Με αφορμή την αποχώρηση της Ομοσπονδίας των Πανεπιστημιακών από το λεγόμενο εθνικό διάλογο, που δικαιολογήθηκε από τη συμβιβασμένη ηγεσία της ως αντίθεση στους όρους διεξαγωγής του «διαλόγου» στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση», η συνεπής αγωνιστική παράταξη στο χώρο του Πανεπιστημίου, με ανακοίνωσή της, διευκρινίζει τη θέση της. Εξηγεί τη διαφορετική αφετηρία της θέσης της για αποχώρηση από το «διάλογο», που άλλωστε από την αρχή είχε καταγγείλει και καταψήφισε τη συμμετοχή της Ομοσπονδίας σε αυτό και απευθύνει κάλεσμα συντονισμένου αγώνα στα λαϊκά στρώματα για διεκδίκηση Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης στην υπηρεσία τους και όχι των κεφαλαιοκρατών.

Η ανακοίνωση που παραθέτουμε αυτούσια έχει ως εξής:

«Η Εκτελεστική Γραμματεία της ΠΟΣΔΕΠ αποφάσισε να αποχωρήσει η Ομοσπονδία από το λεγόμενο Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, που διεξάγεται στο πλαίσιο του ΕΣΥΠ. Την απόφαση αυτή η ΔΗΠΑΚ την επιδοκιμάζει και τη στηρίζει. Αλλωστε αποτελεί πάγια θέση της παράταξης η μη συμμετοχή της ΠΟΣΔΕΠ σε διαλόγους που κινούνται στην κατεύθυνση του κοινωνικού εταιρισμού και της πολιτικής συναίνεσης.

Η ΔΗΠΑΚ διευκρινίζει, παράλληλα, ότι διαφωνεί κατηγορηματικά με την πολιτική προσέγγιση με την οποία δικαιολογήθηκε η αποχώρηση από το ΕΣΥΠ.

Το πολιτικό ζήτημα δεν ήταν οι όροι του διαλόγου και του προγραμματισμού του ΕΣΥΠ, που καταπατήθηκαν από την κυβέρνηση. Ηταν γνωστό ότι ο κατ' ευφημισμόν διάλογος θα χρησίμευε ως πρόσχημα για την κυβέρνηση. Οτι θα είχε ως στόχο την ενσωμάτωση του Πανεπιστημιακού Κινήματος στην κυβερνητική πολιτική, την απόσπαση της συνυπευθυνότητας για την εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων της Μπολόνια και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, τέλος, τη μετάθεση του κόστους της κυβερνητικής πολιτικής στους ίδιους τους πανεπιστημιακούς και το φοιτητικό κίνημα.

Οι όροι του διαλόγου, κατά συνέπεια, ήταν εκ των προτέρων καθορισμένοι και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν, πολύ περισσότερο να ανατρέψουν τις κυβερνητικές προθέσεις και σχεδιασμούς, την ίδια την κυβερνητική πολιτική.

Οταν οι δυνάμεις του ΣΥΝ, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στο πρόσφατο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, αποφάσιζαν τη συμμετοχή στο λεγόμενο διάλογο, γνώριζαν πολύ καλά ότι επρόκειτο για μια πολιτική επιλογή που νομιμοποιούσε το ΕΣΥΠ, πολιτική επιλογή η οποία εναρμονιζόταν με τη γενικότερη στάση τους απέναντι στον κοινωνικό διάλογο και την πολιτική συναίνεση. Ηταν ακόμη νωπά τα αποτελέσματα του προηγούμενου διαλόγου με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η συμμετοχή στον οποίο, με δική τους και πάλι ευθύνη, υπονόμευσε τους αγώνες των πανεπιστημιακών, οδήγησε στον εκφυλισμό τους και το άδοξο τέλος τους.

Τώρα, μπροστά στις γκρεμισμένες διαχειριστικές αυταπάτες, από τη μια, οι δυνάμεις του ΣΥΝ επιχειρούν να μετατρέψουν την "αμαρτία" σε "αρετή". "Αμαρτήσαμε για να αποδειχτεί η αναξιοπιστία της κυβέρνησης". Από την άλλη οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ εξακολουθούν να επιμένουν ανένδοτες στη συμμετοχή, υποστηρίζοντας απροκάλυπτα τις επιταγές της Μπολόνια και την υποταγή του Πανεπιστημίου στις δυνάμεις της αγοράς και του κέρδους.

