Συνεχίζουμε σήμερα την παράθεση πράξεων, δηλώσεων και παραλείψεων από κυβερνητικά στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που επιβεβαιώνουν την ταύτιση των στρατηγικών τους επιλογών και στο χώρο του αθλητισμού. Τα γεγονότα που επιβεβαιώνουν τις παρατηρήσεις μας είναι πολλά. Εμείς, τόσο στο προηγούμενο δημοσίευμα όσο και στο σημερινό, σταχυολογήσαμε ορισμένα από αυτά και σας τα παρουσιάζουμε.

Την περασμένη Κυριακή ξεκινήσαμε την αναφορά μας με το ποδόσφαιρο. Μέσα από δηλώσεις και πράξεις κυβερνητικών αρμοδίων, «πρασίνου» και «γαλάζιου» χρώματος, φάνηκε η πολιτική αλλά και η υποκρισία τους.Είδαμε, π.χ., πως ενώ παραδέχονται ότι απαγορεύεται η οικονομική ενίσχυση των ΠΑΕ, αυτοί βρίσκουν τρόπους και καταβάλλουν τον οβολό μας (γιατί το αλισβερίσι στηρίζεται σε δικά μας λεφτά ή στη δημόσια περιουσία)... Συνεχίζουμε σήμερα με τις αντιθέσεις και αντιφάσεις που αναγκαστικά δημιουργούν οι ταξικές επιλογές των κυβερνώντων.

Υποχρέωση της εκάστοτε εξουσίας - βάσει των υφιστάμενων κανόνων(Σύνταγμα, νόμοι, κλπ.) αλλά και της ηθικής - είναι να φροντίζει κυρίως για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, άρα και το ποδόσφαιρο. Εκεί να πηγαίνουν τα λεφτά των φορολογουμένων. Οι επιχειρήσεις που αποσκοπούν στο κέρδος (θα έπρεπε) να πορευτούν με δικά τους μέσα. Γίνεται όμως το ακριβώς αντίθετο. Ενώ λοιπόν τα σωματεία φυτοζωούν και εκατοντάδες παιδιά στριμώχνονται, π.χ., στην Αθήνα σε μόλις δύο γήπεδα, αμφότεροι οι εκπρόσωποι του δικομματισμού αδιαφορούν. Ενώ όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν τους επιχειρηματίες...

Στις 8 του Νοέμβρη 2002 ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Λιάνης, αναρωτιόταν: «Δεν είναι μια λύση να τους βοηθήσουμε στα γήπεδα, όταν τους λέμε ότι θα αυξήσουμε τους συντελεστές δόμησης ώστε να μπορούν να κάνουν εμπορικά κέντρα ή για να πάρουν δάνεια από την τράπεζα;»... ΠΑΣΟΚ και ΝΔ λοιπόν ψήφισαν τις απαραίτητες - για τις ΠΑΕ - διευκολύνσεις και παραχωρούν, σε ιδιώτες για εκμετάλλευση, δημόσια περιουσία... Οχι ότι δεν καταβάλλουν και «ζεστό» χρήμα. Προσπαθώντας ταυτόχρονα να «κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους». Πλέον των όσων είχαμε γράψει στο πρώτο δημοσίευμα να προσθέσουμε μόνο δύο δηλώσεις. Στις 22 του Γενάρη 2004 ο Γ. Λιάνης έλεγε: «Δεν πρόκειται να χαρίζουμε συνέχεια λεφτά στην ΕΠΑΕ. Τους δώσαμε 600.000 ευρώ, πέρα από αυτά που είχαν καθοριστεί»...

Αντίθετα, για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, δίνονται «ψίχουλα» και αυτά με σημαντική καθυστέρηση. Οταν ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, η ΝΔ κατακεραύνωνε το γεγονός. Μετά τις εκλογές, εκτός από ρόλους-θώκους, άραγε άλλαξε τίποτα άλλο; Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από μερικές μέρες 24 Ποδοσφαιρικές Ενώσεις έστειλαν στο γραφείο του πρωθυπουργού διαμαρτυρίες και καταγγελίες, αφού ο αρμόδιος υφυπουργός δεν έχει εκδώσει αποφάσεις για τις χρηματοδοτήσεις.

