Την ταινία πρέπει να τη δουν όλοι όσοι είναι μπλεγμένοι με τα ναρκωτικά και όλοι όσοι σκέφτονται να μπλέξουν! Επίσης, πρέπει να τη δούμε και εμείς οι υπόλοιποι, γιατί και σε μας βάζει υποχρεώσεις. Πώς πρέπει να βοηθήσουμε και πώς να συμπαρασταθούμε.

Είναι μια διδακτική, ας μου επιτραπεί η έκφραση, ταινία. Η οποία, όμως, δεν κάνει καμία παραχώρηση. Είναι κινηματογράφος (μεγάλο τεχνικό βραβείο, υποψηφιότητα για το Χρυσό Φοίνικα, Φεστιβάλ Καννών)! Πολύ καλά δομημένος. Με εξαιρετικές ερμηνείες (βραβείο Α΄ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ των Καννών). Με «μοντέρνα» γραφή. Με ενδιαφέρουσα ηχητική μπάντα (μουσικές - Μπράιαν Ινο, Ντέιβιντ Ρόμπακ, Τρίκι). Με πολύ καλή φωτογραφία.

Ενα ζευγάρι με ένα παιδί. Εκείνος μουσικός. Εκείνη παρουσιάστρια μουσικής εκπομπής στην τηλεόραση. Το ζευγάρι είναι βουτηγμένο στα ναρκωτικά. Σε μια περιοδεία τους στον Καναδά ένας καυγάς, λίγο μεγαλύτερη δόση, και ο άντρας πεθαίνει. Εκείνη συλλαμβάνεται, φυλακίζεται. Το παιδί περνάει στην επιμέλεια των γονιών του άντρα της που χάθηκε.

Το ενδιαφέρον στην ταινία αρχίζει από το σημείο αυτό και πέρα. Η νεαρή γυναίκα για να ξανακερδίσει το παιδί της αποτοξινώνεται (με «στεγνό» τρόπο). Δε φτάνει αυτό, όμως. Πρέπει να αποκτήσει μια σταθερή δουλιά. Και το πετυχαίνει. Στο μεταξύ έχει «κόψει» όλες τις παλιές «φιλίες». Γίνεται άλλος άνθρωπος. Με άλλο περιβάλλον. Και τότε νιώθει ικανή να ζητήσει το παιδί της!

Είναι από τις λίγες ταινίες, που ο σκηνοθέτης δεν ενδίδει στη «μόδα». Δεν κολακεύει τους ναρκομανείς ή τους φίλους των ναρκωτικών. Επίσης δεν πέφτει θύμα των «εναλλακτικών» μεθόδων (μεθαδόνη, κλπ.) αποτοξίνωσης. Πιστεύει, και αυτό προτείνει, στην «εσωτερική» δύναμη και αλλαγή περιβάλλοντος. Αλλα ενδιαφέροντα, άλλοι άνθρωποι. Και, επίσης, οι συγγενείς (περίπτωση πεθερού) να οπλίζονται με μεγάλη κατανόηση και υπομονή... Με άλλα λόγια, να βάλουμε όλοι ένα χεράκι πριν μας πνίξουν τα ναρκωτικά (τα πάσης φύσης ναρκωτικά).

Χρειάζεται, ίσως, να πούμε πως στα ναρκωτικά δε σε οδηγεί μόνον η απελπισία (άλλωστε και η απελπισία ναρκωτικό είναι)! Σε οδηγεί και ο τρόπος ζωής. Η στάση σου απέναντι στα πράγματα. Και όχι μόνον στα μεγάλα. Αλλά και στα μικρά. Στα καθημερινά. Στην έλλειψη εμπιστοσύνης και σεβασμού στον εαυτό σου.

Παίζουν: Μάγκι Τσουνγκ, Νιλ Νόλτε («αγνώριστος»), Μπεατρίς Νταλ, Ζαν Μπαλινάρ, Μάερθα Χένρι, Τζέιμς Τζόνσον, Τζέιμς Ντένις.