυνάμεων, έδωσαν μια σημαντική μάχη και την κέρδισαν. Χτες εκατοντάδες χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι, συσπειρωμένοι στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, πορεύτηκαν στο δρόμο του αγώνα. Ενωμένοι, μια γροθιά, οι άνθρωποι του μόχθου, αυτοί που παράγουν τον πλούτο αυτής της χώρας απαίτησαν αυτά που τους ανήκουν.

Ντύθηκαν στα κόκκινα οι δρόμοι και οι πλατείες της χώρας. Ντύθηκαν με το χρώμα του αγώνα, της αισιοδοξίας και της ελπίδας. Στο Σύνταγμα στην Αθήνα, στο Αγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά και σε 60 και πλέον πόλεις χτύπησε η καρδιά της εργατικής τάξης. Σεντόρια ακούστηκε η φωνή της: «Καμιά συναίνεση. Καμιά ανοχή στην αντεργατική πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αντεπίθεση Τώρα. Ταξική Συσπείρωση για τα Εργατικά και Λαϊκά δικαιώματα».

Χιλιάδες και χιλιάδες σηκώθηκαν ένα μπόι ψηλότερα. Αναμετρήθηκαν στα ίσα με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, τους εκβιασμούς των δυνατών του χρήματος και τις ποταπές απειλές τους. Δεν τα δίπλωσαν μπροστά στον αντίπαλο. Εδωσαν παλικαρίσια και αυτή τη μάχη. Και έγειραν αποφασιστικά την πλάστιγγα στην πλευρά που πρέπει. Στην ενίσχυση του ταξικού αγωνιστικού πόλου.

Και ήταν μια δύσκολη μάχη. Από τα χαράματα, μπροστά στις πύλες των μεγάλων εργοστασίων, μεγάλων επιχειρήσεων και αλυσίδων εμπορικών καταστημάτων και υπηρεσιών, όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα στελέχη και οι φίλοι του, περιφρούρησαν την απεργία. Οταν τα στελέχη του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού έπαιζαν με την κυβέρνηση την κολοκυθιά για το αν η Πρωτομαγιά είναι αργία ή απεργία, οι ταξικές δυνάμεις, άνθρωπο τον άνθρωπο, επιχείρηση την επιχείρηση, οργάνωναν την απεργιακή μάχη. Και στην πράξη επέβαλαν την απεργία. Η πρωτομαγιάτικη κινητοποίηση ήταν κινητοποίηση του ΠΑΜΕ.

Να, γιατί χτες ο εργατόκοσμος έδωσε μαζικά «παρών» στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Να, γιατί στην απεργία και στις συγκεντρώσεις του συσπειρώθηκαν και νέες δυνάμεις. Η αδιαμφισβήτητη υπεροχή του ΠΑΜΕ δεν εκφράστηκε μόνο στους αριθμούς. Δεν το μαρτυρούσαν μόνο οι πυκνές φάλαγγες των διαδηλωτών. Οι εργαζόμενοι στο «πρόσωπο» του ΠΑΜΕ αναγνωρίζουν τη συνεπή, ταξική δύναμη. Στο διεκδικητικό του πλαίσιο βλέπουν τις δικές τους ανάγκες, τα δικά τους αιτήματα. Η εμπιστοσύνη τους είναι εμπιστοσύνη στη δύναμη της ταξικής πάλης, στις αξίες και τα ιδανικά της εργατικής τάξης, που το ΠΑΜΕ υπηρετεί.

Ο αγώνας που δόθηκε με τη χτεσινή απεργία, η συσπείρωση που επιτεύχτηκε, η ταξική ενότητα που εκφράστηκε είναι προϋποθέσεις για τους νέους αγώνες. Οι εργαζόμενοι της χώρας μας, οι ταξικές δυνάμεις, από καλύτερες θέσεις θα δώσουν τις νέες αναμετρήσεις. Γιατί δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η επίθεση του κεφαλαίου θα οξυνθεί. Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δεν αλλάζουν χαβά. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις θα επιχειρηθεί να προωθηθούν και πάλι με τη στήριξη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Μόνο ο κυματοθραύστης των λαϊκών αγώνων μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση. Οι εργάτες έχουν τη δύναμη. Η εργατική τάξη έχει την εμπειρία. Η Πρωτομαγιά του 2005 δείχνει το δρόμο. Στο δρόμο αυτό συνεχίζουμε!