Στις 26 του Φλεβάρη 2004, σε δελτίο Τύπου της ΓΓΑ αναφερόταν: «Ο υφυπουργός επειδή καταλαβαίνει το υπαρκτό πρόβλημα για τις επαγγελματικές ομάδες, προσπαθεί, έστω και την ύστατη στιγμή, να βρει λύση (...), αν και άλλοι θα έπρεπε να φροντίζουν για τη μοίρα των ομάδων Β΄ και Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας, αυτοί που δυστυχώς τις έχουν αφήσει στο έλεος του Θεού. Οσον αφορά τον κ. Κανελλόπουλο, θα πρέπει να καταλάβει καλά ότι η πολιτεία δεν έχει καμία απολύτως υποχρέωση οικονομικής φύσεως προς τις επαγγελματικές ομάδες». Και γιατί να το καταλάβει ο κάθε Κανελλόπουλος, όταν το παρα-γνωρίζουν οι «πρασινογάλαζοι» κρατούντες;... Είναι μήπως τυχαίο ότι οι υποψήφιοι «επενδυτές» πριν αγοράσουν μια ΠΑΕ (συνήθως με πλήθος φιλάθλων) επισκέπτονται υπουργικά ή κομματικά γραφεία;

Πολλές φορές, για λόγους εντυπώσεων ή συγκυριών (π.χ. πρόσκαιρες διαφωνίες), οι κυβερνητικοί παράγοντες προβαίνουν σε «λεονταρισμούς». Μέσα όμως στην ένταση, λένε και αλήθειες. Ετσι στις 17 του Δεκέμβρη 2003, ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Λιάνης, έλεγε στη Βουλή (ο τονισμός δικός μας): «Ο χώρος του αθλητισμού είναι σε μεγάλη ακμή. Δυστυχώς, υπάρχει μια μεγάλη εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και αυτό είναι το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οι παράγοντες, παρά τη χρόνια θητεία τους σε αυτούς τους χώρους, αντί όσο περνάει ο καιρός να διαπνέονται από ένα πνεύμα ειρηνικό, αλληλεγγύης και αλτρουισμού, επιδίδονται κατά κόρον σε μια ατέρμονη αντιπαράθεση που μεταφέρει στους ευαίσθητους χώρους των γηπέδων τους νόμους της αγοράς». «Ξέχασε» όμως να πει ότι αυτό γίνεται με (τουλάχιστον) την ανοχή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ...

Από την πλευρά του ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος, στις 29 του Γενάρη 2003, δήλωνε: «Πρέπει να χειραφετηθούν, να απελευθερωθούν και να αναπνεύσουν οι φίλαθλοι. Οι φίλαθλοι δεν είναι υποχρεωμένοι σε κανέναν. Δε χρειάζεται να κάνουν "εκπτώσεις" προκειμένου η ομάδα τους να βρίσκει χρηματοδότηση. Δεν έχουν κανένα λόγο να ανέχονται εξυπναδισμούς, δεν έχουν κανένα λόγο να ανέχονται παρανομούντες, δεν έχουν κανένα λόγο να ανέχονται "νονούς" και "αφεντικά" στο ποδόσφαιρο. Οι ομάδες ανήκουν στην ιστορία τους, στους φιλάθλους τους και σε τελευταία ανάλυση στα μητρικά σωματεία τα οποία και έχουν ιδρύσει τις ΠΑΕ και έχουν εκ του νόμου τη δυνατότητα και την υποχρέωση να παρακολουθούν και να εγγυώνται την πορεία της ομάδας, της ιστορίας της και της παράδοσής της».

Μετά λοιπόν και από τις παραπάνω διαπιστώσεις, προφανώς το εύλογο ερώτημα είναι γιατί τους ανέχονται και τους στηρίζουν οι αρμόδιοι κρατικοί λειτουργοί. Τι κάνουν οι κυβερνήσεις; Εκτίθενται, είναι μονολεκτικά η απάντηση. Γιατί μπορεί να ευαγγελίζονται εφαρμογή των νόμων - που οι ίδιοι ψήφισαν - αλλά πρόκειται για «ψεύτικα, μεγάλα λόγια». Το αλισβερίσι με τους επιχειρηματίες - επ' ωφελεία αμφοτέρων - και οι στρατηγικές κυβερνητικές επιλογές δεν επιτρέπουν ...παρεκκλίσεις. Ετσι βιώνουμε τραγελαφικές καταστάσεις.

