Παρασκευή 4 Φλεβάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΜΠΙΛ ΚΟΝΤΟΝ
Kinsey, Ας μιλήσουμε για σεξ

Ακόμα και σήμερα που ο κόσμος θεωρείται, θεωρείται λέμε, σεξουαλικά απελευθερωμένος (η σεξουαλική απελευθέρωση επέρχεται, και αυτή, με την ολοκληρωτική, οικονομική -πολιτική, απελευθέρωση του ανθρώπου), η ταινία είναι εξαιρετικά χρήσιμη. Ο Αλφερντ Κίνσεϊ αναστάτωσε την Αμερική το 1948. Ομως, και σήμερα, μια ανάλογη περίπτωση, θα έφερνε πάλι την ίδια αναστάτωση. Γιατί οι αλλαγές που έγιναν από τότε, στο κεφάλαιο της πραγματικής επιστημονικής σεξουαλικής ενημέρωσης στους πολίτες της Αμερικής, αλλά και του υπόλοιπου «πολιτισμένου» κόσμου, ήταν περισσότερο διεκπεραιωτικές και όχι σε βάθος.

Ο Αλφερντ Κίνσεϊ, λοιπόν, το 1948, δημοσίευσε μια έρευνα, σε δυο φάσεις, για τη σεξουαλική συμπεριφορά του ανθρώπου (πρώτη φάση για τη συμπεριφορά του άντρα και δεύτερη για τη συμπεριφορά της γυναίκας). Αμέσως έπεσαν να τον φάνε. Ολοι οι Ηρακλειδείς του συστήματος, το ίδιο το σύστημα με τα όργανά του, αλλά και με μεμονωμένα άτομα, ρίχτηκαν να τον εξοντώσουν. Ο Αμερικανός επιστήμονας τους κλόνισε τα θεμέλια! Απέδειξε πως κάτω από την κοινωνική υποκρισία οι Αμερικάνοι και οι Αμερικάνες, έστω και ηθικά υποταγμένοι, το «γλένταγαν»! Κρυφά, βέβαια! Κρυφά γιατί κανένας δεν ήθελε να δεχτεί πως το 50% των γυναικών (μανάδες, αδερφές, κλπ.) είχαν προγαμιαίες σχέσεις. Και ακόμα χειρότερο, το 25 % (πάλι μανάδες, αδερφές, κλπ.) εξωσυζυγικές σχέσεις. Δεν ήθελαν, επίσης, να δεχτούν πως άλλο πράγμα το σεξ και άλλο τα «ντεσού» του (πολιτισμός, θρησκεία, κοινωνία, πολιτική, ηθική). Δεν ήθελαν να δεχτούν πως γυναίκες και άντρες (μάνες, πατεράδες, κόρες, γιοι, κλπ.), αυνανίζονται. Πως υπάρχουν (φανεροί και κρυφοί) ομοφυλόφιλοι. Πως τόσο ευχαριστιέσαι το σεξ, όσο ελεύθερος νιώθεις με την (τον) σύντροφό σου. Και, κυρίως, δεν μπορούσαν να δεχτούν, πως όλα ετούτα πρέπει να κουβεντιαστούν ανοιχτά και δημόσια, όπως έκανε ο Κίνσεϊ!

Το τρίπτυχο, «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», της αμερικάνικης άρχουσας τάξης, κινδύνευε να τιναχτεί στον αέρα. Ο Κίνσεϊ έλεγε πως ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, έχει δικό του, μοναδικό τρόπο σεξουαλικής συμπεριφοράς. Ελεγε, ακόμα, πως δεν υπάρχει «επίσημος» ορισμός του φυσιολογικού, όταν έχεις να κάνεις με την ανθρώπινη επαφή. Ελεγε «τρελά» πράγματα για την εποχή του. Βουρ, λοιπόν, επάνω του. Η μία κατηγόρια μετά την άλλη. Μέχρι και κομμουνιστή τον είπαν! Μαζί και ομοφυλόφιλο, βέβαια! Οχι θα τον άφηναν!

Το έργο του έπρεπε, οπωσδήποτε, να δυσφημιστεί. Σε αυτό βοήθησε και ο ίδιος με τις όποιες υπερβολές του. Αφού δε δίστασε να «πειραματιστεί» και πάνω στον εαυτό του. Με αποτέλεσμα να «ελέγχεται» η συμπεριφορά του. Από την άλλη μεριά, η έρευνά του δεν μπορεί να έχει διαχρονική χρησιμότητα, αφού ο ίδιος δεν τη «στήριξε» πάνω σε κάποια γενικότερη φιλοσοφικο-πολιτική αντίληψη για τον κόσμο και τον άνθρωπο. Ο Αμερικάνος σεξολόγος πίστευε πως μπορεί να απελευθερωθεί ο άνθρωπος, ακόμα και στον καπιταλισμό, αν μιλήσει ανοιχτά και ελεύθερα για το σεξ (ο καθένας ξέρει πως αυτό δε φτάνει).

Ο βραβευμένος με Οσκαρ σκηνοθέτης Μπιλ Κόντον στάθηκε σε απόσταση ασφαλείας από τον Κίνσεϊ. Γύρισε μια βιογραφική ταινία μακριά από υπερβολικούς θαυμασμούς και φθηνούς συναισθηματισμούς. Προσπάθησε - και πέτυχε - να ξεδιπλώσει ολόκληρο το χαρακτήρα του διάσημου σεξολόγου, αλλά και ολόκληρη την κοινωνική και κρατική υποκρισία της εποχής. Και όλα αυτά με πολύ καλή αισθητική και με άριστες ερμηνείες.

Παίζουν: Λιάμ Νίσον, Λόρα Λίνεϊ (υποψήφια για Οσκαρ), Τίμοθι Χάτον.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