Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»

Μόνο που όταν το πράγμα αφορά στο γεωστρατηγικό μας χώρο ουδείς δικαιούται να πιπιλά για πολύ το δάχτυλο.

Και ως εκ τούτου δε γίνεται καθόλου κατανοητή η ενόχληση που ένας μετά τον άλλο εκφράζουν διάφοροι αρθρογράφοι του κυβερνητικού κλίματος, οι οποίοι επιχειρούν να διακωμωδήσουν την κατάσταση.

Γιατί, εντάξει, ο αρχιεπίσκοπος είχε λόγο να επιχειρήσει να στρέψει αλλού τα φώτα, όταν στην αρχή των αποκαλύψεων θυμήθηκε πως υπάρχει και λιτότητα και ανεργία.

Οι κυβερνητικοί, όμως, αν ισχύει πως όλο αυτό το κύκλωμα είναι απλά κατασκεύασμα ΠΑΣΟΚ, γιατί ενοχλούνται; Θα δείξει...

Κατά τ' άλλα, η επιχείρηση «θολό ποτάμι», μια επιχείρηση διαρκείας, αλλάζουν δεν αλλάζουν οι κυβερνήσεις, καλά κρατεί.

Ετσι, μαθαίνουμε πως «η πολιτεία επιβαρύνεται με τεράστια ποσά» για την Παιδεία, πως η παραπαιδεία «έχει αναπτυχθεί» έτσι γενικώς ως φυσικό φαινόμενο, πως η λύση τελικά βρίσκεται στα «ποιοτικά κριτήρια», τα οποία μπορούν και να αναζητηθούν σε έναν «εθνικό διάλογο».

Διαμόρφωσε, λοιπόν, εσύ συνείδηση ότι η Παιδεία είναι βάρος για το κρατικό ταμείο, ότι η Παιδεία είναι πρόβλημα ποιοτικό και όχι ταξικό κι ότι μαζί οι βιομήχανοι, η κυβέρνησή τους και οι εργάτες θα λύσουν με «εθνικό διάλογο» το πρόβλημα.

Εκπαιδεύσου, επίσης, εσύ, ότι το Ασφαλιστικό δεν είναι θέμα που αφορά στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, αλλά λογιστικό, για το οποίο αρκεί να πληρώσεις κάτι παραπάνω.

Μάθε, τέλος, πως πλέον το Πολεμικό Ναυτικό είναι ήδη «ωκεάνιο». Που σημαίνει, ετοιμάσου για την επόμενη Κορέα.

Κι όλα αυτά να περνάνε σαν αυτονόητα στην καθημερινή ειδησεογραφία μαζί με αστειάκια περί της «επαναστατικής αριστεράς».

Ε, ρε και να κοίταγε λίγο παραπάνω μόνο το ταξικό του συμφέρον το πόπολο...