Βασικός χρηματοδότης του ποδοσφαίρου είναι ο ΟΠΑΠ. Βάσει του νόμου εκτός από δικαιώματα η ΕΠΑΕ έχει και υποχρεώσεις. Π.χ. αν αναβάλει αγώνες, χωρίς να έχει ενημερώσει 20 μέρες πριν, (υποτίθεται ότι) θα της επιβληθούν υψηλά πρόστιμα, θ' απαγορευτεί η τέλεση αγώνων σε εθνικά στάδια, κλπ. Οσες φορές η λίγκα το έκανε, είδατε εφαρμογή των κειμένων διατάξεων;...

Στις 2 του Ιούνη 2003 ο Γ. Λιάνης ισχυριζόταν ότι «δεν πρόκειται να γίνει ειδική ρύθμιση για τα χρέη των ΠΑΕ προς το δημόσιο. Ούτε τα χρέη πρόκειται να χαριστούν, ούτε "αμαρτίες" του παρελθόντος μπορούμε να ανακυκλώσουμε». Στις 6 του Μάη 2004, ο «γαλάζιος» διάδοχός του, Γιώργος Ορφανός, δήλωνε: «Είναι σαφέστατο ότι η καινούρια κυβέρνηση θα ελέγξει για τυχόν ευθύνες αυτών που είχαν τη διοίκηση στα χέρια τους μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να ρυθμίσουμε και να δώσουμε συγχωροχάρτι σε κανέναν. Αυτό είναι ξεκαθαρισμένο και να το περιμένουν, όσοι σήμερα χαίρονται και νομίζουν ότι θα είναι και αύριο στις θέσεις που κατέχουν για να κάνουν τα ίδια».

Με τις ψήφους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, λοιπόν, και νέα ειδική ρύθμιση έγινε και άπαντες πήραν συγχωροχάρτι... Μάλιστα, όχι μόνο οι παράγοντες που (τουλάχιστον) κακοδιαχειρίστηκαν ή εν γένει παρανόμησαν αλλά και όσοι τους κάλυψαν ή ανέχτηκαν - με πράξεις ή παραλείψεις - αυτή την κατάσταση. Σε όλους δόθηκε (τυχαία άραγε;) άφεση αμαρτιών... Χαρακτηριστικό παράδειγμα (ως πιο πρόσφατο και όχι μοναδικό) η περίπτωση της ΑΕΚ. Είχε να ελεγχθεί 10 χρόνια (σύμφωνα με παραδοχή του προέδρου της), όταν ο νόμος προβλέπει τουλάχιστον έναν τακτικό έλεγχο ετησίως... Ετσι, την έφτασαν εκεί που την έφτασαν και τα οφειλόμενα (πραγματικά ή πλασματικά) εκτοξεύτηκαν σε δυσθεώρητα ύψη. Ποιος πλήρωσε, εκτός από τον φορολογούμενο; Κανένας!... Ούτε αυτοί που ...δεν κουμαντάρισαν σωστά, ούτε αυτοί που (ενώ έπρεπε) δεν τους έλεγξαν...

Για όσους ακόμα απορούν τι συμβαίνει να τους θυμίσουμε ένα επιπλέον γεγονός. Κατά καιρούς οι μεν κατηγορούν τους δε για διάφορα. Πάντα όμως την κρίσιμη στιγμή υπάρχει σύμπνοια, με σκοπό να προστατευτεί το σύστημα και οι πυλώνες του. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, μετά από σχετικές καταγγελίες, ζήτησε να μάθει μια σειρά από πράγματα. Π.χ. αν υπάρχει κρατική οικονομική ενίσχυση στις ΠΑΕ - άμεσα ή έμμεσα - παραχώρηση δημόσιας περιουσίας και άλλα. Ο Γ. Ορφανός, λοιπόν, είπε ...μισές αλήθειες, καλύπτοντας έτσι τους συναδέλφους του του ΠΑΣΟΚ...

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)