Η ΔΗΠΑΚ έγκαιρα στις διαδικασίες του Συνεδρίου είχε καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση:

• ανάπτυξη των αγώνων της ΠΟΣΔΕΠ, σε συμμαχία με όλους τους πανεπιστημιακούς φορείς, τη νεολαία και το αγωνιστικό εργατικό και λαϊκό κίνημα
• παράλληλες εκδηλώσεις ενημέρωσης των εργαζομένων και του ελληνικού λαού για τα οικονομικά αιτήματα των πανεπιστημιακών και τον πραγματικό χαρακτήρα των αναδιαρθρώσεων που προωθούνται στην Ανώτατη Εκπαίδευση
• συστηματική προσπάθεια για την οικοδόμηση του Μετώπου Παιδείας ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης

ως τη μόνη πολιτική η οποία μπορεί να αντιμετωπίσει τα κυβερνητικά μέτρα και να διεκδικήσει ένα πραγματικά δημόσιο πανεπιστήμιο στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, του πολιτισμού και της εξέλιξης των επιστημών.

Κανένας αντιπερισπασμός δεν μπορεί να ματαιώσει την οικοδόμηση του Μετώπου Παιδείας. Η προσπάθεια που μεθοδεύεται για ένα αντι-μέτωπο Παιδείας διά μέσου των συνδικαλιστικών οργανώσεων που ελέγχονται από τις δυνάμεις του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, τις δυνάμεις της πολιτικής συναίνεσης και διαχείρισης, έδειξε ήδη τα πραγματικά της όρια και είναι καταδικασμένη.

Πώς είναι δυνατόν να είναι αξιόπιστο το αντι-μέτωπο αυτό, όταν οι αντίστοιχες δυνάμεις της πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ έχουν ήδη δρομολογήσει τη δημιουργία ιδιωτικού πανεπιστημίου με την προσωρινή μορφή της ακαδημίας, προσφέροντας το ψευτο-λαϊκό τους πρόσωπο ως εργατική αποδοχή και απαίτηση για την εφαρμογή μιας αντιδραστικής πολιτικής, που στρέφεται ευθέως ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα του ελληνικού λαού και της νεολαίας;

Πώς είναι δυνατόν οι δυνάμεις αυτές να υπερασπιστούν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημίου, όταν "εργάζονται" για την ίδρυση ενός Πανεπιστημίου που θα διαμορφώνει συνδικαλιστικά στελέχη στην υπηρεσία των δυνάμεων του κεφαλαίου;

Η επιλογή της συμμετοχής στο διάλογο από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ έφερε το Πανεπιστημιακό Κίνημα σε μειονεκτική θέση. Εδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση, η οποία αδημονεί να παρουσιάσει το αντιεκπαιδευτικό της έργο στην προσεχή Διάσκεψη Κορυφής των υπουργών Παιδείας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να κερδίσει χρόνο. Είναι το χέρι βοήθειας που προσφέρθηκε στην κυβέρνηση.

Η ΔΗΠΑΚ εκτιμά, παρά τις όποιες καθυστερήσεις και λαθεμένες επιλογές που έγιναν από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ, ότι είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν από το Πανεπιστημιακό Κίνημα οι κυβερνητικές και ευρωενωσιακές πολιτικές.

Η πρόταση της ΔΗΠΑΚ, για την άμεση ανάπτυξη αγωνιστικών κινητοποιήσεων, την προώθηση συμμαχιών με τις δυνάμεις που υπερασπίζονται και διεκδικούν τη μόρφωση ως κοινωνικό δικαίωμα και το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, αποτελεί πλέον μονόδρομο για την ΠΟΣΔΕΠ.

Η ΔΗΠΑΚ καλεί όλους τους πανεπιστημιακούς δασκάλους να συμμετέχουν μαζικά και αποφασιστικά στην 24^η απεργία της 28^ης του Φλεβάρη και το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την ίδια ημέρα, στις προγραμματισμένες γενικές συνελεύσεις και στις εκδηλώσεις ενημέρωσης των συλλόγων των Πανεπιστημίων τους».